ΔΕΝ έγιναν ξαφνικά μέσα σε μία μέρα όλα αυτά. Απλά, τώρα, φαίνονται πιο έντονα. Η επώδυνη δεκαετία των Μνημονίων αποτελεί παρελθόν. Η ανεργία έχει πέσει από το 27% στο 9%, ενώ οι μισθοί την τελευταία τετραετία αυξάνονται. Η συντριπτική πλειονότητα των νέων Ελλήνων απορρίπτει τις «βαριές δουλειές».
ΣΕ γενικές γραμμές, αυτό δεν αποτελεί μόνο ελληνικό φαινόμενο. Τα ίδια συμβαίνουν στις περισσότερες δυτικές χώρες.
ΕΡΧΕΤΑΙ, λοιπόν, η κυβέρνηση και προωθεί μια ρύθμιση για τους εργαζόμενους μετανάστες. Στην ουσία η ρύθμιση αφορά όσους μένουν και εργάζονται ήδη στη χώρα μας, απλά έως τώρα αυτό γινόταν παράνομα τόσο για τους ίδιους όσο και για τις επιχειρήσεις.
ΠΟΙΕΣ είναι οι προϋποθέσεις; Να μένει ο μετανάστης τρία χρόνια στην Ελλάδα και να καταθέσει εγγράφως προσφορά δουλειάς από κάποιον εργοδότη.
Χαμένοι στο πρωτόκολλο
ΥΠΗΡΞΑΝ αντιδράσεις για την τροπολογία που κατέθεσε η κυβέρνηση. Λογικό και αναμενόμενο. Το μεταναστευτικό είναι ένα εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα. Και, πλέον, ενοχλεί όχι μόνο ακραίους όπως πριν από πολλά χρόνια, αλλά οριζόντια τους πολίτες από την Αριστερά έως τη Δεξιά. Βλέπουμε, άλλωστε, τι συμβαίνει και στην Ευρώπη.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, όμως, ψυχραιμία και ρεαλισμός. Η κυβέρνηση, από το 2019, ακολουθεί μια αυστηρή αλλά δίκαιη πολιτική. Με επιτήρηση συνόρων -χερσαίων και θαλάσσιων-, κάτι που έφερε δραματική μείωση στις ροές. Παράλληλα, οργανώθηκε πολύ καλύτερα το σύστημα εξέτασης αιτήσεων ασύλου και οι διαδικασίες τρέχουν πολύ πιο γρήγορα. Ετσι, χιλιάδες μετανάστες έφυγαν για τη Βόρεια Ευρώπη. Και έτσι εξηγείται και η γκρίνια του Σολτς στον Μητσοτάκη. Αυτή η πολιτική απέδωσε. Οι καταυλισμοί της ντροπής σε νησιά και ενδοχώρα άδειασαν.
ΠΑΜΕ τώρα, όμως, στο ζήτημα που έχει προκύψει. Τι αλλάζει στην ουσία από ό,τι ίσχυε έως σήμερα; Οτι ο μετανάστης μπορεί να κάνει αίτηση για άδεια παραμονής για να εργαστεί, εφόσον βρίσκεται εδώ και 3 αντί για 7 χρόνια στην Ελλάδα. Και αυτό αφορά περίπου 30.000 μετανάστες.
ΑΡΑ, ας διαλέξουμε, επιτέλους, τι θέλουμε. Να εργάζονται παράνομα και με «μαύρα» χρήματα οι μετανάστες στα χωράφια, στις οικοδομές και σε άλλες δουλειές ή να δουλεύουν νόμιμα, με φόρους και εισφορές; Να γνωρίζει το κράτος πόσοι βρίσκονται ανά την Ελλάδα; Οσοι, έτσι κι αλλιώς, πρόκειται να μείνουν εδώ πρέπει να ενταχθούν στην κοινωνία. Γιατί όσο το κράτος τους κρατάει στην «απ’ έξω» τόσο δημιουργούνται προβλήματα.