Με μπόλικη φαντασία και κάποια δόση υπερβολής, θα μπορούσε να συγκριθεί με το Ελλάδα-Τουρκία. Σε απείρως χαμηλότερη ένταση βέβαια και χωρίς τους ίδιους πολεμικούς τόνους. Οι δύο χώρες είχαν το 2002 τα δικά τους Ιμια, την ισπανική βραχονησίδα Περεχίλ. Από τον 8ο έως τον 15ο αιώνα οι Αραβες κατείχαν την Ιβηρική Χερσόνησο, η οποία πήρε αργότερα «ρεβάνς» επιστρέφοντας ως αποικιακή δύναμη στα βορειοαφρικανικά εδάφη του Μαρόκου. Εκεί διατήρησε τους θύλακες της Θέουτα και της Μελίγια, που εξελίσσονται σε πληγή του Μεταναστευτικού κάθε φορά που η Μαδρίτη τα «σπάει» με το Ραμπάτ (ώσπου να τα ξαναβρεί). Μπορεί όλα αυτά να μην επηρεάζουν τους παίκτες, αλλά στο υποσυνείδητο των δύο λαών η Ιστορία δεν ξεγράφει. Η μαροκινή ομάδα αποδεικνύει στο Κατάρ ότι βρίσκεται στην καλύτερη φόρμα όλων των εποχών και μάλλον δεν έχει ξεμείνει από όρεξη. Αλλωστε, μόλις στο προηγούμενο Μουντιάλ της Ρωσίας, το 2018, υποχρέωσε τους Ισπανούς σε ισοπαλία 2-2, έστω και χωρίς να καταφέρει να προκριθεί από τους ομίλους. Το μυαλό των Μαροκινών φιλάθλων έχει κολλήσει στο «Μεξικό 1986», όταν η ομάδα τους ήρθε ισόπαλη με Πολωνία, Αγγλία, νίκησε την Πορτογαλία και αποκλείστηκε στους «16» από τη φιναλίστ του Παγκοσμίου Κυπέλλου, Δυτική Γερμανία. Τώρα, η μαροκινή 11άδα και ο προπονητής της είναι πρόθυμοι να κεράσουν τους «Φούριας Ρόχας» μία μερίδα «φέκας». Τα διάσημα και στην Ισπανία μαροκινά μπισκότα με αμύγδαλα, σταφίδα, άνηθο, σουσάμι και άρωμα πορτοκαλιού. Οι φαμίλιες στο Ραμπάτ, τη Φεζ, την Καζαμπλάνκα αγαπάνε να τα απολαμβάνουν μετά το φαγητό τους μαζί με τσάι μέντας, όπως οι Αγγλοι το afternoon tea των 5 μ.μ.

Το ζήτημα είναι πόσο βαρύ θα πέσει το κέρασμα στον Λουίς Ενρίκε και την παρέα του.

Ειδήσεις σήμερα