Η τελευταία αρνείται να πληρώνει ισοβίως και τον αέρα που αναπνέει για να «εξυπηρετεί» αέναα ένα χρέος φορτωμένο στη χώρα από τη διεφθαρμένη πολιτική ελίτ. Πόσω μάλλον όταν το χρέος των 80 δισ. δολαρίων της Κένυας ελέγχεται ουσιαστικά από τις ΗΠΑ και λειτουργεί στην πράξη ως μοχλός διαιώνισης της νεοαποικιακής της εξάρτησης.

Η Κένυα ανήκει στις χώρες του Παγκόσμιου Νότου που θεωρητικά θα επωφεληθούν από την πρωτοβουλία της Βραζιλίας του Λούλα, ως προεδρεύουσας του G20. Ανέθεσε στον οικονομολόγο Γκαμπριέλ Ζικμάν, διευθυντή του ινστιτούτου EU Tax Observatory, να εκπονήσει ένα σχέδιο οικουμενικής φορολόγησης των υπερπλουσίων, με στόχο τη μείωση των παγκόσμιων ανισοτήτων.

Εν όψει της Συνόδου των υπουργών Οικονομικών του G20, ο 38χρονος Γάλλος οικονομολόγος -κατά τι μεγαλύτερος του συνονόματού του, πρωθυπουργού Γκαμπριέλ Ατάλ- επεσήμανε τα εξής: Αν φορολογηθούν με συντελεστή 2% οι περιουσίες των περίπου 3 χιλιάδων δισεκατομμυριούχων (σε δολάρια) που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη Γη, θα μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε 200-250 δισ. δολάρια το χρόνο – περίπου όσο το ΑΕΠ της Ελλάδας.

Σε περίπτωση, δε, που η φορολόγηση επεκταθεί σε πολίτες με καθαρή περιουσία άνω των 100 εκατ. δολαρίων, τότε το -ας το αποκαλέσουμε δημοσιογραφική αδεία- «Παγκόσμιο Ταμείο Φορολογικής Δικαιοσύνης» θα ενισχυόταν με άλλα 100-140 δισ. δολάρια. Με αυτά τα 300-500 δισ. ετησίως θα μπορούσαν, σε πρώτη φάση, για να μειωθούν αισθητά οι κοινωνικές ανισότητες και να καταπολεμηθούν οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, υποστηρίζει ο σύμβουλος πολιτικής της Oxfam, Μίσα Μασλένικοφ.

Ο Ζικμάν επιμένει ότι δεν χρειάζεται παγκόσμια συμφωνία για να ενεργοποιηθεί ο φόρος 2% στους υπερπλούσιους. Κάποιες χώρες μπορούν να ξεκινήσουν από μόνες τους, ιδίως αν υπάρχει ευρεία κοινωνική συναίνεση. Στην Ιταλία, μια έρευνα της εφημερίδας «Il Fatto Quotidiano» τη μέτρησε στο 97%.