ΠΡΟΦΑΝΩΣ και το πληθωριστικό τσουνάμι έχει χτυπήσει την πραγματική οικονομία των ΗΠΑ. Προφανώς η τεράστια αύξηση των επιτοκίων έχει δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στους δανειολήπτες, ενώ συγχρόνως έχει «παγώσει» την αγορά ακινήτων. Προφανώς υπάρχει σημαντικό ζήτημα με το ύψος του χρέους της Αμερικής, η οποία δανείζεται ακριβότερα και από την Ελλάδα.

ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ οι επικοινωνιολόγοι του Αμερικανού προέδρου τον συμβούλευσαν να κατέβει στην απεργία. Βρισκόμαστε ένα χρόνο πριν από τις προεδρικές εκλογές και τα πράγματα δεν πάνε καλά για εκείνον.

ΤΙΠΟΤΑ, όμως, από όλα αυτά δεν μπορεί να δικαιολογήσει την εμφάνιση Μπάιντεν στο πλάι των απεργών.

ΑΝ αυτό δεν είναι λαϊκισμός, τότε τι είναι;

ΤΑ έχουμε ζήσει και εδώ στη χώρα μας. Οταν ο Αλέξης Τσίπρας, ως πρωθυπουργός, συμμετείχε στην πορεία από το Πολυτεχνείο προς την αμερικανική πρεσβεία και υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ διαδήλωναν ενώ ήταν οι ίδιοι που νομοθετούσαν τα μνημονιακά μέτρα.

Ο παραλογισμός πρέπει κάποια στιγμή να τελειώνει. Γιατί το μόνο που καταφέρνουν είναι στην ουσία να τροφοδοτούν κάθε ακραία και αντισυστημική φωνή και ψήφο. Και, όσον αφορά στην Αμερική, με αυτή την κίνηση ο Μπάιντεν πριμοδοτεί τον ακραίο τραμπισμό.

ΟΙ πολίτες σε όλες τις χώρες όπου υπάρχει Δημοκρατία και διεξάγονται κανονικές εκλογές ψηφίζουν ως πρόεδρο/πρωθυπουργό έναν πολιτικό που θα επιλύσει τα προβλήματα, που θα οδηγήσει τη χώρα μπροστά, που θα καταφέρει να ανεβάσει το βιοτικό τους επίπεδο.

ΘΑ πει κάποιος ότι ο Μπάιντεν δεν μπορεί διά νόμου να δώσει αυξήσεις στον ιδιωτικό τομέα. Βεβαίως. Αλλά ο Μπάιντεν και ο κάθε ηγέτης έχει ψηφιστεί ώστε να δημιουργήσει τις απαραίτητες συνθήκες στην οικονομία για να μπορούν να δοθούν αυξήσεις στον ιδιωτικό τομέα.

ΑΝ ο οποιοσδήποτε ηγέτης δεν μπορεί να τα καταφέρει, τότε ας πάει σπίτι του. Δουλειά των πολιτικών είναι να βρίσκουν λύσεις σε προβλήματα και όχι να κάνουν διαπιστώσεις, να διαμαρτύρονται ή να εκλιπαρούν. Αυτό δημιουργεί προβλήματα για κάθε λύση που θα μπορούσε να υπάρξει. Οι ηγέτες πρέπει να υλοποιούν πολιτικές που δεν θα οδηγούν τους εργαζομένους σε απεργίες.

Η αντιμετώπιση των λαϊκιστικών, των ακραίων, των αντισυστημικών δεν μπορεί να γίνει με «ομοιοπαθητική» πολιτική. Θα φέρει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Και τότε θα «ψάχνουμε» όλοι να βρούμε τι φταίει που διάφοροι τύποι σαν τον Τραμπ, τον Τσίπρα και τον Κασσελάκη παίρνουν την εξουσία.