Η πικρή αλήθεια είναι πως η Ευρώπη άργησε πολύ να κατανοήσει ότι κινδυνεύει ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής. Και, βέβαια, δεν προστατεύεται επειδή δημιουργήθηκε ένα «ευρωπαϊκό υπουργείο». Ας είμαστε σοβαροί.
ΤΙ είναι αυτός ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής; Και σε τι διαφέρει από τον αμερικανικό ή συνολικά από τον λεγόμενο δυτικό τρόπο ζωής; Η Δυτική Ευρώπη, λοιπόν, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, παρείχε τρεις «ομπρέλες ασφαλείας» στους πολίτες της.
Η πρώτη ήταν η οικονομική ασφάλεια, η οικονομική ανάπτυξη, η οικονομική ελευθερία, το ισχυρό κοινωνικό κράτος, η άνοδος του βιοτικού επιπέδου, η ευημερία.
Το φλουρί να πέσει στην κοινωνία!
Η δεύτερη ήταν η δημοκρατία, η ελευθερία έκφρασης, η ανεξιθρησκία, η ισότητα, η εσωτερική ασφάλεια, η απαγόρευση οπλοφορίας, η ηρεμία.
Η τρίτη ήταν η ειρήνη, η ασφάλεια των συνόρων, ο πόλεμος φάνταζε αδιανόητος για το ευρωπαϊκό έδαφος με μόνη εξαίρεση την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και τον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο.
ΑΥΤΑ ίσχυαν από το 1945 μέχρι -πάνω κάτω- το 2010. Από εκεί και πέρα τα πράγματα πήραν την κάτω βόλτα. Η οικονομική κρίση, τα Μνημόνια στον ευρωπαϊκό Νότο, η βιομηχανική ήττα από την Κίνα και τις ασιατικές χώρες, η αύξηση της ανεργίας, η πληθωριστική κρίση έφεραν την πτώση του βιοτικού επιπέδου, η δραματική αύξηση των μεταναστευτικών ροών, τα ματωμένα περιστατικά τζιχαντιστικής τρομοκρατίας με εκατοντάδες νεκρούς, η άρνηση προσαρμογής σημαντικού μέρους των προσφύγων στην ευρωπαϊκή κουλτούρα και ο πόλεμος στην Ουκρανία «έκλεισαν» τις τρεις «ομπρέλες ασφαλείας» του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής.
ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ισλαμιστές το έχουν δηλώσει, επανειλημμένα, πως στοχεύουν στο γκρέμισμα του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής. Τώρα, ήρθε και η δήλωση του αντιπροέδρου του Συμβουλίου Ασφαλείας του Κρεμλίνου και πρώην προέδρου της Ρωσίας για να επιβεβαιώσει πως και η Μόσχα έχει τον ίδιο στόχο. Κυνικά και απροκάλυπτα ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ δήλωσε «ζήτω τα πλήθη των μεταναστών που διαπράττουν φρικαλεότητες και καταστρέφουν με μίσος τις ευρωπαϊκές αξίες! Είθε όλα τα αποκρουστικά πρόσωπα των Ευρωπαίων γραφειοκρατών να εξαφανιστούν στο ρεύμα των μελλοντικών εμφύλιων συγκρούσεων!». Χρειάζεται και κάποια άλλη απόδειξη; Προφανώς και όχι.
ΤΟ πρόβλημα, όμως, είναι η γεωπολιτική αφέλεια της Ευρώπης, όπως δήλωσε πρόσφατα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει. Εδώ και τώρα. Δεν υπάρχει, πλέον, ούτε χρόνος ούτε χρήμα. Πρέπει να ισχυροποιηθεί διπλωματικά και αμυντικά. Πρέπει να ρίξει εκατοντάδες δισεκατομμύρια για να επανεφεύρει το παραγωγικό της μοντέλο. Και όλα αυτά με στόχο τη διατήρηση του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής απέναντι σε όλους τους ορκισμένους εχθρούς του.