Δεν διανοούμαι τι μπορεί να γίνει, αν, ξαφνικά, αλλάξουν ρότα τα κρουαζιερόπλοια και «δεν πιάνουν στη Σαντορίνη» ή αλλού, επειδή ο κάθε δήμαρχος θα είχε αντιρρήσεις, άσχετο ότι η οικονομία, στο νησί… βυθιζόταν.

Δεν θα αναφερθώ στα δυσμενή διεθνή σχόλια επισκεπτών για τις τιμές στην εστίαση ή στα ξενοδοχεία, συγκεκριμένων κυκλαδίτικων νησιών, «αν συμφωνούν με τις παρεχόμενες υπηρεσίες». Μένω σ’ αυτό: Οταν ο άρχοντας του νησιού -από τα δημοφιλέστερα μέρη του κόσμου- γράφει στην ανάρτησή του για 17.000 τουρίστες και το Λιμεναρχείο επιβεβαιώνει 10.000, τότε υπάρχει πρόβλημα. Στον δήμαρχο…

Είναι λίγοι οι 10.000 τουρίστες; Οχι. Ούτε αναφέρομαι στα έσοδα που έχει το νησί. Αλλά ποια μηνύματα εξέπεμψε αυτή η ανάρτηση από τον επίσημο εκπρόσωπο της Σαντορίνης, με την αναπαραγωγή της στα διεθνή sites; Θαρρώ πως κανένα νησί μας δεν έχει την «πολυτέλεια» να καταγραφεί «αλληλέγγυο» στη «λίστα Μαγιόρκα», όπου εναλλακτικοί κάτοικοι και κατασκηνωτές διώχνουν τους τουρίστες, διαδηλώνοντας, βίαια, την αντίθεσή τους.

Και αυτό, όχι μόνον γιατί δεν υπάρχει ανάλογο υπερπροσέλευσης, αλλά γιατί υπάρχει λύση: Αντί να βγαίνει ο δήμαρχος στη «ρούγα του Ιντερνετ» φέρνοντας τον «τουριστικό κατακλυσμό», και ανοίγοντας την όρεξη στους ανεγκέφαλους που πάνε γυρεύοντας να κάνουν αισθητή τη διεθνή τους παρουσία, ας συνεννοηθεί με τους πράκτορες για τακτές ώρες αφίξεων των κρουαζιερόπλοιων. Γιατί να καταπλέουν όλα την ίδια ώρα, για να θαυμάσουν όλοι μαζί οι επιβάτες τους την… Καλντέρα; Αν καθοριστεί διαφορετική ώρα κατάπλου, θα φύγει η Καλντέρα από τη θέση της;

Υπερτουρισμό, όπως διευκρίνισε ο πρωθυπουργός, ΔΕΝ έχει η Ελλάδα. Ο κίνδυνος -και αυτός είναι τω όντι ορατός- είναι να γίνουν πλειοψηφία τα…«ταγάρια» και «οι κονσέρβες στη βαλίτσα» και όχι ο ποιοτικός τουρισμός, στον οποίο πρέπει να επενδύσει η χώρα. Και δεν λέω να γίνουν όλα τα ξενοδοχεία πεντάστερα, ούτε όλα τα εστιατόρια «γκουρμέ». Λέω να γίνεται έλεγχος από τον ΕΟΤ πώς αποδίδονται -κι αν διατηρούνται στην τριετία- «τα αστέρια», ενδεικτικά της κατηγορίας του καταλύματος και οι τιμές τους από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Εδώ και δεκαετίες λέμε εν χορώ: «Ο τουρισμός είναι “η βαριά βιομηχανία μας”. Και η μοναδική, θα πρόσθετα. Αλλά “οι μεταξωτές” βιομηχανίες απαιτούν κι επιδέξιες συνέργειες, κράτους και ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Oχι, όλα «δικά μας». Ας μην… προεκταθώ, για την ώρα.