Το τραγικό είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα των θυμάτων είναι από 17 έως 45 ετών. Δηλαδή, χάνονται νέοι άνθρωποι σε μια χώρα που ο πληθυσμός της είναι γερασμένος -από το 2026 μπορεί η Ελλάδα να έχει τον γηραιότερο πληθυσμό στην Ευρώπη- και οι γεννήσεις δεν αναπληρώνουν τον ετήσιο αριθμό θανάτων. Δηλαδή, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο…
Από την άλλη, κάθε χρόνο έχουμε, εξαιτίας των χιλιάδων αυτοκινητικών ατυχημάτων, κάποιες χιλιάδες συμπολιτών μας με βαριές κακώσεις, με πολύωρες χειρουργικές επεμβάσεις και μακρές φαρμακευτικές αγωγές, με πολύμηνες νοσηλευτικές απαιτήσεις, με αναπηρία, με ένα τεράστιο κόστος, το οποίο γονατίζει τα ταμεία πρόνοιας και περίθαλψης. Αφησα τελευταία την οδήγηση μετά από κατανάλωση αλκοόλ, που πλέον έχει πάρει μεγάλη έκταση, ιδίως σε νεότερες ηλικίες. Υπάρχουν περιοχές, π.χ. στην Κρήτη, όπου έρευνες έχουν δείξει ότι το αλκοόλ, μαζί με την πλήρη περιφρόνηση των σημάτων της Τροχαίας, συν το δύσκολο οδικό δίκτυο, κοντεύει να είναι κύριος παράγων θανάτων στις νεαρές και ώριμες ηλικίες.
Πώς οδηγούμε; Τι να σας πω! Ο Θεός να βάλει το χέρι του. Η υπερβολική ταχύτητα, η επιλογή αγνόησης των σημάτων, οι ζώνες που μπαίνουν σε ειδικά κλιπ και όχι πάνω μας, το κράνος που φοριέται ως αξεσουάρ στον αγκώνα και τα ασυντήρητα αυτοκίνητα και μηχανάκια γίνονται κινούμενες παγίδες θανάτου. Αν προσθέσουμε και τους δρόμους μέσα στην πόλη -αφήνω την Ιόνια ή την Εγνατία Οδό, που και αυτή θέλει συντήρηση μετά από είκοσι χρόνια- που είναι υποφωτισμένοι και γεμάτοι λακκούβες – Δήμος, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, Αέριο, ΟΤΕ ανοίγουν χαντάκια για να περάσουν καλώδια και σωλήνες, αλλά μετά τα μπαλώνουν πρόχειρα- σε όλο το μεγαλείο τους, τότε το να οδηγείς στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις ρώσικη ρουλέτα.
Περί Ολιγαρχίας και άλλων δαιμονίων
Αν προσθέσουμε τους θανάτους από αυτοκινητικά δυστυχήματα για τα τελευταία τριάντα χρόνια, μου έλεγε συγκοινωνιολόγος, ο αριθμός ξεπερνά τους 15.000 νεκρούς. Για να έχουμε μέτρο σύγκρισης, η Αίγινα έχει περί τους 12.000 κατοίκους!
Γι’ αυτό χθες, όταν διάβασα την «εκκαθάριση» στο σώμα της Αστυνομίας, αναθάρρησα. Η καινούργια ηγεσία οφείλει να βάλει σε προτεραιότητα την οδική μας ασφάλεια. Να δούμε αστυνομικούς να γράφουν κάθε παράβαση, χωρίς υποχωρήσεις στους «ξέρεις ποιος είμαι εγώ». Να μπουν τάχιστα οι κάμερες σε όλους τους δρόμους, με το πρόστιμο στον αυτόματο! Πόσο πια να κάνουμε τον σταυρό μας μπαίνοντας στο αυτοκίνητο!