Το κύριο θέμα είναι βέβαια ο πόλεμος στην Ουκρανία και η αναγκαστική στροφή των ευρωπαϊκών χωρών σε ορυκτά καύσιμα. Το μεγαλύτερο, όμως, αγκάθι της συνόδου παραμένει η άρνηση των πλούσιων χωρών να αποζημιώσουν μέσα από ένα ειδικό ταμείο τους φτωχούς του αναπτυσσόμενου κόσμου που υφίστανται σε υπερθετικό βαθμό τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής (βλέπε τις πρόσφατες βιβλικές καταστροφές στο Πακιστάν).

Οι προτάσεις που κατέθεσε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Φρανς Τίμερμανς, στην προδιάσκεψη της Κινσάσα (Κονγκό) δεν ικανοποίησαν τα αφρικανικά κράτη. Οι δε θέσεις της Ε.Ε. δεν αναμένεται να αλλάξουν σημαντικά στην κύρια σύνοδο. Ταυτόχρονα Αφρικανοί ακτιβιστές χαρακτηρίζουν σκανδαλώδες το γεγονός ότι στους βασικούς σπόνσορες της Cop27 στο αιγυπτιακό θέρετρο συγκαταλέγεται η Coca Cola, ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πλαστικού στον κόσμο.

Στο να βαρύνει περισσότερο το κλίμα συνετέλεσε η ενδοβρετανική κόντρα Ντάουνινγκ Στριτ-Μπάκιγχαμ, την οποία έχει αναδείξει εδώ και μέρες ο βρετανικός Τύπος. Ως γνωστόν, η πρωθυπουργός, Λιζ Τρας, απαγόρευσε στον «σεσημασμένο» περιβαλλοντικό ακτιβιστή, βασιλιά Κάρολο, να τοποθετηθεί στο πλαίσιο της συνόδου. Κι αυτό, όχι μόνο επειδή κάτι τέτοιο υπερβαίνει τις συνταγματικές του αρμοδιότητές του, αλλά κι επειδή η συντηρητική κυβέρνηση δεν κρύβει την προτίμησή της στα ορυκτά καύσιμα.

Στο Σαρμ Ελ Σέιχ η Κίνα θα εμφανιστεί σε κοινό μέτωπο με το G77, μια ομάδα 130 χωρών που εκπροσωπούν το 85% του παγκόσμιου πληθυσμού και πιέζουν τη Δύση να τις αποζημιώσει για τις ανυπολόγιστες πλέον κλιματικές καταστροφές που υφίστανται εξαιτίας της βιομηχανικής ανάπτυξης του τελευταίου ενάμιση αιώνα. Σε αυτό το τοξικό πολιτικά περιβάλλον ο μηδενισμός των ρύπων μοιάζει όνειρο απατηλό, καθώς από τους μεγάλους βιομηχανικούς ρυπαντές (ΗΠΑ, Κίνα, Ινδία, Ρωσία) μόνο οι πρώτες δεσμεύτηκαν να μειώσουν τις εκπομπές μεθανίου.