Στην Ισπανία, η βιομηχανία του τουρισμού ελπίζει φέτος το καλοκαίρι να πάρει τη ρεβάνς. Ομως, από τη Μαγιόρκα έως τη Μαδρίτη, οι ιδιοκτήτες εστιατορίων και καφέ, αντιμετωπίζουν μια νέα μεγάλη κρίση – την έλλειψη σερβιτόρων! Ορισμένα διάσημα εστιατόρια της Μαδρίτης προσφέρουν 200 ευρώ μπόνους (επιπλέον του μισθού) για να προσελκύσουν εργαζομένους.

Οι ελλείψεις σε θέσεις εργασίας ξεπερνούν τις 100.000 και οι περισσότερες καταγράφονται στον τομέα εστίασης -αν κι έκλεισαν οριστικά πάνω από 85.000 μπαρ και εστιατόρια, τη διετία του κορονοϊού. Να σημειωθεί δε, ότι η ανεργία στην Ισπανία τρέχει (13,4%) με διπλάσιο ρυθμό από το μέσο ευρωπαϊκό όρο (που είναι στο 6,2%).

Τα ίδια συμβαίνουν και σε δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς της Ιταλίας. Λείπουν 350.000 εποχικοί εργαζόμενοι, κυρίως στον τομέα του τουρισμού. Το αρμόδιο υπουργείο αποφάσισε να επιτρέψει την είσοδο στη χώρα εργαζομένων από το εξωτερικό.

Το ερώτημα είναι γιατί συμβαίνει αυτό. Ο Φελίζ Χιμένες από την Αλμερία της νότιας Ισπανίας, που εργαζόταν σε εστιατόρια, δηλώνει ότι οι περισσότεροι ιδιοκτήτες δεν σέβονται τα ωράρια και τις υποχρεώσεις τους. Η ιταλική εφημερίδα La Stampa, έγραψε ακριβώς το ίδιο. Οι εργοδότες δεν σέβονται το νόμο, ενώ οι μισθοί των εργαζομένων στα ακριβά ιταλικά θέρετρα δεν αρκούν: Για παράδειγμα, στο διάσημο Πορτοφίνο, ένας σερβιτόρος κερδίζει 1.180 ευρώ, αλλά το ενοίκιο σε ένα δωμάτιο για τη θερινή περίοδο, κοστίζει τουλάχιστον 400 ευρώ. Επίσης, οι υπερωρίες συχνά πληρώνονται με «μαύρα» χρήματα.

Μια άλλη αιτία, είναι ότι κατά την περίοδο των «λοκ ντάουν», πολλοί εργαζόμενοι στον τομέα του τουρισμού αναγκάστηκαν να αλλάξουν επάγγελμα για να ζήσουν. Στην Ιταλία, ορισμένοι έχουν βολευτεί με το «κοινωνικό εισόδημα» (700 ευρώ τον μήνα) ενώ κάνουν κι άλλες ευκαιριακές δουλειές, αντί να εργάζονται πολλές ώρες ως σερβιτόροι.