Τώρα, τι να σας περιγράψω; Οσοι δεν έχετε ανακαλύψει την Ανθαγορά -ιδρύθηκε το 1962- να σας πω ότι είναι ένας μεγάλος χώρος, σκεπασμένος με τσίγκους, στον οποίο κύκλο σχηματίζουν τα μικρά μαγαζιά των εκατό αγροτών-ανθοπαραγωγών -από Μαραθώνα και Μέγαρα, Σχηματάρι και Τροιζήνα, αλλά και από Κρήτη, Χερσόνησο και Ιεράπετρα-, προσφέροντας την παραγωγή τους σε μεγάλους κουβάδες. Πανδαισία χρωμάτων. Ζωγραφιές της φύσης. Η χαρά της ζωής.
Χθες ήταν μια από τις καλές μέρες, λόγω μικρής πρωινής άνεσης. Η αλήθεια είναι ότι είχα να πάω καιρό, αλλά όταν οι δικοί μου λένε πως η ενασχόλησή μου με τα λουλούδια είναι «πολυτέλεια», εγώ δεν απαντώ.
Χαμένοι στο πρωτόκολλο
Ωστόσο χθες, για πρώτη φορά, μετά από τόσα χρόνια, σφίχτηκε η καρδιά μου. Ηταν 9.30 το πρωί και ήταν άδεια. Οι ανθοπώλες με κοίταζαν σαν να ήμουν περίεργο πουλί. Ημουν μόνη. Σε ολόκληρη την αγορά! Ούτε ένας πελάτης!
Στα μισά της βόλτας μου, με προϋπάντησε ο πρόεδρός τους, ο φίλος μου, ο Θανάσης. «Ξέρεις, μου είπε πού ανήκω. (Ξέρω!). Τέσσερις υπουργοί πέρασαν και μας αγνοούν. Και σ’ έναν -που μεσολάβησες να μας δει- τίποτε δεν έκανε. Πριμοδοτούνται οι ιδιώτες εισαγωγείς-έμποροι εις βάρος της ελληνικής παραγωγής. Πέμπτη γενιά είμαστε. Θα είμαστε η τελευταία. Σε πέντε χρόνια σου λέω, να είσαι καλά, θα κλείσουμε. Το 80% των κομμένων λουλουδιών έρχεται από την Ολλανδία. Αλλά ο Ολλανδός ανθοπαραγωγός παίρνει δάνειο με τόκο 1% κι εμάς οι τράπεζες δεν μας βλέπουν. Εννέα εβδομάδες φέτος κάηκε το σύμπαν από τον καύσωνα. Ποιος μας ρώτησε; Καταναλώνουμε τεράστια ηλεκτρική ενέργεια. Καμία πρόνοια. Γεωργοί είμαστε. Γονατίσαμε. Χέρια εργατικά δεν βρίσκουμε. Αρακτοί όλοι, με επιδόματα. Η Κωπαΐδα, π.χ, υψηλή παραγωγική ζώνη, φύτρωσε με φωτοβολταϊκά. Δεν μας ρωτούν, δεν μας σκέπτονται. Η Ανθαγορά, στην Αμυγδαλέζα, στο Μενίδι, έγινε για μας, για την προάσπιση των Ελλήνων ανθοπαραγωγών. Πήγαινε να δεις: Εχει κατακλυστεί από εμπόρους που εισάγουν λουλούδια, από Ολλανδία, Κένυα, Αιθιοπία. Μόνο προβλήματα έχουμε. Σου λέω: Φταίμε κι εμείς. Δεν στέλνουμε καθαρά μηνύματα και το βαπόρι στραβά πορεύεται».
Δεν είχα κέφι να πάρω ούτε φυλλαράκι. Ακόμη και οι ζέρμπερες έσκυβαν το κεφαλάκι τους. Θα στείλω το άρθρο μου στον Κώστα Τσιάρα, στον υπουργό Αγροτικής Οικονομίας. Μα, να εισάγουμε ΚΑΙ λουλούδια; Στην Ελλάδα; Με τόσο ήλιο, τόσο φως, προς ενίσχυση των ξένων ανθοπαραγωγών; Και οι δικοί μας;