Μέλος της τότε κυβέρνησης που αποφάσισε η κηδεία του Κων. Μητσοτάκη να γίνει με τιμές εν ενεργεία πρωθυπουργού και να κηρυχθεί 4ήμερο πένθος ήταν και ο Π. Καμμένος. Ο οποίος βγήκε τώρα, με άταφη τη σορό του Κ. Σημίτη, να βανδαλίσει το ήθος και την κοινή λογική, γράφοντας ότι «η πατρίδα προβλέπει 4ήμερο πένθος για Σημίτη και 3ήμερο για Βλαχάκο, Ηλιάκη». Και συμπληρώνοντας με κεφαλαία γράμματα «από εμένα συγγνώμη για όσα φταίω, ντρέπομαι».

Ο Π. Καμμένος καλά κάνει και ντρέπεται, αλλά ντρέπεται για τον λάθος λόγο. Αντί να ντραπεί για τον λαϊκισμό και την υποκρισία του, στην προσπάθειά του να οικειοποιηθεί τους δύο ήρωες, ντράπηκε για το… 4ήμερο πένθος. Ενώ ξέρει τι προβλέπεται και το έχει κάνει και ο ίδιος στην κυβέρνηση στην οποία συμμετείχε.

Η Α. Λατινοπούλου, με περισσό θράσος και περισσή άγνοια, έκανε το ίδιο λάθος, απλώς με πιο άθλιο λεξιλόγιο, για τον εκλιπόντα. Φτάνοντας μάλιστα στο αισχρό «αυτοί που θα έπρεπε να πενθούν είναι οι Τούρκοι και όχι οι Ελληνες, γιατί γκριζάρισε το Αιγαίο». Η όψιμη Πασιονάρια του πατριωτισμού, που την έχει δει κάτι ανάμεσα σε Μελόνι, Μ. Λεπέν και Ελον Μασκ, είναι προφανές πλέον ότι μιλάει για πράγματα που δεν ξέρει. Με αποτέλεσμα να διεκδικεί ήδη επαξίως «δάφνες» πολιτικής καρικατούρας.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Καραμέρος, με περισσότερο σεβασμό για τον Κ. Σημίτη, αλλά σαν άλλος Μέγας Τιμονιέρης, δεν παρέλειψε να πει ότι ο αποθανών «στην πραγματικότητα έστρεψε το πηδάλιο (…) του ΠΑΣΟΚ προς τα δεξιά (…) και μάλιστα αυτό το πηδάλιο, το τιμόνι για το ΠΑΣΟΚ (…), έσπασε σε αυτή τη θέση»…

Ενώ ο μέντορας της πατριδοκαπηλίας, ο Κ. Βελόπουλος, συναγωνιζόμενος τη νεόκοπη Α. Λατινοπούλου -οποίο κατάντημα για τον αρχηγό!-, χαρακτήρισε τον Κ. Σημίτη ως «τον χειρότερο πρωθυπουργό που πέρασε από τη χώρα», ο οποίος «κατέστρεψε την Ελλάδα» επειδή την έβαλε στο ευρώ…

Το έγραψα και χθες: Ο Κ. Σημίτης, επειδή δεν έκατσε στα αβγά του, αλλά ήθελε -ευτυχώς- να σπάσει αβγά, δεν απέφυγε και τα λάθη. Ομως, πράγματι, η Ιστορία θα κάνει τον τελικό, ψύχραιμο και δίκαιο απολογισμό της παρουσίας του στα πολιτικά πράγματα της χώρας επί 58 χρόνια. Από τότε που έβαζε βόμβες κατά της χούντας μέχρι τη συμμετοχή σε κρίσιμα υπουργεία και τις δύο πρωθυπουργικές θητείες που έκανε χάρις στην ψήφο του ελληνικού λαού. Τη δεύτερη μάλιστα την έκανε αμέσως μετά το φιάσκο του Χρηματιστηρίου. Ο Κ. Βελόπουλος, εμμέσως, του επέρριψε ευθύνες για τις «αυτοκτονίες» του Χρηματιστηρίου. Εφταιγε ο Σημίτης γιατί ο μπαρμπα-Μήτσος και η κυρα-Βασίλω αγόραζαν σαπάκια στο Χρηματιστήριο παίζοντας Κλωνατέξ και Χαλυβδόφυλλα και νομίζοντας ότι «το αφεντικό τρελάθηκε και μοιράζει χρήμα», και όλοι μπορούσαν σε έναν μήνα να λύσουν το οικονομικό πρόβλημα όχι μόνο της ζωής τους, αλλά και των εγγονιών τους.

Από εκεί που αρχίσαμε: Τι κοινό έχουν ο Καμμένος, ο Βελόπουλος, η Λατινοπούλου και ο Καραμέρος; Μισούν την ατομική ευθύνη, βδελύσσονται τον εκσυγχρονισμό, βαριούνται τη γνώση, θεωρούν ότι κάποιος τους χρωστάει και απεχθάνονται την κοινή λογική. Γι’ αυτό και το πένθος, μαζί με τον θάνατο του Κ. Σημίτη, είναι και για το αντάρτικο που δέχεται η κοινή λογική από ένα ετερόκλητο ασκέρι, το οποίο όμως έχει την ίδια νοοτροπία.

ΑΝΟΥΣΙΑ ΣΕΝΑΡΙΑ

Καθώς η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας δείχνει ότι δεν μπορεί να επηρεάσει το πολιτικό σκηνικό, αναθερμαίνονται τα σενάρια για την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Πηγή τους παραμένουν όλοι όσοι επιζητούν, με κάποιον τρόπο, να υπάρξει πολιτική αναταραχή.

