ΚΑΤ’ αρχάς, καθώς οι επόμενες εθνικές κάλπες θα στηθούν την άνοιξη του 2027, υπάρχει πάρα πολύς χρόνος. Και σε αυτόν τον πολιτικό χρόνο κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι άλλο μπορεί να έχει γίνει τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και στη χώρα.

ΑΛΛΑ, ας πάρουμε ένα ένα τα πράγματα. Είναι βέβαιο ότι η είσοδος του Στέφανου Κασσελάκη στην πολιτική είναι εντυπωσιακή. Ηρθε από το πουθενά και εμφανίζεται ως φαβορί για την ανάληψη της αρχηγίας στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα βαθιά πληγωμένο κόμμα όχι τόσο από τις απανωτές ήττες όσο από την κατάρρευση των εκλογικών ποσοστών του, από το 31% στο 17%. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και ένα βαθιά διχασμένο κόμμα. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν όλες οι φράξιες και οι τάσεις θα συνεχίσουν να είναι μαζί την επόμενη μέρα. Το ενδεχόμενο αποχωρήσεων και διάσπασης φαντάζει αρκετά πιθανό. Αλλά, ας υποθέσουμε ότι αυτό θα είναι και το μικρότερο πρόβλημα για την Κουμουνδούρου.

ΤΟ μεγάλο πρόβλημα είναι τι είδους αντιπολίτευση θα κάνει και ποιο θα είναι το πρόγραμμα που θα παρουσιάσει. Θα συνεχίσει να επιμένει στην καταστροφολογία και τον πολακισμό; Θα συνεχίσει να επιμένει στην αύξηση της φορολογίας και των εισφορών; Θα συνεχίσει να δηλώνει αντίθετος στην αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, στην ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, στην προσέλκυση επενδύσεων;

ΕΧΟΥΝ, λοιπόν, να προσπαθήσουν να επιλύσουν πολλά προβλήματα τόσο εσωκομματικά όσο και πολιτικών θέσεων, χωρίς κανείς να μπορεί να γνωρίζει αν θα ξανασταθούν στα πόδια τους.

ΤΟ πρώτο τεστ θα είναι η πορεία των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ στις αυτοδιοικητικές κάλπες και το δεύτερο, ακόμα πιο δυνατό, οι ευρωεκλογές του Ιουνίου.

ΣΤΗΝ πραγματικότητα, όμως, η κυβέρνηση δεν θα κριθεί από την αντιπαράθεσή της με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα κριθεί για την αντιπαράθεσή της με την πραγματικότητα, με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν η χώρα και οι πολίτες.

ΘΑ κριθεί από την πορεία της πραγματικής οικονομίας, την αύξηση των εισοδημάτων, την αντιμετώπιση της ακρίβειας, την υλοποίηση πραγματικών μεταρρυθμίσεων στην Υγεία, στην Παιδεία, στη Δικαιοσύνη, στο κράτος.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το γνωρίζει πολύ καλά αυτό. Και το αποδεικνύει με λόγια και πράξεις. Ποτέ άλλοτε δεν εμφανίστηκε στη ΔΕΘ πρωθυπουργός, που να είπε 18 «δεν». Κάποια από αυτά; «Δεν κρύφτηκα, δεν είπα ότι δεν έγιναν λάθη στη διαχείριση του φετινού καλοκαιριού, δεν θα αφήσω τη χώρα να χρεοκοπήσει ξανά, δεν θα αφήσω τους Ελληνες να διχαστούν ξανά στο ψέμα, δεν με απασχολεί το περίφημο πολιτικό κόστος, δεν μπορεί οι έχοντες να κάνουν ζωή χαρισάμενη και να πιέζουν τους μη έχοντες, δεν μπορεί να συνεχιστεί η φοροδιαφυγή».

ΑΝΤΙ για εύκολα «θα» επέλεξε δύσκολα «δεν».

ΕΦΟΣΟΝ η κυβέρνηση παραμείνει πιστή στη γραμμή του ρεαλισμού και της λογικής, τότε θα υλοποιηθούν όσα περιμένουν οι πολίτες που την ψήφισαν. Και τότε, ό,τι και να έχει γίνει στον ΣΥΡΙΖΑ ή ό,τι και να λέει ο Κασσελάκης, μικρή σημασία θα έχουν.