Πιθανόν γι’ αυτό δεν υπάρχουν η ζέση και τα παραφερνάλια που συνοδεύουν τις εθνικές εκλογές. Πιστεύουμε ότι είμαστε εξασφαλισμένοι. Τι αγνοούμε; Οτι οι αυτοδιοικητικές εκλογές, πρώτου και δεύτερου βαθμού, είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήνουμε στην τύχη της.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ του περιφερειάρχη πρέπει να αντιμετωπίζεται, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, ως η εκλογή του «μικρού πρωθυπουργού». Οχι επειδή ενισχύεται η κεντρική κυβέρνηση, αλλά επειδή έτσι ορίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση που αποδίδει στην αποκέντρωση κομβικό ρόλο. Αν θεωρείτε ότι οι βουλευτές έχουν μεγαλύτερη δύναμη από τους περιφερειάρχες, τότε είναι ώρα να αναθεωρήσετε.

Τα κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ενωση περνούν, με ποικίλα περιφερειακά προγράμματα, στο ταμείο του περιφερειάρχη, ο οποίος, αν είναι ικανός στη διαχείριση, έμπειρος στα οικονομικά, αποτελεσματικός, με επιλεγμένους συνεργάτες και με όραμα που ακουμπά σε συγκεκριμένο σχέδιο, τότε, χωρίς αμφιβολία, η ζωή μας μπορεί να γίνει ποιοτικότερη, παραγωγικότερη, ασφαλέστερη.

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ έργα που έχουν ανάγκη οι νομοί που απαρτίζουν την περιφέρεια μπορούν να σχεδιαστούν για την αναδημιουργία των πόλεων, για την πρόνοια και φροντίδα του φυσικού περιβάλλοντος, για τη συντήρηση και ανάδειξη του ιδιαίτερου πολιτιστικού μας αποθέματος ώστε ο πολιτισμός να αποτελέσει μέρος της καθημερινότητάς μας, για την ενδυνάμωση της ασφάλειάς μας και από τα καταστροφικά αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης.

Ολα αυτά μαζί συντείνουν στη δημιουργία υποδομών και πόρων που συντελούν στην ανάπτυξη, στην προσέλκυση επενδύσεων, στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η εμπειρία μου είναι ότι περιφερειάρχης που συνεργάζεται αρμονικά, με σχέδιο και με προγραμματισμό με την κεντρική κυβέρνηση, μπορεί να αλλάξει ριζικά τον τόπο. Μέγιστο ζήτημα αποτελεί η διαύγεια στην οικονομική διαχείριση, στη διάθεση των πόρων, στις αναθέσεις έργων. Αυτός ο έλεγχος είναι στο χέρι μας.

ΟΜΩΣ, ΟΥΤΕ η επιλογή δημάρχου ή κοινοτάρχη πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους. Τις μέρες που μεσολάβησαν, πριν από τη σημερινή, διάβαζα πλούσιο διαφημιστικό υλικό, σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, με μεγαλόπνοες υποσχέσεις και προγράμματα, αλλά δύσκολα είδα από πού πρόκειται να αντληθούν οι πόροι.

Η τοπική αυτοδιοίκηση έχει πίσω της μακρά ιστορία άχαρη, μίζερη και σπάταλη που δεν συνάδει με τη σύγχρονη εποχή, καθιστώντας μας, δικαίως, καχύποπτους. Αλλά δεν είναι και της ημέρας η συζήτηση… Ναι, η καθαρή πόλη, η ευταξία στην πολεοδομία, η εξυπηρέτηση του πολίτη από τις δημοτικές υπηρεσίες, το φροντισμένο σχολείο, οι δρόμοι χωρίς λακκούβες, τα φωτισμένα στενά, τα πεζοδρόμια χωρίς σπασμένες πλάκες από το πάρκινγκ, το ζωντανό πάρκο, οι αθλοπαιδιές, η μέριμνα για τα ΑμεΑ είναι έργα για τα οποία ζητάμε απολογισμό από τους απερχόμενους και πρόγραμμα από τους επερχόμενους.

ΣΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ εκλογές η καταιγίδα των μηνυμάτων στα προσωπικά μας τηλέφωνα, με τα επαναλαμβανόμενα sms -μερικά δεν αφορούν καν στην περιφέρεια, στην πόλη που ψηφίζουμε- δημιουργούν μία αυτόματη «άρνηση». Σκέφτεσαι, μα τι budget έχει αυτός ο χριστιανός, να ξοδεύει έτσι, από πού προσδοκά να… ισοφαρίσει;

ΑΝ, ΛΟΙΠΟΝ, δεν πάμε να ψηφίσουμε και απεμπολήσουμε το δικαίωμα να συμμετέχουμε, να ασκούμε κριτική, να απαιτούμε, γυρίζουμε την πλάτη μας στη Δημοκρατία! Αφήνουμε να επιλέξουν οι άλλοι για μας…