Πώς θα εξηγούσε ο κύριος καθηγητής τη συμπεριφορά του; Τι δικαιολογίες θα έβρισκε για να πείσει τους νεαρούς ακροατές του πως αυτό συνιστά πολιτική κριτική; Ας μην το κουράζουμε, δεν θα μπορούσε να πει τίποτα διότι ο Χριστοφορος Βερναρδάκης υπερέβη κάθε κόκκινη γραμμή που υπάρχει, στοχοποιώντας με τον πιο ανοίκειο, απαράδεκτο τρόπο τη Νίκη Κεραμέως. Στην πολιτική, τέτοιες επιθέσεις ονομάζονται «δολοφονία χαρακτήρα» και αποτελούν πλέον τη δεύτερη φύση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ακόμα και η συγγνώμη που αναγκάστηκε να πει όταν είδε τη θύελλα των αντιδράσεων που ξεσήκωσε η δήλωσή του, είναι μισερή. Αν πραγματικά είχε μετανιώσει ο κ. Βερναρδάκης, θα έλεγε ένα σκέτο συγγνώμη και δεν θα προσέθετε τίποτα άλλο, ως μια ελάχιστη ένδειξη πραγματικής μεταμέλειας για τη σκαιά συμπεριφορά του να συγκρίνει μια μητέρα με μια υπόδικο για το θάνατο ενός εκ των τριών παιδιών της. Και δεν ήταν μια φράση που του ξέφυγε εν τη ρύμη του λόγου. Ηταν μια μαγνητοσκοπημένη δήλωση, που είχε συνταχθεί από πριν, που είχε υπότιτλους, που την διάβαζε λέξη προς λέξη και μάλιστα σε ένα κοινωνικό δίκτυο δημοφιλές στις εφηβικές ηλικίες! Το πιο θλιβερό; Μέχρι αργά χθες το απόγευμα, ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε βγάλει ούτε κιχ…

Η Νίκη Κεραμεως είναι μια πολιτικός με αξιοπρέπεια που δεν έχει προκαλέσει ποτέ ούτε με τη συμπεριφορά της ούτε με την πολιτική της στάση. Οποιος θέλει έχει το δικαίωμα να διαφωνεί μαζί της πολιτικά, όμως κανείς δεν μπορεί να πει ότι ανήκει στους πολιτικούς που βρίζουν, απειλούν, προσβάλλουν ή υποτιμούν τους αντιπάλους τους. Ακόμα και στις πιο έντονες συγκρούσεις της εντός και εκτός Βουλής, η Κεραμέως κρατά ψηλά το επίπεδο της αντιπαράθεσης και όσο και αν προκαλείται, δεν αλλάζει το ύφος και το ήθος της. Ούτε όταν προσπαθεί να πει τα αυτονόητα, πως η ελληνική κοινωνία θέλει βιβλιοθήκες και όχι βαριοπούλες, ούτε όταν βλέπει να υπερασπίζονται τα «παιδιά» που κρατούν ομήρους καθηγητές.

Προφανώς έχει ανεξάντλητα αποθέματα υπομονής και καλών τρόπων, διότι εκτός από τις πολιτικές διαφωνίες -σε Δημοκρατία ζούμε, καλοδεχούμενες είναι-, έχει να αντιμετωπίσει είτε ακατανόμαστες και ακατανόητες επιθέσεις τύπου Βερναρδάκη είτε στοχοποιήσεις επί προσωπικού. Τους ενοχλούν οι σπουδές της, κριτικάρουν το ντύσιμό της, σχολιάζουν αν πήγε ή δεν πήγε εκκλησία, ξεψαχνίζουν τις φωτογραφίες της και γιατί φωτογραφήθηκε με τον Αλις Κούπερ. Ομως αρκεί μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι.