Γιατί πλάι στους γενναίους και φιλότιμους πυροσβέστες, υγειονομικούς, διασώστες, συνοροφύλακες, αστυνομικούς ή εθελοντές, υπάρχει π.χ. ο επιθεωρητής του ΟΣΕ που διανοείται να αποπειραθεί να σβήσει με μπλάνκο τις ευθύνες του. Υπάρχουν οι λουφαδόροι που πληρώνονται τζάμπα. Υπάρχουν οι εργατοπατέρες που τα βρίσκουν με τους εργολάβους και μπλοκάρουν έργα. Υπάρχουν συστήματα που άφηναν και αφήνουν τους Ρομά να λεηλατούν δημόσια περιουσία και να καταστρέφουν εθνικά δίκτυα. Υπάρχουν οι βολεμένοι που μάχονται με πείσμα κάθε είδους αξιολόγηση, γιατί μπορεί να τους χαλάσει τη βολή τους.

Πλάι στο «112» και την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, υπάρχουν τα οργανωμένα οχυρά της οπισθοδρόμησης και του αναχρονισμού. Υπάρχουν τα κάστρα των συντεχνιών. Υπάρχουν οι θύλακες προώθησης «μικρών» συμφερόντων σε βάρος του εθνικού συμφέροντος. Που συμβιώνουν αρμονικά με τις εγγενείς «συστημικές αδράνειες», τα κουτοπόνηρα τερτίπια και με την ανικανότητα των ρουσφετιών.

Δυστυχώς οι ρίζες αυτής της ιστορίας πάνε δεκαετίες πίσω. Μπορεί και να φτάνει έως την Τουρκοκρατία. Όταν χτίστηκε ένα κράτος -το νεότερο της Ευρώπης- που κουβαλούσε μέσα του έννοιες όπως «δοβλέτι», «μαχτσίσι», «ρουσφέτι». Ολα αυτά είναι η περιγραφή της παθογένειας, για την οποία τις τελευταίες μέρες μιλούν όλοι, εννοώντας όμως διαφορετικά πράγματα κι έχοντας διαφορετικά κίνητρα. Ο,τι κι αν λέει ο καθένας, το βαθύ κράτος του αναχρονισμού είναι εδώ και βγάζει τη γλώσσα στις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που γίνονται. Χλευάζουν τις αλλαγές. Μισούν την τεχνολογία. Και υπονομεύουν το κοινωνικό σύνολο υπερ της συντεχνίας και της πάρτης.

Ο Κ. Μητσοτάκης χθες κήρυξε τον πόλεμο σε αυτό το σαθρό «παρακρατικό» σύστημα. Είναι βέβαιο ότι αυτός ο πόλεμος δεν τελειώνει σε λίγους μήνες. Δεν είναι εύκολος και θα έχει πολλά «θύματα» και μεγάλο πολιτικό -και όχι μόνο- κόστος. Μπορεί να μην προλαβαίνει να τελειώσει έως τις εκλογές, αλλά πρόλαβε να αρχίσει.

Πόλεμος σημαίνει ριζική αλλαγή των πάντων. Τα έως τώρα διλήμματα που είχαν διαμορφώσει όλα τα κόμματα έχασαν το νόημά τους. Και το νέο δίλημμα είναι ποιος μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στο μέλλον χωρίς αυτό το «πολιτικό καρκίνωμα» στα σωθικά της. Ο πρωθυπουργός χθες στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου έδειξε να έχει ενσυναίσθηση για το τι και γιατί έγινε, ανέλαβε πάλι την ευθύνη λέγοντας «όλοι φταίμε και εμείς πρώτοι ως κυβέρνηση» κι έδειξε αποφασισμένος κάποια στιγμή αυτό ρημάδι το μαχαίρι να φτάσει στο κόκαλο.

Εννέα ημέρες μετά την τραγωδία των Τεμπών, έχουν υπάρξει οι παραιτήσεις ενός υπουργού και δύο διευθυνόντων συμβούλων άμεσα εμπλεκόμενων οργανισμών (ΟΣΕ-ΕΡΓΟΣΕ). Εχει φυλακιστεί ο σταθμάρχης. Ασκήθηκαν ποινικές διώξεις για κακουργήματα σε 3 ακόμα στελέχη του ΟΣΕ. Εχουν τεθεί σε αργία ο διευθυντής της Νευροχειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου Βόλου κι ένας γιατρός επιμελητής, οι οποίοι χορήγησαν αναρρωτική άδεια ενός μηνός στον ανεύθυνο επιθεωρητή που άφησε τον ανίκανο σταθμάρχη μόνο του. Και η Δικαιοσύνη δουλεύει πυρετωδώς, παράγοντας, όπως λένε οι πληροφορίες, πλούσιο έργο. Ολα αυτά, για αρχή, καλά είναι…

