ΤΟΤΕ, ΛΟΙΠΟΝ, εμφανίστηκαν οι «αγανακτισμένοι». Πλημμύρισαν οι πλατείες σε όλη τη χώρα. Ως πρώτη αντίδραση θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν λογική. Οσο η ανεργία έσπαγε κοντέρ και τα εισοδήματα εξαϋλώνονταν τόσο εκτινάσσονταν η οργή και ο θυμός.

Με αφορμή αυτήν την απογοήτευση της κοινωνίας, εμφανίστηκαν διάφοροι στο πολιτικό κουρμπέτι, οι οποίοι, εκμεταλλευόμενοι τις πρωτόγνωρες συνθήκες, άσκησαν επικίνδυνη μικροκομματική πολιτική.

ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον Αλέξη Τσίπρα να υπόσχεται πως θα σκίσει τα Μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο, πως θα διαγράψει δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, πως θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ, πως θα δώσει χρήμα, πολύ χρήμα. Από την άλλη, ήταν η -καταδικασμένη πια ως εγκληματική οργάνωση- Χρυσή Αυγή, που υποσχόταν «να ξεβρομίσει τον τόπο». Κάπου ανάμεσα και οι ακροδεξιοί ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου με αστείρευτο αντιμνημονιακό πάθος.

ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝΕΛ και η Χρυσή Αυγή έπιασαν αθροιστικά 47,37% και μαζί με κάποια ακόμα μικρά αντιμνημονιακά κόμματα ξεπέρασαν το 50%. Γιατί συνέβη αυτό; Δεν ήταν μόνο οι οικονομικές υποσχέσεις. Ηταν η λαϊκιστική και διχαστική ρητορική που είχαν ακολουθήσει, η οποία τους έδωσε αυτά τα ποσοστά.

ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ των «αγανακτισμένων» αριστεροί και ακροδεξιοί κραύγαζαν συνθήματα, όπως «Προδότες, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες» και «Να καεί το μπ@@@@@λο η Βουλή». Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για «τρόικα εσωτερικού» και «συνεργάτες του Σόιμπλε». Αυτό συνεχίστηκε και μετά τον σχηματισμό της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τότε, που ο Πάνος Καμμένος έλεγε στους βουλευτές της Ν.Δ. πως ψήφιζαν τα Μνημόνια «στα τέσσερα». Και, κορυφώθηκε με το εμφυλιοπολεμικό δημοψήφισμα του Αλέξη Τσίπρα και τον διαχωρισμό της κοινωνίας από τον ΣΥΡΙΖΑ σε «πατριώτες» και «προδότες μενουμευρωπαίους». Το μάθημα της κωλοτούμπας το πληρώσαμε πολύ ακριβά με ένα αχρείαστο Μνημόνιο και επώδυνα μέτρα.

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ πήγε στη φυλακή, οι ΑΝΕΛ εξαφανίστηκαν, ο ΣΥΡΙΖΑ εξαϋλώνεται, τώρα πια, σε μονοψήφια ποσοστά. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να γίνουν αντιληπτές οι αυτ-απάτες.

ΓΙΑΤΙ, ΚΑΝΟΥΜΕ όλη αυτήν την αναδρομή σε γεγονότα, που έτσι κι αλλιώς είναι γνωστά σε όλους; Γιατί, τώρα, κάποιοι πολιτικοί και κάποια συμφέροντα επιχειρούν να στήσουν ένα παρόμοιο σκηνικό με φόντο τα Ελληνοτουρκικά. Καταγγέλλουν ως «προδοτική» την κυβέρνηση, ως «μειοδότη» τον πρωθυπουργό και οι ίδιοι υποδύονται τους «υπερπατριώτες».

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Μητσοτάκη έχει πετύχει να υπάρχει ηρεμία στα Ελληνοτουρκικά. Τώρα, ξεκινάει μια συζήτηση, για να διαπιστωθεί αν μπορεί να αρχίσει πραγματικός διάλογος μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας. Πάντοτε ακολουθώντας την εθνική γραμμή, που έχει χαραχθεί εδώ και δεκαετίες και, βέβαια, χωρίς καμία συζήτηση πέρα από τα ζητήματα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Την ίδια ώρα, ακολουθεί μια αυστηρή αλλά δίκαιη μεταναστευτική πολιτική, ενώ έχει εκσυγχρονίσει και αναβαθμίσει τις ένοπλες δυνάμεις με την αγορά των Belh@rra, των Rafale και των F-35, ενώ έχει υπογράψει αμυντικές συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλία.

ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ξέρουν πολύ καλά πού οδήγησαν ο λαϊκισμός και ο διχασμός της μνημονιακής εποχής, ώστε να μην πιστέψουν τις αυτ-απάτες των πατριδοκάπηλων.