Πολύ περισσότερο αυτό ισχύει και για το εκλογικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, με την πτώση των δεκατριών ποσοστιαίων μονάδων και την απώλεια ενός εκατομμυρίου ψηφοφόρων σε σχέση με τις προ έτους εθνικές εκλογές. Ομως, η πολιτική κυριαρχία της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, σε συνδυασμό με την πολιτική ανυπαρξία της αντιπολίτευσης και τα πολύ πιο σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζουν τα κόμματα της Κεντροαριστεράς και τα οποία απειλούν την ίδια την υπόστασή τους, είναι αδιαμφισβήτητη και δεν αφήνει κανένα περιθώριο για οποιεσδήποτε εξελίξεις.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Η ΚΡΙΤΙΚΗ των βουλευτών της Ν.Δ. εστιάστηκε, κυρίως, στην κεντρώα φυσιογνωμία και την ιδεολογική κατεύθυνση της κυβέρνησης, στον νόμο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, σε αλαζονικές συμπεριφορές υπουργών, στη συμμετοχή στην κυβέρνηση μεγάλου αριθμού στελεχών από άλλους πολιτικούς χώρους, στην γκρίνια της κομματικής βάσης, ακόμα και στην ενδεχόμενη ανανέωση της θητείας της σημερινής Προέδρου της Δημοκρατίας. Ολα αυτά μπορεί να στοίχισαν σε έναν βαθμό την αποχή ή τη μετακίνηση προς τα δεξιά ενός αριθμού ψηφοφόρων.
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, λίγοι ήταν οι βουλευτές που αναφέρθηκαν στα ζητήματα που αφορούν στην καθημερινότητα των πολιτών, την ακρίβεια, τους αγρότες, τη φορολόγηση των επαγγελματιών, τα εισοδήματα, τη στήριξη της μεσαίας τάξης, την Υγεία, την ασφάλεια, τη στεγαστική κρίση και την (ηλεκτρονική πλέον) γραφειοκρατία. Είναι προβλήματα που απασχολούν περισσότερο την κοινωνία και είχαν ακόμα μεγαλύτερο εκλογικό κόστος. Σε αυτά τα προβλήματα θα πρέπει να ρίξει το βάρος η κυβέρνηση στην τριετία που έχει μπροστά της προκειμένου να ολοκληρώσει τη θητεία της και να υποβληθεί ξανά στην κρίση του ελληνικού λαού.
ΑΥΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ πραγματικά τους πολίτες και όχι η κριτική που ασκούν οι βουλευτές. Και, πολύ περισσότερο, τους αφήνουν αδιάφορους οι εσωκομματικές συγκρούσεις που σοβούν στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ με την εσωτερική αμφισβήτηση του Στ. Κασσελάκη και του Ν. Ανδρουλάκη και την εμφάνιση νέων επίδοξων αρχηγών. Η κοινή γνώμη, όμως, παρακολουθεί τις εξελίξεις στα κόμματα σε καθαρά επίπεδο επικοινωνίας και όχι ουσίας και περιμένει από την κυβέρνηση να λύσει τα προβλήματα.