Είναι ότι η αποτυχία επανεκλογής γίνεται αντιληπτή ως ήττα προσωπική, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες στην απόφαση του πολίτη για τη σταυροδοσία. Ωστόσο, η διαφορά ανάμεσα στο «βουλευτής» και στο «υπουργός» είναι τόσο εμφανής, ώστε δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση.

Στην Ελλάδα -αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη-, όπου το τέλος της κυβερνητικής θητείας είναι προκαθορισμένο συνταγματικά, η προεκλογική περίοδος αρχίζει όταν η κυβέρνηση διανύει το τελευταίο έτος της θητείας της. Και στη μεν Ευρώπη, εκτός από απρόβλεπτους παράγοντες, τηρείται ο προκαθορισμένος συνταγματικά χρόνος. Στην Ελλάδα, τέτοιου είδους παιδεία και παράδοση δεν είχαμε ως τώρα. Κυβερνήσεις που θα μπορούσαν να εξαντλήσουν την τετραετία κατέφυγαν στην πρόωρη εκλογική αναμέτρηση, σταθμίζοντας τους ευνοϊκούς παράγοντες για την επανεκλογή τους.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από την 7η Ιουλίου 2019, απέρριψε κάθε παρέκκλιση από τη συνταγματικότητα και απαίτησε από το Υπουργικό του Συμβούλιο αξιοπιστία, κύρος, αποτελεσματικότητα, εργατικότητα και, κυρίως, ειλικρινή σχέση με τον πολίτη, έχοντας απέναντί του τον ΣΥΡΙΖΑ -με διδακτορικό στον άκρατο λαϊκισμό- και τον πρόεδρο Τσίπρα, που δεν φείδεται πολιτικής συκοφαντίας, υπόσχεται τα αδύνατα, ψεύδεται συνεχώς και ασυστόλως επιχειρώντας να εξαπατήσει και πάλι τους πολίτες. Ξεπερνώντας τα όρια της πολιτικής αυτογελοιοποίησης, θεωρεί ότι διέγραψαν τη σχεδόν πενταετή καταστροφική διακυβέρνησή του, όταν η Ελλάδα κυριολεκτικά σερνόταν στις Βρυξέλλες, αναξιόπιστη και καθημαγμένη, εκτελώντας τις εντολές της τρόικας που βάφτισε θεσμούς, παραχωρώντας της αυτά που αποκαλούσε ασημικά και προσφέροντας το όνομα της Μακεδονίας ως δώρο στη Μέρκελ για να έχει την εύνοιά της και τη στήριξή της στην παραμονή του στην εξουσία.

Ο Τσίπρας τώρα ζητάει μεν εκλογές, όμως ταυτόχρονα τις εξορκίζει με τον απήγανο – όπως έλεγαν οι πρόγονοί μας. Είναι το άγχος τού να κρατήσει τους ψηφοφόρους με το καρότο της εξουσίας. Αλλά ο Μητσοτάκης, από την αρχή της ανάληψης της διακυβέρνησης -και έκτοτε επανειλημμένα- έχει δηλώσει ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας. Η παραίνεσή του στο πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο προς τους υπουργούς δεν έγινε χάριν αστεϊσμού. Είναι μάλλον παράλογο όσοι τιμήθηκαν με κυβερνητική θέση να πιστεύουν ότι, αν ριχτούν στην εκλογική τους περιφέρεια και αφήσουν κάτω τα μολύβια θα εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους.

Ο Σοφοκλής έβαλε στο στόμα του Κρέοντα το κρείττον πολιτικό αξίωμα που πρέπει να διέπει τις πράξεις των κυβερνώντων: Οταν εργάζονται όλοι μαζί σαν δέσμη από κλαριά, τότε κερδίζονται οι μάχες. Οταν ο καθένας κοιτάζει το συμφέρον του, τότε διακυβεύονται τα πάντα. (Αυτά για την ώρα…)