Η ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΑ επιχείρηση εκκένωσης χιλιάδων τουριστών και κατοίκων στη Ρόδο, όπως και οι σκηνές «Αποκάλυψης» έξω από το στρατόπεδο στην Νέα Αγχίαλο, θα μας ακολουθούν για πάντα.

Τα τελευταία χρόνια ασφαλώς και έχουν γίνει πολλά βήματα προκειμένου να εκσυγχρονιστούν οι δομές πολιτικής προστασίας και κυρίως να σωθούν ανθρώπινες ζωές μέσα από την εφαρμογή του 112.

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ προειδοποίησης αποδείχθηκε σωτήριο ιδίως στην περίπτωση της Ρόδου, όπου πάνω από 19.000 άνθρωποι έπρεπε να απομακρυνθούν από τις εστίες και τα καταλύματά τους με ασφάλεια, προκειμένου να αποφύγουμε εκατόμβες νεκρών. Ομως για άλλη μία φορά έχουμε μπροστά μας δύο διαφορετικές Ελλάδες.

Η ΠΡΩΤΗ αποτυπώνεται στον ηρωισμό των μαχητών της πρώτης γραμμής, των ανδρών και γυναικών της Πυροσβεστικής και των Ενόπλων Δυνάμεων, που με κίνδυνο της ζωής τους μπαίνουν στις φλόγες για να σώσουν ζωές και περιουσίες. Εκφράζεται ταυτόχρονα από την αυταπάρνηση, την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά των κατοίκων της Ρόδου, που συνέβαλαν αποφασιστικά στην απομάκρυνση των τουριστών από τις εστίες των πυρκαγιών και τους φιλοξένησαν όπως αρμόζει σε ένα πολιτισμένο κράτος.

ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ και η άλλη Ελλάδα, της ανευθυνότητας, της επιπολαιότητας και της εγκληματικής αδιαφορίας. Στη χώρα μας εκδηλώθηκαν τις τελευταίες δέκα μέρες σχεδόν 700 πυρκαγιές, οι περισσότερες προήλθαν από ανθρώπινη αμέλεια ή δυστυχώς ακόμα και από πρόθεση. Η Πολιτεία οφείλει να δράσει αποτελεσματικά τιμωρώντας παραδειγματικά όσους εγκληματούν σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και θέτοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και περιουσίες. Ταυτόχρονα όμως, οφείλει να επανεξετάσει τα πάντα σε ό,τι αφορά τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού. Οι πολίτες δεν μπορούν να δικαιολογήσουν το γεγονός πώς έμειναν απροστάτευτες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη Νέα Αγχίαλο με κίνδυνο να μετατραπεί η περιοχή σε βιβλικό τοπίο από τις εκρήξεις πυρομαχικών. Υπάρχουν ευθύνες και πρέπει να αποδοθούν.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ μπορεί να μην έχει απέναντί της ισχυρή αντιπολίτευση, όμως οι απαιτήσεις της κοινωνίας είναι μεγάλες. Ο πήχης των προσδοκιών και της αποτελεσματικότητας παραμένει υψηλά και δεν νοούνται άλλες καθυστερήσεις ή και ολιγωρίες στο συντονισμό κρίσιμων υπηρεσιών. Ο πρωθυπουργός έχει αποδείξει ότι μέσα στις κρίσεις έχει το σθένος να προχωρεί σε αλλαγές και τομές. Το ίδιο οφείλει να πράξει και τώρα, ώστε το κράτος να λειτουργεί με καλύτερη αποτελεσματικότητα και το αίσθημα της ασφάλειας, που τραυματίσθηκε το τελευταίο δεκαήμερο, να επανακάμψει στην ελληνική κοινωνία.