Η κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι κέρδισε με νταμπλ σκορ, δείχνει να θορυβήθηκε περισσότερο από τα άλλα κόμματα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχώρησε άμεσα σε ανασχηματισμό. Αλλά δεν είναι μόνο οι αλλαγές προσώπων.
ΥΠΑΡΧΕΙ ξεκάθαρη στροφή στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας. Η διπλή φορολόγηση των υπερκερδών σε διυλιστήρια και εταιρίες παραγωγής ενέργειας, για να επιδοτηθούν η προσωπική διαφορά των συνταξιούχων και οι λογαριασμοί ρεύματος, δείχνουν ότι κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια για την αντιμετώπιση της ακρίβειας. Αν, μάλιστα, επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για φρενάρισμα των αυξήσεων στα τρόφιμα και σχετική αποκλιμάκωση τιμών σε κάποια προϊόντα από το φθινόπωρο, τότε θα έχει γίνει το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της πληθωριστικής κρίσης. Ενώ είναι βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ θα παρουσιάσει τον νέο οδικό χάρτη τόσο για την οικονομία όσο και για τις μεταρρυθμίσεις. Οι πολίτες ζητούν αποτελεσματικότητα και ταχύτητα. Και αυτό επιχειρεί να κάνει το Μαξίμου.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ μοιάζουν σαν να μην έχουν κατανοήσει, για μια ακόμη φορά, τα μηνύματα της κάλπης. Δεν έχουν αλλάξει στο παραμικρό την αντιπολιτευτική ρότα, που ακολουθούν από το 2019. Καταστροφολογούν, επιτίθενται με μένος στην κυβέρνηση και λένε «όχι, σε όλα». Οι αντιπροτάσεις που κάνουν μοιάζουν σαν ανεφάρμοστες φαντασιακές λύσεις για υπαρκτά προβλήματα.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, στον ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν και σε κάτι άλλο. Στον τοξικό λαϊκισμό. Με ένα στόμα, μια φωνή κάλυψαν για πολλοστή φορά τις χυδαιότητες του Πολάκη. Είπαν μια συγγνώμη και έβγαλαν μια εξευτελιστική ανακοίνωση για να καταδικάσουν τη συμπεριφορά, χωρίς να τολμήσουν, όμως, να αναφέρουν καν το όνομα του Σφακιανού πολιτικού. Οι φράξιες Κασσελάκη και Τσίπρα σφάζονται για την επόμενη μέρα, καθώς ξέρουν ότι δεν πρόκειται να έχουν καμία τύχη ούτε το 2027. Βέβαια, επειδή εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα με τις καταγγελίες – ομολογίες περί μαύρου χρήματος συμφώνησαν, τελικά, να κρύψουν τους σκελετούς του παρελθόντος και πάλι στην ντουλάπα. Στην ουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κολλημένος στο 2019, ενώ η χώρα βαδίζει προς το 2030. Τρανταχτό παράδειγμα; Επιχειρηματολογούν κατά της ανασυγκροτημένης ΔΕΗ που πλέον έχει αναβαθμιστεί στον πιο ισχυρό παίκτη ενέργειας στη Nοτιοανατολική Μεσόγειο και προβάλλουν το μοντέλο της παλαιάς χρεοκοπημένης ΔΕΗ, με γενικό δερβέναγα τους… Φωτόπουλους, που ανεβοκατέβαζαν τους διακόπτες.
ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ βρίσκονται σε ένα άλλο σύμπαν. Οι πολίτες τούς έστειλαν μήνυμα να αλλάξουν πολιτικές και εκείνοι αποφάσισαν να αλλάξουν αρχηγό κρατώντας τις ίδιες πολιτικές. Στη Χαριλάου Τρικούπη έχουν μείνει στη δεκαετία του ’80 και ακόμα δίνουν αγώνα κατά των μη κρατικών ΑΕΙ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ; Η κυβέρνηση δεν έχει κάποιον ισχυρό πολιτικό αντίπαλο. Και, από ό,τι φαίνεται, δύσκολα θα αποκτήσει μέχρι το 2027. Αρα, οφείλει να προχωρήσει στην υλοποίηση του προγράμματός της χωρίς χρονοκαθυστερήσεις, ώστε οι πολίτες να δουν αποτελέσματα. Παράλληλα, να διορθώσει αστοχίες και αρρυθμίες, για να ελαχιστοποιήσει τις γκρίνιες και να επαναπροσελκύσει το ένα εκατομμύριο ψηφοφόρων, που έστειλαν μήνυμα διά της αποχής στις ευρωκάλπες.