Αυτοί οι διαχρονικοί δεσμοί των Αφρικανών με τη Μόσχα εξηγούν εν πολλοίς τη μεταφορά του νέου Ψυχρού Πολέμου στη ζώνη του Ισημερινού. Ούτε ένα ούτε δύο, αλλά 17 συνολικά αφρικανικά κράτη στήριξαν τη Ρωσία απέχοντας από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, η οποία υιοθέτησε με 141 ψήφους υπέρ, 35 αποχές και μόλις 5 κατά ένα καταδικαστικό ψήφισμα για τη Ρωσία και την εισβολή της στην Ουκρανία.
Υπήρξε μάλιστα και μία χώρα της Μαύρης Αφρικής, η Ερυθραία, που προστέθηκε στα λιγοστά «όχι», μαζί με Ρωσία, Λευκορωσία, Συρία και Βόρεια Κορέα! Το γεγονός ότι η πλειονότητα των αφρικανικών κρατών, 27 στον αριθμό, συντάχθηκε με τη διεθνή πλειοψηφία δεν αναιρεί το ότι εκτός από την Ευρώπη υψώνεται σταδιακά ένα «σιδηρούν παραπέτασμα» και στην Αφρική.
Χώρες όπως το Μάλι (όπου η χούντα έδιωξε κακήν κακώς τους Γάλλους προσφεύγοντας στις υπηρεσίες των Ρώσων και της Wagner), η Ζιμπάμπουε, η Αγκόλα, η Μοζαμβίκη, η Νότια Αφρική, η Ουγκάντα και αρκετές άλλες στήριξαν άνευ όρων τη Μόσχα.
Το ίδιο έπραξε η Αλγερία, χώρα με έντονες αντι-δυτικές/αντι-γαλλικές τάσεις, που εκτός από τη Ρωσία έχει προσεγγίσει και την Τουρκία, καθώς και άλλα κράτη με έντονο αντι-ιμπεριαλιστικό παρελθόν, που σήμερα διατηρούν οικονομικούς και στρατιωτικούς δεσμούς με Κίνα-Ρωσία.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο νέος πρόεδρος της Ζιμπάμπουε, Εμερσον Μνανγκάγκουα -ο οποίος μετά το θάνατο του ισόβιου δικτάτορα Μουγκάμπε το 2019 διορίστηκε… απροκάλυπτα από το Πεκίνο- χαρακτήρισε Κίνα και Ρωσία «πυλώνες της ανεξαρτησίας» της χώρας του.
Αυτοί, όμως, που διέπρεψαν σε φιλορωσικές και αντι-νατοϊκές κορόνες ήταν ο Ουγκαντέζος πρόεδρος, Γιουέρι Μουσέβενι, και οι Νοτιοαφρικανοί.
Από την έντυπη έκδοση