ΚΥΒΕΡΝΗΣΕ επί τέσσερα χρόνια. Και τι έκανε; Μείωσε εκ νέου τις κύριες και τις επικουρικές συντάξεις. Κατήργησε το ΕΚΑΣ για τους χαμηλοσυνταξιούχους. Και, βέβαια, θεσμοθέτησε την προσωπική διαφορά με το νόμο Κατρούγκαλου, για να νομιμοποιήσει τις μνημονιακές μειώσεις. Το πιο σκληρό μέτρο που πήρε, όμως, ήταν ότι νομοθέτησε τη μείωση των μελλοντικών συντάξεων, όσων δηλαδή συνταξιοδοτήθηκαν μετά τον Μάιο του 2016, έως τώρα, αλλά και στο μέλλον.
ΚΑΙ τώρα; Σαν να μη συνέβη τίποτα από όλα αυτά, ο Αλέξης Τσίπρας λέει ότι θα επαναφέρει τη 13η σύνταξη. Λίγο πριν συντριβεί στις ευρωεκλογές του 2019, είχε δώσει 500 ευρώ στους συνταξιούχους και το είχε «βαφτίσει» 13η σύνταξη. Βέβαια, τότε ήταν ένα έκτακτο και προεκλογικό μέτρο. Δεν νομοθέτησε τη μόνιμη επιστροφή του επιδόματος.
ΛΕΕΙ ότι θα αποκαταστήσει την αδικία με την προσωπική διαφορά. Στην ουσία υπόσχεται ότι θα καταργήσει το νόμο Κατρούγκαλου, δηλαδή το νόμο που υπέγραψε και ψήφισε ο ίδιος ως πρωθυπουργός.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
ΤΕΛΟΣ, δεσμεύεται ότι θα δώσει τα αναδρομικά για δώρα και επικουρικές. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα αναδρομικά για τις κύριες συντάξεις καταβλήθηκαν από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
ΓΙΑΤΙ τα λέει όλα αυτά ο κύριος Τσίπρας; Επειδή αυτές τις ημέρες πληρώνονται οι πρώτες αυξήσεις συντάξεων μετά από 12 χρόνια. Επειδή προφανώς γνωρίζει ότι είναι αρκετά πιθανό η κυβέρνηση Μητσοτάκη να δώσει ένα «μπόνους προσωπικής διαφοράς» στους συνταξιούχους που δεν θα λάβουν αύξηση λόγω του νόμου Κατρούγκαλου. Επειδή είναι αρκετά πιθανό να δοθούν σε ετήσιες δόσεις και τα αναδρομικά για επικουρικές και Δώρα. Και, τέλος, επειδή έχει ανοίξει η συζήτηση για επιστροφή της 13ης σύνταξης μέσα στη δεύτερη τετραετία Μητσοτάκη.
ΑΠΟ τη μια, είναι αστείο ο Αλέξης Τσίπρας να δεσμεύεται να καταργήσει τους νόμους της κυβέρνησής του. Από την άλλη, είναι ακόμα πιο αστείο να υπόσχεται παρεμβάσεις υπέρ των συνταξιούχων που έχει ήδη δρομολογήσει η σημερινή κυβέρνηση.
ΟΙ συνταξιούχοι, όμως, θυμούνται πολύ καλά αν κέρδισαν ή έχασαν επί ΣΥΡΙΖΑ. Θυμούνται τις μειώσεις αποδοχών, την αύξηση της φορολογίας, αλλά και τις ουρές για να πληρωθούν στις ημέρες των capital controls και του δημοψηφίσματος.