ΑΙΧΜΗ

Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ…

Ηταν τα γελάκια στη διαδήλωση πένθους. Η δύσκολα αποκρυπτόμενη χαρά για τη «στραβή» που μπορεί να «γυρίσει το ματς». Ηταν η ανοχή στην καταστροφή του μνημείου κάποιων άλλων νεκρών, των νεκρών της Marfin. Ηταν τα συνθήματα που κινούνταν μεταξύ της καλλιέργειας διχασμού και της ικανοποίησης που υπήρξε ρεβάνς. Είναι η αποκάλυψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ λεηλάτησε με δύο αποσπάσεις την ήδη απογυμνωμένη «δική» του ΡΑΣ. Μια στο γραφείο του Γ. Ραγκούση και την άλλη ως αναπληρώτρια εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος. Είναι η σιωπή για τη «μικρότερη» τραγωδία του 2017 στο Αδενδρο Θεσσαλονίκης, με «μόνο» 4 νεκρούς. Η οποία πέρασε στο «ντούκου», παρότι το πόρισμα που είχε καταρτιστεί τότε θυμίζει πάρα πολύ τις διαπιστώσεις για την τραγωδία στα Τέμπη.

Είναι η άρνηση και η υπόθαλψη της ίδιας παθογένειας που υπήρχε πριν από τον ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίστηκε επί των ημερών του και υπάρχει και σήμερα επί Ν.Δ. Είναι το κραυγαλέο και επιμελές «κρύψιμο» του Χρ. Σπίρτζη, ο οποίος φέρει μεγάλο μέρος ευθύνης γιατί κόλλησε το έργο της ενίσχυσης της ασφάλειας των σιδηροδρόμων. Είναι η… εναντίωση στις ιδιωτικοποιήσεις, απ’ αυτούς που πούλησαν μπιρ παρά την ΤΡΑΙΝΟΣΕ στους Ιταλούς.

Είναι η διαρκής υποκρισία και ανακολουθία του ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε πτυχή αυτής της τραγωδίας, αλλά και σε κάθε σοβαρό πρόβλημα που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει η χώρα. Είναι αυτό το σαράκι που τρώει έναν εξασθενημένο οργανισμό. Είναι εντέλει η πολιτικά DNAική παθογένεια της δειλίας, της πίστης στο δόγμα «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα», της τοξικότητας και του διχασμού με κάθε ευκαιρία και κάθε μέσον.

ΜΟΝΟΣΤΗΛΟ

Δικογραφίες για τον βόθρο του Διαδικτύου

Μετά τη μεγάλη συγκέντρωση της Τετάρτης, εμφανίστηκαν στο Διαδίκτυο εκατοντάδες ανώνυμοι λογαριασμοί, οι οποίοι έκαναν αναρτήσεις με μια ματωμένη γηραιά κυρία και αρκετούς «μπάτσους» να χτυπάνε αλύπητα απλούς διαδηλωτές ή «παιδιά». Οπως αποδείχθηκε από σχετική έρευνα που έγινε, η προσωποποιημένη αστυνομική βία ήταν fake news. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο επικεφαλής της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος κατόπιν εντολής που έλαβε συγκεντρώνει στοιχεία, ταυτοποιεί ανώνυμους λογαριασμούς και σχηματίζει δικογραφίες. Για άλλη μια φορά τα fake news επιστρατεύονται για να καλλιεργήσουν κλίμα διχασμού και αστυνομικού κράτους, για να εκμεταλλευτούν τη δικαιολογημένη οργή κυρίως των νέων. Δεν είναι η πρώτη φορά. Αλλά αυτή τη φορά, όπως φαίνεται, κάποιοι ένοικοι υπογείων θα τιμωρηθούν για την επικίνδυνη εικονική πραγματικότητα που θέλουν να δημιουργήσουν…

ΑΠΟΡΙΕΣ -1

Προφανώς ο κ. Αραχωβίτης και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν χωρίς «άρωμα Καμμένου» και ψάχνουν την απομίμηση Βελόπουλου;

ΑΠΟΡΙΕΣ -2

Τελικά δεν υπάρχουν νεκροί, υπάρχουν μόνο οι «δικοί μας» νεκροί και οι άλλοι;

ΑΠΟΡΙΕΣ -3

Αντώναρος, Σπηλιωτόπουλος, Τσιτουρίδης είναι ο κορμός της κεντροδεξιάς συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ; Πώς να χάσει;