ΤΟ σκεπτικό δεν είναι και παράλογο. Λένε, στις Βρυξέλλες, πως δεν γίνεται να υπάρχουν παραχωρήσεις για πολλά χρόνια ή ακόμα και… αορίστου χρόνου έναντι εξευτελιστικών ποσών την ώρα που κάποιοι επιχειρηματίες νοικιάζουν τις ξαπλώστρες σε «χρυσές» τιμές.

ΑΥΤΟ συμβαίνει και στη χώρα μας, στους πιο χλιδάτους προορισμούς. Τα τελευταία χρόνια ακούμε για κάτι απίστευτες τιμές. Πεντακόσια έως και χίλια ευρώ για μία ομπρέλα και δύο ξαπλώστρες στη Μύκονο, όπου βέβαια πρέπει κανείς να έχει κάνει και προκράτηση. Εκεί, βέβαια, η τιμή δεν αφορά πια στην ποιότητα της παραλίας. Είναι κάτι σαν το πρώτο τραπέζι στα μπουζούκια. Βαθύπλουτοι και νεόπλουτοι δίνουν μάχη για να ποστάρουν φωτογραφίες στα social media και να παίξουν στα μεσημεριανάδικα της τηλεόρασης.

ΔΕΝ είναι, όμως, το μοναδικό θέμα όσα συμβαίνουν στη Μύκονο. Κάπου πρέπει να μπουν, επιτέλους, όρια. Δεν χρειάζονται οι υπερβολές που λέει η Κομισιόν για την Ιταλία. Γιατί όταν πάμε σε διαγωνισμούς παραχώρησης, τότε σχεδόν όλες οι παραλίες στην Ελλάδα θα καταλήξουν σε πέντε-δέκα εταιρίες, οι οποίες στη συνέχεια θα τις λειτουργούν σε στιλ και με όρους… φαστφουντάδικου.

ΝΑΙ, πρέπει να υπάρξει διαφάνεια στους διαγωνισμούς. Πρέπει οι τιμές για τα μισθώματα να είναι ανάλογες με τις τιμές ενοικίασης στους πελάτες. Οπως το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τα τρόφιμα και τα ποτά που πωλούνται στα beach bars.

ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως, κάτι πιο σημαντικό. Πρέπει να τεθούν και να τηρούνται αυστηρά τα «όρια» για τις ξαπλώστρες στις παραλίες. Γιατί τα περισσότερα μαγαζιά παίρνουν άδεια για έναν συγκεκριμένο χώρο και σιγά σιγά επεκτείνονται καταλαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος της παραλίας.

ΣΕ αυτόν τον τομέα η Ελλάδα ετοιμάζεται να κάνει ένα σημαντικό βήμα. Κάτι που δεν έχει γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Είναι το πρότζεκτ «1.000 παρθένες παραλίες». Σύμφωνα με το υπουργείο Περιβάλλοντος, χίλιες παραλίες που μέχρι στιγμής έχουν γλιτώσει από ανθρωπογενείς παρεμβάσεις και πληρούν διάφορα ακόμα κριτήρια θα τεθούν σε καθεστώς αυστηρής προστασίας. Με λίγα λόγια, δεν θα στηθούν ποτέ εκεί ούτε ξαπλώστρες ούτε μπιτσόμπαρα.

ΓΙΑΤΙ καλός είναι ο τουρισμός. Καλά είναι τα ρεκόρ αφίξεων. Εννοείται ευπρόσδεκτα τα έσοδα στην οικονομία, έτσι κι αλλιώς δεν διαθέτουμε και κάποια άλλη «βιομηχανία». Αλλά πρέπει να μπουν και όρια στον υπερτουρισμό, στην υπερεκμετάλλευση. Αλλιώς, σε λίγα χρόνια το προϊόν που προσφέρουμε θα χάσει την αξία του.