Ανάλογο το σκηνικό στις αποβάθρες και στις κυλιόμενες σκάλες, σε σημείο που να αναρωτιέται κάποιος πότε καταργήθηκε η υποχρεωτικότητα της μάσκας στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Ε, λοιπόν, δεν καταργήθηκε, είναι ακόμα υποχρεωτική και κάπως πρέπει να το ξαναπούμε.

Η απόφαση των ΟΑΣΑ, ΣΤΑΣΥ και υπουργείου Μεταφορών να ξεκινήσουν καμπάνια για να υπενθυμίσουν την υποχρεωτικότητα της χρήσης μάσκας (και μάλιστα υψηλής αναπνευστικής προστασίας ή διπλής), καθώς και ότι παραμένουν σε ισχύ πρόστιμα ύψους 300 ευρώ είναι ορθή, αλλά μήπως χρειάζεται κάτι ακόμα πιο δραστικό; Διότι το ζήτημα δεν είναι εισπρακτικό, αλλά δημόσιας υγείας. Προτιμότερο και αποτελεσματικότερο θα ήταν να υπάρχουν στις εισόδους ελεγκτές εργαζόμενοι που να απαγορεύουν την επιβίβαση σε όσους αρνούνται να βάλουν μάσκα. Αντιληπτό ότι δεν επαρκούν οι εργαζόμενοι για όλα τα σημεία και Μέσα, αλλά μπορούν να επιλεγούν τα πιο πολυσύχναστα και με έμφαση στις ώρες αιχμής. Και ας τρέχει παράλληλα η καμπάνια και ας πέφτουν τα πρόστιμα για όσους ξεφεύγουν από τους ελέγχους.

Μπορεί ο καθένας να έχει όποια γνώμη θέλει για την κυβέρνηση, για το υπουργείο Υγείας, για την επιστημονική επιτροπή ή τους δημοσιογράφους. Δικαίωμά του να πιστεύει ή να μην πιστεύει στην ύπαρξη του κορονοιού ή να νομίζει πως δεν τον αφορά ή πως είναι πιο έξυπνος από τους υπόλοιπους. Ομως κανείς δεν έχει δικαίωμα να παραβιάζει τα ελάχιστα μέτρα που έχουν ακόμα παραμείνει σε ισχύ. Δεν είναι δα και αβάσταχτο βασανιστήριο η χρήση μάσκας για 10 λεπτά ή για μισή ώρα στο μετρό ή σε ένα λεωφορείο. Ούτε πρόκειται για αχρείαστη κινδυνολογία ή τιμωρητική διάθεση. Κοινή λογική ζητείται και στοιχειώδης ενσυναίσθηση για τους ευάλωτους συνανθρώπους μας που δεν έχουν την πολυτέλεια να μετακινούνται με Ι.Χ οχήματα.