Η αγορά ακινήτων είναι στην πραγματικότητα ένα χρηματιστήριο και είναι βέβαιο πως υπάρχουν τεχνητά κόλπα που ανεβάζουν τις τιμές, τα οποία ενίοτε μπορεί να αποδειχθούν και φούσκα. Από το 2018 έως τα τέλη του 2023 έγιναν 380.000 μεταβιβάσεις, από αυτές μόλις 20.000 αφορούν σε αγορές τύπου Golden Visa από ξένους επενδυτές. Προφανώς και είναι πολύ μικρή η συμμετοχή, για να δικαιολογείται αυτή η τεράστια άνοδος των εμπορικών αξιών. Eχουμε μπει σε μια εποχή που ο καθένας ρίχνει ένα ακίνητο στην αγορά σε όποια τιμή γουστάρει, ακόμα κι αν δεν «καίγεται» να το πουλήσει. Οι τιμές αγγελιών δημιουργούν ένα πρωτοφανές φούσκωμα στις αξίες, που βέβαια πολλές φορές δεν ανταποκρίνεται στις τιμές των συμβολαίων.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, βέβαια, έχουμε και την εκτίναξη των βραχυχρόνιων μισθώσεων, που επηρεάζει και τις τιμές πώλησης, αλλά κυρίως τα ενοίκια. Αυτή τη στιγμή περίπου 200.000 ακίνητα διατίθενται σε τουρίστες με μισθώσεις τύπου Airbnb. Αν συνυπολογίσει κανείς ότι, σύμφωνα με μελέτες, άλλα 200.000 παλαιά ακίνητα παραμένουν κλειστά εδώ και χρόνια, τότε συμπληρώνεται το παζλ του ελληνικού real estate.

ΑΠΑΙΤOYNΤΑΙ η λήψη μέτρων και η εισαγωγή αυστηρών κανόνων. Η κυβέρνηση κινείται ήδη προς αυτή την κατεύθυνση. Αύξησε το όριο αγοράς ακινήτων με Golden Visa στις 800.000 ευρώ σε Αττική, Θεσσαλονίκη, Μύκονο, Σαντορίνη και σε 400.000 ευρώ στις υπόλοιπες περιοχές. Παράλληλα, θεσμοθέτησε νέο πλαίσιο για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις επιβάλλοντας τέλος διαμονής, αλλά και αντιμετωπίζοντας ως επιχειρηματίες όσους νοικιάζουν τρία ή περισσότερα ακίνητα.

ΤΑ μέτρα αυτά είναι θετικά, αλλά δεν έχουν αποδώσει έως τώρα τα αναμενόμενα. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση μελετά την επιβολή ακόμα πιο αυστηρών κανόνων στις βραχυχρόνιες μισθώσεις με αύξηση φορολογίας, ενώ θα δώσει κίνητρα για φοροαπαλλαγές στις μακροχρόνιες μισθώσεις. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να μπει πλαφόν διάθεσης έως δύο ακίνητα ως Airbnb και «κλειστές» άδειες ανά δήμο, ώστε να αντιμετωπιστούν και τοπικά προβλήματα, με βάση το μοντέλο που έχουν ήδη υιοθετήσει άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ υλοποιούνται ή πρόκειται να ξεκινήσουν επιδοτούμενα προγράμματα ανακαίνισης παλαιών κατοικιών, υπό τον όρο να προσφερθούν για μακροχρόνιες μισθώσεις.

ΑΝ εφαρμοστούν τα παραπάνω μέτρα, τότε είναι η πρώτη φορά που μπορεί κανείς να εκτιμά ότι θα μπει ένα φρένο, ίσως να υπάρξει και κάποια σχετική αποκλιμάκωση, στο ράλι τιμών. Τιμές που πολλές φορές δεν ανταποκρίνονται στην πραγματική αξία των ακινήτων. Η εύρεση στέγης για τη μεσαία τάξη και τους νέους αποτελεί επιτακτική ανάγκη και όχι πολυτέλεια. Δεν μπορεί η αγορά κατοικίας να είναι όνειρο απατηλό, ούτε για την ενοικίαση να απαιτείται ένας ολόκληρος μισθός.