Ανεξαρτήτως του ονόματος που θα προτείνει ο Κ. Μητσοτάκης την επόμενη εβδομάδα για το Προεδρικό Μέγαρο, όλοι έχουν αντιληφθεί πως δεν πρόκειται να διαταραχθούν η πολιτική κανονικότητα και η κυβερνητική σταθερότητα. Η «μεγάλη τρικλοποδιά» που οραματίστηκαν οι αντίπαλοι της κανονικότητας δεν μπήκε ποτέ.

Ομως η ανάγκη να υπάρχει «κάτι» που να μπορεί να αυξήσει την πολιτική απροσδιοριστία οδηγεί -πάλι- στο ενδεχόμενο αλλαγής του εκλογικού νόμου. Είναι προφανές ότι κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν προτιμά την προγραμματική αντιπαράθεση με την κυβέρνηση. Κάθε φορά που το επιχείρησε, έφυγε από τη Βουλή με κατεβασμένο το κεφάλι. Τελευταία φορά έγινε με τη συζήτηση και την ψήφιση του Προϋπολογισμού και θα συμβεί ξανά σύντομα, όταν το ΠΑΣΟΚ καταθέσει την επίκαιρη ερώτησή του για τα αγροτικά προβλήματα.

Η επί της ουσίας συζήτηση για τα μεγάλα και τα μικρότερα προβλήματα της χώρας έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι ευνοϊκή για την αντιπολίτευση. Πόσω μάλλον τώρα, που αρχίζουν και ωριμάζουν μεταρρυθμίσεις που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια ή παραδίδονται μεγάλα έργα ή αρχίζει η αντίστροφη πορεία για τον πληθωρισμό των τροφίμων και υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι, αν δεν ξεφύγει η ενέργεια, η ακρίβεια μπαίνει σε τροχιά πτώσης.

Απορία ψάλτου βηξ. Κι έτσι έχουμε ξανά σενάρια για μερική ή ολική αλλαγή του εκλογικού νόμου. Σενάρια που όλα συγκλίνουν στο πώς θα δημιουργηθεί η εναλλακτική στην κυβέρνηση. Θα αυξηθεί το όριο εισόδου στη Βουλή από το 3% στο 5%; Θα υιοθετηθεί το γερμανικό μοντέλο; Θα πάψει το ΠΑΣΟΚ να είναι συνασπισμός δυνάμεων, ώστε να μπορεί να πάρει το μπόνους; Κι άλλα ήδη συζητημένα θέματα, τα οποία απαντήθηκαν και στον δρόμο προς τις εκλογές του 2013, αλλά και πρόσφατα από τον πρωθυπουργό.

Ωραία τα σενάρια και τα σχέδια επί χάρτου, πόσω μάλλον αν έχουν και κάποιο σασπένς. Μόνο που με βάση την πραγματικότητα που εμπεδώνεται όλο και πιο πολύ, μετά τον κόλαφο του 28%, στοιχειώδης προϋπόθεση για να γίνει «κάτι» είναι μη βγει πρώτο κόμμα η Ν.Δ. Το ενδεχόμενο αυτό δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα. Αντιθέτως, η Ν.Δ. δείχνει να ανακάμπτει και να πατά στέρεα πάνω από το 30%, που είναι προϋπόθεση για την αυτοδυναμία, η οποία θα κριθεί μεταξύ του 36,5% και του 38,5%.

Ο Κ. Μητσοτάκης δεν έχει κανέναν λόγο να αλλάξει τον εκλογικό νόμο, παραμένοντας και θεσμικά συνεπής. Το πολύ πολύ το 2027 να χρειαστούν δύο εκλογικές αναμετρήσεις.

Το βιβλίο Κασσελάκη

Το Πολεμικό Μουσείο επέλεξε ο Στ. Κασσελάκης για να παρουσιάσει, στις 16 Ιανουαρίου, το βιβλίο του «Δεύτερη ευκαιρία». Πιθανώς η επιλογή του χώρου να σηματοδοτεί και τις προθέσεις του συγγραφέα. Καθώς δίνουν και παίρνουν οι πληροφορίες για τις αποκαλύψεις που θα κάνει ο έκπτωτος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Μεταμεσονύχτια SMS, διάλογοι που «καίνε», αποκαλύψεις για συγκεκριμένες συμπεριφορές συγκεκριμένων προσώπων. Κι όπως ακούγεται, τρία είναι τα πρόσωπα που «περιποιείται» ο «σκέτος Στέφανος»: ο Α. Τσίπρας, ο Ν. Παππάς και ο Σ. Φάμελλος. Ιδωμεν…

ΑΠΟΡΙΕΣ-1

Δήλωση για τον θάνατο του ακροδεξιού Ζαν-Μαρί Λεπέν έκανε η Α. Λατινοπούλου ή δεν ξέρει τι να πει;

ΑΠΟΡΙΕΣ-2

Η… εξαγορά κρατών ή η ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά του Ηνωμένου Βασιλείου οφείλεται στο «πλεονέκτημα» του Ντ. Τραμπ να μην αναμιγνύεται στη διεθνή σκακιέρα ή στη στενή παρέα με τον Ελον Μασκ;

ΑΠΟΡΙΕΣ-3

Επίκεινται σοβαρές ανακατατάξεις στο Μ. Μαξίμου με επιστροφές και αναχωρήσεις; Οχι φθαρμένων προσώπων.