ΑΥΤΟ ΠΡΑΚΤΙΚΑ σημαίνει ότι για μία περίοδο τουλάχιστον δύο μηνών θα υπάρχει πολιτική αβεβαιότητα, το διάστημα είναι μεγάλο αλλά διαχειρίσιμο σε κοινωνικό και κυρίως οικονομικό επίπεδο, όπου η αστάθεια κοστολογείται σε καθημερινή βάση από τις αγορές και τους επενδυτές.

ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ πρόβλημα θα προκύψει εάν εισέλθουμε σε μία ατέρμονη περίοδο ακυβερνησίας, όταν μάλιστα διαρκώς ανακύπτουν μεγάλα ζητήματα είτε με την ενεργειακή κρίση είτε με την ευστάθεια του τραπεζικού συστήματος της Ευρώπης είτε με τις εξελίξεις στην Τουρκία.

Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ θέτει με σαφήνεια το διακύβευμα των εκλογών, ζητώντας αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας ώστε να αποφευχθούν αβεβαιότητες και περιπέτειες τύπου 2015. Καλεί τους πολίτες να επιλέξουν στην πρώτη κάλπη για το ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός και στη δεύτερη για το αν η κυβέρνηση θα είναι αυτοδύναμη ή συνεργασίας. Ξεκάθαρα μηνύματα, θέλει ισχυρό προβάδισμα της Ν.Δ. στις κάλπες του Μαΐου και αυτοδυναμία στις δεύτερες.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ σε αυτή τη θέση, η αντιπολίτευση δεν έχει βρει πειστικές απαντήσεις. Τα περί «προοδευτικής κυβέρνησης» του Τσίπρα σκοντάφτουν στην αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει έδαφος στις δημοσκοπήσεις ώστε να διεκδικήσει την πρωτιά ενώ ο Ανδρουλάκης μάλλον θεωρεί πως η διακυβέρνηση είναι ένα πολιτικό παίγνιο, όπου ο τρίτος έχει την ισχύ του πρώτου και μπορεί να καθορίσει ποιος θα είναι πρωθυπουργός. Ανευθυνότητες που προκαλούν θυμηδία.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ταρακουνήθηκε από την τραγωδία των Τεμπών καθώς αναδείχθηκαν με τον δραματικότερο για τις οικογένειες των θυμάτων τρόπο οι παθογένειες των σιδηροδρόμων. Ομως εξακολουθεί να διαθέτει το συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι της αντιπολίτευσης εν όψει των εκλογών γιατί υπερέχει στη σύγκριση με την περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ σε σημαντικούς τομείς όπως είναι η οικονομία, το μεταναστευτικό, η ψηφιοποίηση του κράτους και η διπλωματική αναβάθμιση, ενώ προσφέρει λύση για την επόμενη μέρα. Γιατί στο τέλος της ημέρας το ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί στις εκλογές είναι από ποιον θα κυβερνηθεί η χώρα για τα επόμενα τέσσερα χρόνια με σκοπό να συγκλίνει με την υπόλοιπη Ευρώπη και όχι να οπισθοδρομήσει.

Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ έχει παρουσιάσει το σχέδιό του για μεταρρυθμίσεις, ο Τσίπρας ψάχνεται μεταξύ πολακισμού και εσωστρέφειας, ενώ ο Ανδρουλάκης θεωρεί ότι οι πολίτες πρέπει πρώτα να τον ψηφίσουν για να αποκαλύψει ποιον θέλει για πρωθυπουργό. Ολα κρίνονται στο αποτέλεσμα, όμως η εικόνα γίνεται πια καθαρή.