Η επιλογή του Τσίπρα είναι σαφής, στρέφεται στη σκανδαλολογία και στα fake news επειδή δεν διαθέτει αξιόπιστη κυβερνητική πρόταση, ωστόσο το ερώτημα παραμένει ανοιχτό: Είναι δυνατόν ο ΣΥΡΙΖΑ να πιστεύει ότι μπορεί να πείσει τους αναποφάσιστους πολίτες με αστειότητες περί ιδιωτικοποίησης του νερού ή με σαθρές καταγγελίες, που όλως τυχαίως ανακαλύπτονται λίγες εβδομάδες πριν από τις κάλπες;
Αραγε, ξεχνούν οι πολίτες ότι επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. οι μεγάλες επιχειρήσεις ύδρευσης Αθηνών και Θεσσαλονίκης πέρασαν προς «αξιοποίηση» στο Υπερταμείο για 99 έτη ή θεωρούν ιδιωτικοποίηση την ίδρυση Ρυθμιστικής Αρχής, που έχει ως σκοπό να θέσει κανόνες στις δημοτικές εταιρίες, προκειμένου να μη γίνεται κατασπατάληση του νερού;
Σε ί,τι αφορά την υπόθεση Παπαθανάση, από την ανακοίνωση της τράπεζας προκύπτει ότι όχι μόνο δεν κουρεύτηκε το δάνειο κατά 97%, στο οποίο ήταν εγγυητής και όχι λήπτης, αλλά έχει ανακτηθεί και το 52%, ενώ δεν υπήρξε κάποια χαριστική ρύθμιση.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Στο μεταξύ η Ρένα Δούρου κάνει αντιπολίτευση με το μισογεμάτο ψυγείο του σπιτιού της, ο Νάσος Αθανασίου με άθλια παραδείγματα και ο Μπαλαούρας με συνομιλίες πεζοδρομιακού επιπέδου.
Σε μία εποχή που η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει μπροστά, να επιταχύνει τους ρυθμούς σύγκλισης με την υπόλοιπη Ευρώπη και τους πολίτες να θέλουν καθαρές προτάσεις από το πολιτικό σύστημα για την επόμενη τετραετία, ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί αντιπολίτευση με πυροτεχνήματα, που σβήνουν μέσα σε λίγες ώρες. Η υπόθεση με τα νερά ήδη ξεχάστηκε γιατί δεν βασιζόταν πουθενά, παρά μόνο στον εικονικό κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τόσα άλλα παραδείγματα αποτυχημένης και κυρίως κίβδηλης αντιπολιτευτικής γραμμής.
Τώρα, που η τεχνητή νοημοσύνη φέρνει πραγματική επανάσταση στην αγορά εργασίας, στην οικονομία και ευρύτερα στην κοινωνία, στα μετερίζια της Κουμουνδούρου ασχολούνται με το δάνειο Παπαθανάση και συγχέοντας τις Ρυθμιστικές Αρχές με τις ιδιωτικοποιήσεις.
Η προσπάθεια του Τσίπρα να «στεγανοποιήσει» τον ΣΥΡΙΖΑ συσπειρώνοντας τη στενή κομματική βάση δημιουργεί αντίρροπες δυνάμεις, ο κεντρώος χώρος δεν μπορεί να πειστεί από τις δραματικές εκκλήσεις της Δούρου για την ακρίβεια, άλλωστε δοκίμασε τη διακυβέρνηση Τσίπρα το 2015 και βγήκε ολίγον ακριβή.
Το βέβαιο είναι ότι με αυτή την τακτική ο ΣΥΡΙΖΑ βοηθά την κυβέρνηση να ανασυγκροτηθεί και να επενδύσει στην προγραμματική της υπεροχή. Οι εβδομάδες μέχρι την πρώτη κάλπη θα είναι κρίσιμες για την επίτευξη αυτοδυναμίας στις δεύτερες εκλογές και η αντιπολίτευση κάνει ό,τι μπορεί, εάν συνυπολογίσουμε και τις φιλότιμες προσπάθειες του Νίκου Ανδρουλάκη να σπρώξει ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ προς τη Ν.Δ., που θέλουν σταθερότητα και δεν διαθέτουν μαντικές σκέψεις για να βρουν τον επόμενο πρωθυπουργό.