Οση σχέση έχει ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ με την Αριστερά άλλη τόση έχει και ο Κασσελάκης με την οικονομία. Γιατί άλλο να βγάζεις λεφτά ως «broker» και «κυνηγός υπεραξιών» και άλλο να εφαρμόζεις πολιτικές που μπορούν να δημιουργούν ανάπτυξη και θέσεις εργασίας.

Θα δούμε, βέβαια, και το «πόθεν έσχες», το οποίο δεσμεύθηκε ότι θα καταθέσει πριν από τις ευρωεκλογές, για να μάθουμε και πώς έγινε πλούσιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Πάντως, στη συνέντευξή του προχθές στον ΣΚΑΪ, ο Κασσελάκης καυχήθηκε ότι διαθέτει «μεγάλη τεχνοκρατική επάρκεια στα οικονομικά» και πρόσθεσε ότι πρέπει να αλλάξει η πολιτική, γιατί οι νέοι ζουν στην ανέχεια και η τυφλή δημοσιονομική πειθαρχία δεν οδηγεί πουθενά.

Οι απόψεις του για την οικονομία, όπως αποτυπώθηκαν στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πιο επικίνδυνες και από τους τελευταίους ισχυρισμούς για το αδιάβλητο των εκλογών. Το πρόγραμμα Κασσελάκη είναι ο πιο σύντομος οδηγός προς τη χρεοκοπία. Ο ΣΥΡΙΖΑ τάζει παροχές 40 δισεκατομμυρίων, «δεσμεύεται» για την επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ και συστημικής τράπεζας, υπόσχεται ελαφρύνσεις τις οποίες δεν μπορεί να καλύψει. Πρόκειται ουσιαστικά για αναβίωση του Προγράμματος Θεσσαλονίκης με πιο ενισχυμένες δόσεις λαϊκισμού και παροχολογίας. Τα μέτρα του θα προκαλούσαν σχεδόν αυτομάτως υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας, δημοσιονομικό κενό που θα δεν μπορεί να αναπληρωθεί και δυσκολία του Δημοσίου να δανειστεί από τις αγορές. Γνωστά πράγματα δηλαδή, τα οποία δεν θα θέλαμε να ξαναδούμε στη χώρα μας.

Οι νέοι, για τους οποίους κόπτεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, πλέον έχουν ευκολότερη πρόσβαση στην αγορά εργασίας. Η ανεργία στις μικρότερες ηλικιακές ομάδες έχει πέσει πάνω από 17 ποσοστιαίες μονάδες στην περίοδο Μητσοτάκη, ενώ σε πολλούς κλάδους υπάρχει έλλειψη προσωπικού.

Η δημοσιονομική πειθαρχία δεν είναι τυφλή. Αυτό συνέβαινε επί Τσίπρα, όταν επιβάλλονταν άγρια μέτρα υπερφορολόγησης σε συνθήκες ύφεσης της οικονομίας. Τώρα, ο Προϋπολογισμός εκτελείται χωρίς αυξήσεις φόρων και τα πρωτογενή πλεονάσματα, που πρέπει να είναι εθνικός στόχος για να μην επωμίζονται οι νεότερες γενιές τα βάρη των τωρινών, δημιουργούνται από την ανάπτυξη της οικονομίας και όχι από την υπερφορολόγηση.

Γενικώς, ο Κασσελάκης δείχνει ότι επενδύει σε ένα απολιτίκ κοινό, που δεν πολυασχολείται με το να ψάχνει «λεπτομέρειες» για την οικονομία και την καθημερινότητα. Μόνο που όσα υπόσχεται δεν αντέχουν σε κριτική, πρόκειται για έναν «επιτηδευμένο λαϊκισμό», που όμως οδηγεί στα ίδια μονοπάτια του καλοκαιριού του 2015. Ο ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται σε προσωπικό κόμμα Κασσελάκη, ο οποίος δεν διστάζει να εργαλειοποιεί σε καθημερινή βάση την τραγωδία των Τεμπών, συνδέοντάς την ακόμα και με τις αναρτήσεις σε βάρος της Μαρέβας Γκραμπόφσκι, και να υπόσχεται τα πάντα στους πάντες. Παίζει τα ρέστα του στις ευρωεκλογές, γι’ αυτό και άφησε υπαινιγμούς για το εκλογικό αποτέλεσμα.

Ευτυχώς που δεν θα κληθεί να εφαρμόσει όσα τάζει στην οικονομία, ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει ακριβά το τίμημα του λαϊκισμού και σίγουρα δεν θέλει να ξαναζήσει περιπέτειες. Ωστόσο, τα όσα λέει ο Κασσελάκης πρέπει να αποδομούνται από την κυβέρνηση σε καθημερινή βάση, γιατί η οικονομία δεν είναι «μεσημεριανάδικο» για να ακούγονται χωρατά για τη «σόουμπιζ». Και ιδίως με τα λεφτά των άλλων.