Η απόφαση αυτή θα στοιχειώνει για πάντα τον κ. Τσίπρα και την παρέα του, γιατί όλοι γνώριζαν τις συνέπειες που θα είχε για τη χώρα η τυχοδιωκτική τους στάση, και όμως ούτε στιγμή δεν δίστασαν να προχωρήσουν το σχέδιό τους.

Ο ίδιος ο Τσίπρας, τον Νοέμβριο του 2011, όταν ο άλλος μεγάλος «φωστήρας» της πολιτικής μας σκηνής, Γιώργος Παπανδρέου, έλεγε ότι η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει σε δημοψήφισμα, είχε δηλώσει ότι μόνο με το άκουσμα της λέξης «δημοψήφισμα» το τραπεζικό σύστημα θα διαλυόταν και η οικονομία θα έμπαινε στο λαβύρινθο της ύφεσης.

Το 2011, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσε τον τότε πρωθυπουργό, Γ. Παπανδρέου, ότι οδηγούσε τη χώρα στην καταστροφή, το καλοκαίρι του 2015 υιοθέτησε πλήρως τις απόψεις του και προκήρυξε ένα δημοψήφισμα το οποίο προκάλεσε τη χρεοκοπία των τραπεζών, την επιστροφή της οικονομίας στην ύφεση και την επιβολή ενός σκληρού Μνημονίου, με μέτρα τα οποία κανείς δανειστής δεν ζητούσε έξι μήνες νωρίτερα.

Η «καλή νύχτα» του Νίκου Παππά μετατράπηκε σε μία περίοδο τρόμου για τη χώρα, με τα ομόλογά της να βυθίζονται στον πάτο των επενδυτικών σκουπιδιών, τους πολίτες να στέκονται σε ουρές για να πάρουν 60 ευρώ από τα ATMs και τα ξένα funds να θέτουν υπό την κυριαρχία τους το τραπεζικό σύστημα αντί πινακίου φακής σε βάρος των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου και των μικρομετόχων.

Η ζημιά του δημοψηφίσματος δεν έχει αναπληρωθεί μέχρι σήμερα. Ο Τσίπρας, αντιλαμβανόμενος και τις ποινικές ευθύνες που θα είχε εάν έθετε τη χώρα εκτός ευρωζώνης, έκανε τη διάσημη πλέον διεθνώς «κωλοτούμπα» και υπέγραψε τα πάντα που του ζητούσαν οι Γερμανοί. Τότε έγινε η μεγάλη φορολογική επιδρομή. Σε μία εποχή κατά την οποία όλη η Ευρώπη πετύχαινε αναπτυξιακά άλματα, η Ελλάδα του Τσίπρα και των «συντρόφων» του βυθιζόταν σε νέο γύρο λιτότητας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα κόπτεται για μειώσεις φόρων στα καύσιμα, ανέβαζε στο ανώτατο επιτρεπόμενο όριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στις βενζίνες, ενώ ο ΦΠΑ στα τρόφιμα από το 13% εκτοξεύθηκε στο 24% για την περίοδο 2015-2018 σε βάρος του εισοδήματος των νοικοκυριών.

Η νύχτα του δημοψηφίσματος δεν ξεχνιέται εύκολα όχι μόνο γιατί τότε όσοι στοιχειωδώς γνώριζαν πώς λειτουργεί η οικονομία αντιλαμβάνονταν ότι από τη στιγμή της ανακοίνωσης των κυβερνητικών αποφάσεων οι καταθέτες θα έτρεχαν να σώσουν ό,τι σώζεται, αλλά κυρίως γιατί μία κυβέρνηση έβαλε πάνω από το εθνικό συμφέρον τη δική της πολιτική επιβίωση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ξανακέρδισε τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, όμως έχει χάσει οριστικά το παιχνίδι της κοινωνίας. Για αυτό και από τότε σε όλες, μα όλες, τις δημοσκοπήσεις χάνει με μεγάλο προβάδισμα από τη Νέα Δημοκρατία και η κατάσταση δεν αλλάζει εύκολα. Οποιος υπόσχεται όμορφες μέρες, αλλά τελικώς είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για τις δραματικότερες στιγμές της μεταπολιτευτικής περιόδου, αυτά πληρώνει.