ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ τα πάντα: Την εξωτερική περιγραφή του θύτη, τον χώρο που συνέβη το έγκλημα, πώς χαρακτήρισε την πράξη ο ιατροδικαστής μετά την εξέταση του θύματος! Μαθαίνουμε ποια ώρα και ποιες πράξεις έλαβαν χώρα, πώς ακριβώς διαπράχθηκαν και πώς αισθάνθηκε το θύμα! Σε εκτενή ρεπορτάζ περιγράφονται απάνθρωπες σκηνές ενδοοικογενειακής βίας, κακοποιητικής συμπεριφοράς συντρόφων μπροστά στα μάτια παιδιών, που γίνονται μάρτυρες απάνθρωπης σκληρότητας που θα τα συνοδεύει σε όλη τους τη ζωή.
ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ τα πάντα σε αυτές τις «ειδήσεις». Mαθαίνουμε, π.χ., την ιδιαίτερη καταγωγή θύτη και θύματος. Αν είναι αλλοδαποί, αν είναι ημεδαποί. Μαθαίνουμε την ακριβή ηλικία τους, όπως ακριβώς αναγράφεται στην ταυτότητά τους. Αλλά ΔΕΝ μαθαίνουμε το κυριότερο, το όνομα του δράστη! Γράφεται ημεδαπός «42άχρονος». «Πακιστανός βιαστής», με ή χωρίς άδεια παραμονής. «Κρητικός προπονητής» και «Πατέρας-τέρας». «Εβδομηνταπεντάχρονος σάτιρος» και «Παππούς ασελγών». Και ό,τι άλλο σκαρφίζεται ο δαιμόνιος ρεπόρτερ, προκειμένου να δώσει «μία ταυτότητα» στον δράστη. ΠΟΤΕ το όνομά του. Θα αναγραφεί, όποτε γίνει η δίκη.
Μένει ώσπου να φύγει…
ΤΟ ΟΝΟΜΑ του θύματος επιβάλλεται να μη γράφεται. Φτάνει το μαρτύριο των διαδοχικών καταθέσεών του. Είναι σωστό να μη δημοσιοποιείται το όνομα του δράστη, κατά τη σύλληψη και την προσαγωγή του. Αλλά, όταν ο αρμόδιος εισαγγελέας του απαγγέλλει κατηγορία και τον στέλνει φυλακή ως επικίνδυνο να διαπράξει το ίδιο έγκλημα, προς τι η μυστικότητα; Ρώτησα Ελληνες διαπρεπείς νομικούς: Δεν ήξεραν χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που, όταν παραπέμπεται άτομο να δικαστεί για κακουργηματική πράξη, προστατεύεται η ασυλία του, παρέχοντας ανωνυμία στην ταυτότητά του. Λόγω προσωπικών δεδομένων.
ΑΣ ΤΟ ΓΡΑΨΩ κι αυτό: Οι Σκανδιναβοί είναι λιγότερο ευαίσθητοι για τα προσωπικά δεδομένα από εμάς; Απλά, στην Ελλάδα η δικαιοδοσία των «ανεξάρτητων αρχών» έχει ξεπεράσει εκείνα που προβλέπονται κατά το θεσμικό τους πλαίσιο. Φαίνεται σαν να έχουν «δικό τους» δίκαιο. «Δική τους» κοινωνική ευαισθησία. «Δικούς τους» κανόνες ερμηνείας. «Δική τους» αντίληψη περί εγκλήματος.
Για παράδειγμα, «Ανεξάρτητη Αρχή» απέστειλε εντολή -συνοδευόταν και από την προειδοποίηση σύλληψης του υπευθύνου, στην περίπτωση της μη συμμόρφωσής του- να γυρίσουν οι κάμερες οι οποίες προστατεύουν δημόσιο κτίριο και να βλέπουν… τον τοίχο! Ασχετο που το δημόσιο κτίριο βρίσκεται σε επικίνδυνη περιοχή, έχοντας υποστεί πολλαπλές διαχρονικές «επιθέσεις». Ηγουν, οι φύλακες να μη «βλέπουν» μία πιθανή «επέλαση», επειδή θα παραβιαστούν τα προσωπικά δεδομένα των… συλλογικοτήτων, στην επιχείρησή τους να καταλάβουν, σπάσουν, καταστρέψουν, πετάξουν μπογιές και συχνότερα μολότοφ.
ΑΠΟΡΙΑ: Οι ανεξάρτητες αρχές συστήνονται προκειμένου να… συγκυβερνούν; Οχι; Πώς όχι…