Γράφει ο Αγγελος Αγγελίδης

Το μπλε Toyota έκανε στην άκρη, κατέβηκαν δύο άντρες, ακολούθησε ένταση και ακούστηκαν δύο ριπές από αυτόματο όπλο. Πατέρας και γιος έπεσαν στο έδαφος νεκροί και με το αίμα να χύνεται στην άσφαλτο. Μόλις πέντε μέτρα μακριά μου, δύο άνθρωποι είχαν γαζωθεί από σφαίρες επειδή οι στρατιώτες θεώρησαν πως τα κινητά τηλέφωνα που κρατούσαν ήταν… χειροβομβίδες. Τον Μάρτιο του 2001, ο εμφύλιος μαινόταν στην τότε ΠΓΔΜ. Η αλβανική μειονότητα διεκδικούσε περισσότερα δικαιώματα και προχώρησε σε ένοπλη εξέγερση.

Το επίκεντρο των συγκρούσεων ήταν η πόλη Τέτοβο, στα δυτικά της χώρας, όπου η πλειονότητα των κατοίκων ήταν αλβανικής καταγωγής. Οι μάχες μαίνονταν για περισσότερες από δέκα μέρες, τις οποίες κλήθηκα να καλύψω δημοσιογραφικά. Ενα χρονικό διάστημα που με σημάδεψε τόσο ως άνθρωπο όσο και ως δημοσιογράφο. Μάλιστα, η δημοσιογραφική κάλυψη του εμφύλιου πολέμου δεν ήταν εύκολη, καθώς δεν είχε αναπτυχθεί το Διαδίκτυο και υπήρχαν μόνο τα κινητά τηλέφωνα. Μία πραγματικά δύσκολη κατάσταση, η οποία εκτυλισσόταν σε απόσταση μόλις 2,5 ωρών από τα ελληνικά σύνορα.

Από τις 24 Φεβρουαρίου παρακολουθώ τους πολεμικούς ανταποκριτές των ελληνικών ΜΜΕ που έχουν σταλεί στην Ουκρανία για να καλύψουν τη ρωσική εισβολή. Συνάδελφοι τους οποίους γνωρίζω προσωπικά, καθώς είτε εργάζονται στη Θεσσαλονίκη είτε άρχισαν την καριέρα τους από τη συμπρωτεύουσα είτε είχαμε εργαστεί στο ίδιο Μέσο. Οπως ο Χρήστος Νικολαΐδης, ο Γιώργος Γρηγοριάδης, ο Σταύρος Ιωαννίδης, ο Μίλτος Σακελλάρης και η Λευκή Γεωργάκη, για τους οποίους είμαι εξαιρετικά περήφανος για τον επαγγελματισμό τους. Το ίδιο ικανοί είναι και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, οι οποίοι κάτω από τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες που δημιουργεί ένας πόλεμος, καταφέρνουν να μεταδίδουν όλα όσα συμβαίνουν στην πολύπαθη Ουκρανία.

Για αυτό και μου έκανε πολύ άσχημη εντύπωση η χαμηλού επιπέδου κριτική που ασκούν ορισμένοι για τα όσα μεταδίδουν οι Ελληνες απεσταλμένοι στην Ουκρανία. Η κριτική προέρχεται δυστυχώς και από συναδέλφους, οι οποίοι -αν και αποδεδειγμένα αδυνατούν να συντάξουν ένα σωστό κείμενο- τους κάνουν υποδείξεις! Καθισμένοι στην άνεση του γραφείου τους και τη ζεστασιά του σπιτιού τους, δίνουν… εντολές στους πολεμικούς ανταποκριτές, γράφοντάς τους τι πρέπει να αναδείξουν, πώς να κινηθούν και πού να απευθυνθούν.

Κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τα όσα βιώνουν οι Ελληνες δημοσιογράφοι στην Ουκρανία και είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να δέχονται κριτική από συναδέλφους που δεν έχουν ζήσει από κοντά εμπόλεμη κατάσταση.

Το μόνο που αξίζει στους πολεμικούς ανταποκριτές είναι ο σεβασμός όλων μας. Και τον έχουν ήδη κερδίσει…

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις 

Ειδήσεις σήμερα

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr