Η επιχείρηση «μπαχαλοποίησης» της χώρας έχει ξεκινήσει, κάποιοι παίζουν τα ρέστα τους στις επόμενες κάλπες και θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να εμποδίσουν την επανεκλογή του Μητσοτάκη.

Ο Τσίπρας, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και τρίτος τη τάξει στην πολιτική ιεραρχία του τόπου, έχει δηλώσει επισήμως ότι εάν δεν εκπληρωθούν οι όροι του για κοινής αποδοχής υπουργό Προστασίας του Πολίτη και αλλαγές στη διοίκηση της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, δεν θα θεωρήσει αδιάβλητες τις προσεχείς εκλογές. Μιλάμε για πρωτόγνωρες πολιτικές θέσεις στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, που παραχαράσσουν το Σύνταγμα της χώρας και θέλουν να καταστήσουν έναν εκλεγμένο πρωθυπουργό όμηρο των διαθέσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το επόμενο βήμα του Τσίπρα είναι να μην αναγνωρίσει το αποτέλεσμα της κάλπης, θέλοντας να οδηγήσει τη χώρα σε μία παρατεταμένη κατάσταση θεσμικής εκτροπής, πολιτικής αστάθειας και οικονομικής κατάρρευσης.

Αλλωστε, η απόσταση που χωρίζει την πρόοδο από την άβυσσο δεν είναι μεγάλη, ρωτήστε και τους Βρετανούς που μέσα σε λίγα 24ωρα αφροσύνης της τέως πλέον πρωθυπουργού, Λιζ Τρας, έχασαν πάνω από 50 δισεκατομμύρια λίρες. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι να υπάρξουν θεσμικά αναχώματα στην απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να χαλάσει το τερέν της πολιτικής αντιπαράθεσης. Και αυτό, βέβαια, είναι ευθύνη πρωτίστως της κυβέρνησης, το Μαξίμου βάλλεται και εκεί στοχεύουν όλες οι επιθέσεις από οικονομικά παράκεντρα και όσους έχουν ποντάρει την πολιτική και επιχειρηματική επιβίωση στην ανατροπή του Μητσοτάκη.

Η κυβέρνηση διαθέτει ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία και τυγχάνει της εμπιστοσύνης των πολιτών, όπως προκύπτει από όλες τις δημοσκοπήσεις, που δίνουν ισχυρό προβάδισμα της Ν.Δ. έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρωθυπουργός θεωρείται καταλληλότερος έναντι του Τσίπρα για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της οικονομίας και τα μεγάλα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, ενδεχομένως να μην είναι ο καλύτερος για να αποφανθεί για το πέναλτι στο ντέρμπι. Αυτό εξηγεί και την απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας από την πολιτική στην παραπολιτική, το κουτσομπολιό και τον κομματικό χουλιγκανισμό.

Ο Τσίπρας δεν διαθέτει προτάσεις για τη διακυβέρνηση της χώρας, στην πράξη γνωρίζει ότι δεν μπορεί να διεκδικήσει νίκη στις κάλπες, αλλά μοναδικός του σκοπός είναι να χαμηλώσει τα ποσοστά της Ν.Δ. και να βγάλει τον Μητσοτάκη εκτός παιχνιδιού.

Ο πρωθυπουργός έχει δείξει ότι μέσα από κρίσεις βγαίνει πιο δυνατός, οι καταστροφολογίες της αντιπολίτευσης διαψεύσθηκαν παταγωδώς, όπως επίσης και οι διαρκείς προβλέψεις για την «πτώση της κυβέρνησης». Το ίδιο θα συμβεί και τώρα, αρκεί να υπάρξει θεσμική αντεπίθεση και προσήλωση στα πραγματικά προβλήματα των πολιτών. Η Δικαιοσύνη οφείλει να διερευνήσει πλήρως όλες τις καταγγελίες και να αποφανθεί για το τι ακριβώς συνέβη με τη λίστα των παρακολουθήσεων. Ταυτόχρονα, όμως, είναι και για τον κ. Μητσοτάκη μία ευκαιρία να δει ποιοι πραγματικά στηρίζουν τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια της κυβέρνησης και ποιοι όχι. Γιατί από όλη αυτή την ιστορία μπορεί να βγει και ένα καλό.