Ειλικρινά, εκπλήσσομαι από την «ελαφράδα» της γραφής της. Ισως, δεν περιμένει κανείς από την Ανγκελα Μέρκελ που ηγήθηκε της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με σιδερένια γροθιά, να αποδώσει τόσο γλαφυρά «το γοητευτικό χαμόγελο του Αλέξη» -αν και συγγνωστό και μάλλον συμπαθές για γυναίκες, που σε περασμένη ηλικία αναγνωρίζουν τις χαρές της ζωής που δεν ενέδωσαν, χάριν της εξουσίας-, αλλά και την εμμονή της να τιμωρηθεί η Ελλάδα.

Δεν επέτρεψε, βέβαια, στον Σόιμπλε να ολοκληρώσει το σχέδιο, που ετοίμαζε ήδη από το 2012, να πετάξει την Ελλάδα έξω από το ευρώ, αλλά είχε αποφασίσει την παραδειγματική «τιμωρία» της, ως υπόδειγμα σωφρονισμού χώρας-μέλους, που ναυάγησε στα οικονομικά της. Τήρησε συνεπή στάση προς την προτεσταντική αγωγή της από τον πάστορα πατέρα της: «Η αμαρτία πληρώνεται ακριβά για να αποκμακρυνθεί η επανάληψή της».

Η Μέρκελ περιγράφει την παρουσία του Γιώργου Παπανδρέου στη Σύνοδο Κορυφής -2011 στις Κάννες, είναι η συνεδρίαση που, αν δεν με απατά η μνήμη μου, έστειλε τον Βαγγέλη Βενιζέλο μεσάνυχτα στο νοσοκομείο-, όπου της είπε ότι δεν μπορεί να επιβάλει τις μεταρρυθμίσεις που είχε υποσχεθεί και θα πάει σε δημοψήφισμα. Κι εμείς, εκείνο το αλήστου μνήμης βράδυ. στην τηλεοπτική μετάδοση της συνέντευξης Μέρκελ-Σαρκοζί, είδαμε να βγαίνουν φωτιές από τα αυτιά τους, οικτίροντας μας…

Ηταν πλέον παρελθόν το 2010, όταν ο Σαρκοζί, θυμωμένος, δήλωνε: «Η εξοικονόμηση τεσσάρων ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ είναι ο ασφαλής δόμος για να βγουν οι Ελληνες στους δρόμους. Χρειαζόμαστε περισσότερες δημόσιες δαπάνες κι όχι λιγότερες. Η Ελλάδα πρέπει να βοηθηθεί». Ολοι έγνεψαν καταφατικά, πλην της Μέρκελ και του τέως πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, που είχε πάρει τη σανίδα του και κωπηλατούσε στη θάλασσα του μυαλού του.

Δεν χρειάζεται να αναφερθώ στην ειλημμένη απόφαση της Μέρκελ να προωθήσει τον Τσίπρα στην πρωθυπουργία. Γίνεται εμφανής από τις δύο γραμμές που αφιερώνει στον Αντώνη Σαμαρά, που την είχε δεχθεί στο Μαξίμου, 11 Απριλίου 2014. Ηλπιζε ότι είχε καταφέρει να κατανοήσει το πρόβλημα της Ελλάδας, ώστε να μην τη ρίξει στο «πουργκατόριο». Αλλωστε, δύο μέρες πριν η Ελλάδα είχε κατορθώσει να αντλήσει, από τις αγορές ομολόγων, τρία δισεκατομμύρια, πρώτο μήνυμα ανάκαμψης της οικονομίας! Η Μέρκελ το αγνόησε: «Πίστευε ότι ο Σαμαράς δε μπορούσε να εφαρμόσει το δεύτερο πρόγραμμα διάσωσης».

Το mail Χαρδουβελη προέβλεπε μέτρα ενός δισεκατομμυρίου αλλά η Μέρκελ ανένδοτη. Ο Τσίπρας την ικανοποίησε: Πήρε μέτρα 12,5 δισεκατομμύρια! Κιμπάρης αριστερός, που έριξε τους πολίτες στη φτώχεια, χάνοντας πολύτιμο χρόνο για την ανάταξη της οικονομίας. Φορτωθήκαμε οικτρούς ερασιτέχνες, αλλά προστατευόμενους της καγκελαρίου, για μια πενταετία.

Το όφειλε η Ανγκελα στο χαμόγελο Αλέξη, να υποθέσω…