Οι προκαταλήψεις στα αστικά κέντρα αλλά κυρίως στις επαρχίες επέβαλλαν οι γυναίκες που γεννούσαν κορίτσια να ζουν αποκλεισμένες από τη μικρή, συντηρητική, κοινωνία. Στις φτωχές οικογένειες η απόκτηση κόρης ήταν βάρος ασήκωτο και δυστυχία. Ο ερχομός του γιου ήταν περηφάνια για τον πατέρα. Η γυναίκα σήκωνε το βάρος της ντροπής και πολλές φορές το κορίτσι, στην Κεντρική Ευρώπη, έλιωνε στα καθολικά μοναστήρια.
Το 1905 η Νέτι Στίβενς και ο Εντμουντ Μπύτσερ Ουίλσον ανακάλυψαν ότι ένα φυλετικό χρωματόσωμα περιέχει τον καθορισμό του φύλου. Ολα τα ωάρια περιέχουν ένα χρωματόσωμα Χ, ενώ τα σπερματοζωάρια περιέχουν το χρωματόσωμα Χ ή Υ. Αυτή η ιδιαιτερότητα αποδεικνύει ότι οι άνδρες καθορίζουν το φύλο του παιδιού. Γύρευε πότε αυτή η επιστημονική ανακάλυψη που ανέτρεπε προκαταλήψεις αιώνων πέρασε στις κοινωνίες.
Ο Κασσελάκης θέλει δυο γιους. Μάλλον σκέπτεται το μέλλον της διαδοχής στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι γιοί του, που θα αποκτηθούν κατά παραγγελία, πρέπει να έχουν την προσωπικότητα των πατεράδων τους. Μάλλον αγνοεί το Λέμπενσμπορν, το ρατσιστικό πρόγραμμα του Χάινριχ Χίμλερ, για την αναγέννηση της χώρας: Επιλεγμένοι στρατιωτικοί και μέλη του κόμματος, ξανθοί, ψηλοί, γαλανομάτηδες και ωραίοι όφειλαν να έρθουν σε επαφή, εκτός γάμου, με Γερμανίδες-παρένθετες μητέρες, που, με τις ευλογίες του Γ΄ Ράιχ, θα έφερναν στον κόσμο τη γενιά που θα κληρονομούσε τον χαρακτήρα και τα χαρακτηριστικά των εκλεκτών της Μεγάλης Γερμανίας.
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Μάλλον δεν έτυχε να διαβάσει ούτε το αριστουργηματικό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, τη «Φόνισσα». Σε κάθε λέξη του αποτυπώνεται, με ανατριχιαστική καθαρότητα, η δυστυχία τού να γεννιέσαι κορίτσι: Η Φραγκογιαννού έφτασε στο έγκλημα με την πεποίθηση πως έκανε μεγάλη αγαθοεργία, απαλλάσσοντας τα μικρά κορίτσια από μια ζωή δυστυχίας και πόνου. Ενώ το βρέφος άνοιγε τα μάτια του, «η μάμμη διετύπωνε κρυφίως μέσα της, Θε μου, γιατί να έλθη στον κόσμο κι αυτό… Και η γιαγιά του -η Φραγκογιαννού- θεωρούσε όλο και λιγότερο επιθυμητή την επιβίωση του μικρού κοριτσιού».
Ο Κασσελάκης δεν ξέρει την ελληνική επαρχία. Έως και τη δεκαετία του ΄80, αν ρωτούσες κάποιον «πόσα παιδιά έχεις;», η απάντηση ήταν «δυο παιδιά και μία τσούπρα». Τα παιδιά του ήταν τα αγόρια, η κορόνα του. Η τσούπρα -στα αλβανικά, κορίτσι ή γίδα- ήταν η κόρη.
Δεν έχω απαίτηση ο Κασσελάκης να γνωρίζει τη «φόνισσα» Παπαδιαμάντη, το Λέμπενσμπορν του Γ’ Ράιχ, το Χ και το Υ της Νέτι Στίβενς ούτε την τσούπρα-γίδα. Εχουμε, όμως, την απαίτηση από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να έχει την ενσυναίσθηση ότι οι δηλώσεις του, οι επιλογές του, ο τρόπος ζωής του, είναι παράδειγμα στον κόσμο.
Δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή: «Ο Tyler κι εγώ θέλουμε να αποκτήσουμε δυο αγόρια. Τον Απόλλωνα και τον Ηλία. Με παρένθετη μητέρα. Θα θέλαμε η προσωπικότητα του καθενός να μεταφερθεί στα παιδιά». Αλλά αυτές οι θέσεις του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ είναι προσβλητικές για τους έμφυλους ρόλους, ρατσιστικές και άκρως αντιφεμινιστικές.
Ο δήθεν υπέρμαχος της διαφορετικότητας, ως κομίζων γλαύκαν εις τας Αθήνας, υπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες και το ίδιον όφελος. Ητοι, εξαπατά τους πρόθυμους να… εξαπατηθούν.