ΤΟ «ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΛΑΘΟΣ» έχει καθορίσει πολλές μαζικές τραγωδίες στον τόπο μας: Εχει ρίξει δυο αεροπλάνα της Ολυμπιακής, από την Κρήτη τον Δεκέμβριο του 1969 και από την Κέρκυρα τον Οκτώβριο του 1972 και ένα τρίτο, της κυπριακής εταιρίας «ΗΛΙΟΣ», τον Αύγουστο του 2014. Εχει πνίξει κόσμο πολύ, στη Φαλκονέρα με το γηρασμένο «Ηράκλειο» τον Δεκέμβριο του 1966 και πάλι με το γηρασμένο «Σάμινα» τον Σεπτέμβριο του 2000, στην Πάρο.

ΤΟ «ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΛΑΘΟΣ» έχει «σκοτώσει» δύο φορές -στα Τέμπη- τον Οκτώβριο του 1999, εννέα νέους, φιλάθλους του ΠΑΟΚ και τον Απρίλιο του 2003 είκοσι μαθητές από το Μακροχώρι Ημαθίας. «Ανθρώπινο λάθος», τον Αύγουστο 2007, έκαψε 63 ανθρώπους στην Ηλεία.

ΤΟ «ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΛΑΘΟΣ», κατόπιν εορτής, δεν ηττάται. Τι μας δίδαξαν αυτές οι τραγωδίες; Τήρηση των κανόνων στις θαλάσσιες μεταφορές. Συστήματα προειδοποίησης και εκτίμηση επικινδυνότητας πρόκλησης πυρκαγιάς. Μέτρα ασφάλειας στις οδικές μεταφορές. Τώρα, θα παρθούν μέτρα για την ασφάλεια του σιδηρόδρομου. Αύριο, όμως, κάπου αλλού θα βγάζει τη γλώσσα του…

ΓΙΑΤΙ; Για να απαντηθεί το «γιατί», πρέπει οι πολιτικές ηγεσίες να θέλουν, ομόθυμα, να βουτήξουν στις παθογένειες του κράτους: Τις αμέτρητες, ισχυρές, ακαταπόνητες και κάποτε «εξυπηρετικές». Θα σήμαινε πως ό,τι ονομάζεται «Διοίκηση» θα έπαυε να έχει μόνιμους υπαλλήλους. Αλλά με αντικειμενικά κριτήρια προσόντων, με ειδικότητες, με συνεχή εκπαίδευση, με πραγματική αξιολόγηση ικανοτήτων και αποτελεσματικότητας, καλοπληρωμένους συμβασιούχους, όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη και στην Αμερική. Το ξέρουν οι πολιτικές ηγεσίες. Ξέρουν πολύ καλά και πώς γίνονται τοποθετήσεις και ποια εκπαίδευση χρειάζεται, ποια εμπειρία και ποιες γνώσεις, ακόμη και γιατί βρέθηκε ο «λάθος» άνθρωπος στη λάθος θέση, τη λάθος στιγμή.

ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ριζοσπαστικές αποφάσεις για την ανατροπή του status quo των μανδαρίνων, για την ανάσχεση της διαπλοκής κράτους και συμφερόντων, της διαφθοράς που προσπορίζει οφέλη στους διαχειριστές «εξουσίας», για την κατάργηση της δημοσιοϋπαλληλικής ρουτίνας, αυτή τη στιγμή, στο πολιτικό σύστημα, μόνον ένας μπορεί να τις πάρει: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, γιατί «κι αν δεν υπάρχει δρόμος, αυτός μπορεί να τον ανοίξει». Με γνώση, εμπειρία, αποφασιστικότητα και δημοκρατικό ήθος μπορεί να αναμετρηθεί με το πολιτικό κόστος, επειδή δεν είναι αυτοσκοπός του η εξουσία. Στόχος του είναι να «πάει μπροστά η Ελλάδα», εκσυγχρονίζοντας το κράτος και θεραπεύοντας τις παθογένειες που το κάνουν εχθρικό -αν όχι επικίνδυνο- προς τον πολίτη. Αντί για φύλακα, βοηθό και συμπαραστάτη του.

ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, σε βαρύ πένθος, αναφορά στο «ίσα βάρκα, ίσα νερά» που επιχειρεί τώρα ο Τσίπρας για το Μάτι, δεν θα κάνω. Από «τα μοιραία λάθη» της παράλυτης κυβέρνησής του, με 102 θύματα, που προσπάθησε να κρύψει, μεσάνυχτα της 23^ης Ιουλίου 2018, «κάτω από το χαλί», τίποτε δεν διδάχθηκε. Ούτε τη συντριβή της αληθινής συγγνώμης…