Χθες το βράδυ υπερψηφίστηκε ο Προϋπολογισμός του 2025, με τη μεσαία τάξη να συγκεντρώνει το κυβερνητικό ενδιαφέρον, ώστε οι υψηλοί και εύρωστοι δείκτες να μεταφραστούν σε βελτίωση του βιοτικού επιπέδου με όρους πραγματικής οικονομίας. Εντούτοις η εξαπλωμένη διαφθορά στη δημόσια διοίκηση συνεχίζει να αποτελεί την κορυφαία παραφωνία, αλλά και την πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμη πραγματικότητα.

Παράδειγμα το μεγάλο καρκίνωμα που λέγεται Πολεοδομία, όπως αυτό που αποκαλύφθηκε στη Χαλκιδική και το οποίο έρχεται μετά από δύο απανωτές αποκαλύψεις για τις εφορίες σε Κέρκυρα και Χαλκίδα και οι οποίες έρχονται λίγο καιρό μετά τη δολοφονία του τοπογράφου στη Μύκονο και η οποία ήρθε μετά από κάτι άλλο και κάτι άλλο… Είναι το κλασικό παράδειγμα αποτυχίας της χώρας από τη Μεταπολίτευση και έπειτα, όταν έχασε ακόμα μία ιστορική ευκαιρία που της δόθηκε να οικοδομήσει ένα κράτος κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του δυτικού μοντέλου. Είναι η μεγάλη αντίφαση. Ενώ η Ελλάδα αντιμετωπίζεται, πολλά χρόνια τώρα, ως απολύτως ισότιμος εταίρος των δυτικών εθνών, η εικόνα αυτή δέχεται σχεδόν καθημερινά θανάσιμα πλήγματα από τους διεφθαρμένους μηχανισμούς που συνεχίζουν να λειτουργούν το σύστημα μιας βρόμικης οικονομίας που βολεύει πολλούς.

Σκόπιμη και απόλυτα ανίατη γραφειοκρατία, χρήση τεχνολογίας μόνο για μείωση της κόπωσης και όχι για διόρθωση της νομιμότητας και αποκατάσταση της διαφάνειας, αδιανόητη πολυνομία και νομικός κυκεώνας, που αναγκάζει ακόμα και τον πιο τίμιο άνθρωπο να αναζητά μια πιο εύκολη και γρήγορη λύση, συγκλονιστική καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης. Μην το πολυψάχνουμε. Ολοι γνωρίζουμε τις αιτίες, όλοι συμφωνούμε ότι το νυστέρι των μεταρρυθμίσεων πρέπει να πάει βαθύτερα. Και να αγγίξει ακόμα και τα «ιερά και τα όσια» της Μεταπολίτευσης, όπως είναι η μονιμότητα στο Δημόσιο. Κακά τα ψέματα, πάνω σε αυτά έχει χτιστεί η σύγχρονη Ελλάδα. Αυτά δεν την αφήνουν να γίνει πιο σύγχρονη…