ΣΤΗΝ πραγματικότητα, το αποτέλεσμα αποδείκνυε την παταγώδη αποτυχία και των δύο προέδρων. Φαινόταν, από εκείνη τη στιγμή, ότι δύσκολα θα μπορέσουν να σταθούν στις θέσεις τους.

ΜΟΛΙΣ δύο εβδομάδες αργότερα, βρίσκονται και οι δύο με την πλάτη στον τοίχο. Για τον Ανδρουλάκη τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Θέλοντας και μη θα οδηγηθεί σε εσωκομματικές κάλπες. Εχει απέναντί του σχεδόν όλα τα κορυφαία στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη. Αν αυτό το κλίμα έχει μεταφερθεί και στη βάση του κόμματος, τότε δύσκολα θα μπορέσει να επανεκλεγεί.

ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Ο Κασσελάκης έχει και αυτός απέναντί του μια σειρά από κορυφαία στελέχη. Ηδη είχαν προηγηθεί δύο διασπάσεις. Αλλά καθώς δεν έχει περάσει ούτε χρόνος από την εκλογή του, πολύ δύσκολα μπορούν να τον σύρουν σε νέες κάλπες.

ΒΕΒΑΙΑ, ο Στέφανος Κασσελάκης δείχνει πλήρως αποσταθεροποιημένος. Η παραληρηματική ανάρτησή του αποκαλύπτει το πόσο στριμωγμένος είναι. Οταν ένας πολιτικός αρχηγός γράφει ένα μανιφέστο 1.984 λέξεων κατηγορώντας τον τέως πρόεδρο και όλους τους άλλους, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, τότε φαίνεται ξεκάθαρα πως έχει καταλάβει ότι η καρέκλα του τρίζει. Γι’ αυτό και ακούστηκαν οι καταγγελίες για μαύρο χρήμα στον ΣΥΡΙΖΑ.

ΤΙ θα συμβεί; Δεν είναι ώρα για προβλέψεις. Το παιχνίδι έχει ανοίξει.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ, ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να ξαναγίνει ενεργός παίκτης. Βλέπει ότι μπορεί να βρει τρόπο να ξηλώσει τον Κασσελάκη. Παραβλέπει, όμως, κάτι σημαντικό: Αν και έχει θετική αποδοχή στους εναπομείναντες ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει αλλάξει κάτι στις προτιμήσεις του συνόλου του εκλογικού σώματος απέναντί του σε σχέση με την πανωλεθρία που υπέστη πέρσι.

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί τον Αλέξη Τσίπρα… παρελθόν. Και μάλιστα κακό παρελθόν. Οποιο λίφτινγκ ή rebranding και να κάνει, ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να ξεχάσει όσα τραγικά συνέβησαν επί πρωθυπουργίας του από το 2015 έως το 2019.

ΣΤΗΝ ουσία, λοιπόν, στην αντιπολίτευση έχουμε έναν αρχηγό υπό προθεσμία, έναν αρχηγό υπό ομηρεία και έναν τέως αρχηγό που ταπεινώθηκε εκλογικά και παραιτήθηκε, αλλά θέλει να ξαναγίνει αρχηγός. Συγχρόνως, κάποιοι διακινούν τα παραμύθια περί συνεργασίας των δύο κομμάτων, ενώ αυτά σπαράσσονται από παράλληλους εμφύλιους.

ΤΙ συμπέρασμα βγαίνει από όλα αυτά; Πως όταν στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει την επόμενη ημέρα, δεν μπορούν να αποτελέσουν εναλλακτική πολιτική επιλογή για τους πολίτες. Και πως όταν φτάνουν να ακούγονται σοκαριστικές καταγγελίες για τους συντρόφους τους, μπορεί εύκολα να αντιληφθεί κανείς τι θα έκαναν για τους αντιπάλους τους. Αυτό το συνονθύλευμα καταρρέει. Και όσο καταρρέει θα γίνεται και πιο επικίνδυνο για τη χώρα.