ΔΕΝ υπάρχει πολιτική λογική. Την προηγούμενη Τετάρτη κατέθεσε πρόταση μομφής, προφανώς αναγνωρίζοντας τον θεσμικό ρόλο του Κοινοβουλίου. Η πρόταση μομφής καταψηφίστηκε.

ΚΑΙ βγήκε προχθές και είπε ότι δεν αναγνωρίζει την κοινοβουλευτική διαδικασία της πρότασης μομφής, γιατί οι βουλευτές της Ν.Δ. είναι… εκβιαζόμενοι. Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποχωρήσει από τη Βουλή μέχρι την προκήρυξη εκλογών. Γιατί, όπως είπε, για την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης θα πρέπει να αποφασίσει ο λαός.

ΕΝΤΑΞΕΙ, φαίνονται αστεία και γραφικά όλα αυτά. Αλλά δεν είναι έτσι. Ο δρόμος που έχει διαλέξει ο Αλέξης Τσίπρας είναι επικίνδυνος. Είναι δυνατόν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μην αναγνωρίζει το θεσμό του Κοινοβουλίου; Ή μήπως τον αναγνωρίζει αλά καρτ; Μόνο όταν έχει εκείνος πλειοψηφία;

ΤΟ ίδιο κάνει και με τη Δικαιοσύνη. Τη μία μέρα καταγγέλλει δικαστές και εισαγγελείς και την επομένη βγαίνει και λέει πως… υπάρχουν δικασταί εις τας Αθήνας.

ΤΟ ίδιο κάνει και στο προεκλογικό πολιτικό σκηνικό. Αν ο Ανδρουλάκης δηλώσει πρόθυμος να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε είναι προοδευτικός και δημοκράτης. Αν το ΠΑΣΟΚ συνεργαστεί μετεκλογικά με τη Ν.Δ., τότε αυτό θα συμβεί γιατί ο Ανδρουλάκης είναι… εκβιάσιμος.

Ο Αλέξης Τσίπρας θυμίζει το παιδί στη γειτονιά που παίρνει την μπάλα του και φεύγει, όταν βλέπει ότι χάνει το ματς.

ΓΙΑΤΙ τα κάνει όλα αυτά; Επιχειρεί να δημιουργήσει κλίμα αμφισβήτησης του εκλογικού αποτελέσματος. Ολα μπορεί κανείς να τα περιμένει. Οταν φτάνει να μην αναγνωρίζει τη θεσμική λειτουργία του Κοινοβουλίου, τι θα τον… εμποδίσει να μην αναγνωρίσει και τη λαϊκή ετυμηγορία;

Ο Αλέξης Τσίπρας κινείται στα μονοπάτια του Ντόναλντ Τραμπ. Ψαρεύει σε θολά νερά, σε εκείνους που πριν από μία δεκαετία κραύγαζαν «να καεί το μπ… η Βουλή». Ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις του; Κανείς δεν ξέρει πού, πώς και πότε θα το… τερματίσει.

ΑΝ δύο μήνες πριν από τις κάλπες βρίσκεται σε τέτοια πολιτική απόγνωση, ποιος ξέρει πώς θα αντιδράσει όταν υποστεί μία ακόμη βαριά ήττα.