ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ ότι το κράτος του Ερντογάν δεν τα πήγε καθόλου καλά σε αυτή την τεράστια φυσική καταστροφή. Οχι μόνο επειδή αποδείχθηκε ότι δεν του έγινε μάθημα ο φονικός σεισμός του 1999 ώστε οι νέες οικοδομές να είναι όντως αντισεισμικές, με συνέπεια τα κτίρια να καταρρεύσουν σαν χάρτινοι πύργοι, αλλά και γενικότερα στη διαχείριση της ομολογουμένως εξαιρετικά δύσκολης κατάστασης. Για αυτό και η θέση του Τούρκου προέδρου είναι ιδιαιτέρως δυσχερής, τόσο σε σχέση με τις εκλογές στην Τουρκία όσο και με τις διπλωματικές του κινήσεις στο εξωτερικό. Με απλά λόγια, δεν θα είναι εύκολο να ανακάμψει δημοσκοπικά έως τις 14 Μαΐου, ημερομηνία την οποία ο ίδιος έχει ορίσει για τις κάλπες, αλλά ούτε και να περάσει από τη Βουλή μια απόφαση για την αναβολή τους για μεγάλο χρονικό διάστημα έξι μηνών ή ενός έτους όπως έχει δικαίωμα για εθνικούς λόγους. Επιπλέον, ο Ερντογάν θα πρέπει πλέον να σκεφθεί διπλά και τριπλά τα παιχνίδια στα οποία αρέσκεται να επιδίδεται στο Αιγαίο και την Κύπρο. Οχι μόνο γιατί αυτά δεν γίνονται αποδεκτά ούτε από την Ελλάδα και την Κύπρο ούτε από τη διεθνή κοινότητα, αλλά και γιατί δεν αρέσουν και στην πλειονότητα του τουρκικού λαού.
Δωρεάν συγκοινωνίες στο Βελιγράδι
ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ τα μηνύματα πολιτών της γείτονος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την ελληνική βοήθεια με χαρακτηριστικό το σχόλιο ότι «λέγαμε πως θα πάμε ξαφνικά μια νύχτα, αλλά τελικά ήλθαν οι Ελληνες για να μας συνδράμουν στη δύσκολη στιγμή». Κι αυτό γιατί κατάλαβαν όλοι στην Τουρκία πως δεν πρόκειται για διπλωματικές κινήσεις, αλλά για ουσιαστικές πράξεις ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Γνωρίζουν επίσης καλά ότι η Ελλάδα δεν απειλεί τα συμφέροντά τους, αλλά πάντοτε τείνει χείρα βοηθείας όταν χρειάζεται. Οι διαφορές μπορεί να υπάρχουν, αλλά μπορούν να λυθούν ειρηνικά με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Οι δύσκολες αυτές ημέρες ένωσαν τους δύο λαούς, με τους Ελληνες να συμπάσχουν με τον πόνο των γειτόνων που έχουν χάσει ανθρώπους και περιουσίες, είναι καιρός το μήνυμα αυτό να γίνει αντιληπτό και από το βαθύ κράτος του Ερντογάν.