Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Αυτοί που «λιάζονταν» και διάβαιναν ανενόχλητοι τα ευρωπαϊκά σύνορα, έπεσαν σύντομα πάνω σε συρματοπλέγματα, κλομπ και δακρυγόνα, μαντρώθηκαν σε στρατόπεδα, δίχασαν τους Ευρωπαίους, απωθήθηκαν και εργαλειοποιήθηκαν από τον Ερντογάν (αργότερα και τον Λουκασένκο) ως όπλα υβριδικού πολέμου.
Θα μπορούσε να συμβεί το ίδιο με τους λευκούς, χριστιανούς και Ευρωπαίους Ουκρανούς αμάχους, τους οποίους δέχθηκαν άνευ όρων οι κατά τα άλλα «μυγιάγγιχτοι» Ουγγρο-πολωνοί; Θα εξαρτηθεί από το πόσο θα κρατήσει ο πόλεμος και πόσο θα αυξηθούν οι προσφυγικές ροές.
Κάποιες χώρες ετοιμάζονται να ενσωματώσουν μόνιμα ένα μέρος των Ουκρανών προσφύγων, ενώ η Ε.Ε. τους παρείχε άδεια εργασίας και παραμονής για μια τριετία. Ηδη, όμως, φάνηκαν οι πρώτες δυσκολίες και δισταγμοί. Η Βρετανία απέρριψε τις εκκλήσεις των Γάλλων και της Ε.Ε. για χαλάρωση της βίζας στους Ουκρανούς πρόσφυγες και μόλις χθες έβαλε λίγο νερό στο κρασί της.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Στη Γαλλία, ο ακροδεξιός προεδρικός υποψήφιος, Ερίκ Ζεμούρ, έδωσε τρόπον τινά το μέτρο της «χριστιανικής ευρωπαϊκής φιλανθρωπίας»: Οι μουσουλμάνοι Αραβες είναι ξένοι προς τα ήθη μας και δεν τους θέλουμε.
Οι Ουκρανοί μάς μοιάζουν, αλλά δεν θέλουμε παραπάνω από όσους μπορεί να αντέξει η οικονομία μας. Για την ακρίβεια, ο Ζεμούρ δήλωσε στο BFMTV ότι πρέπει να δοθεί βίζα μόνο σε όσους Ουκρανούς «έχουν συγγενείς ή κάποιου άλλου είδους δεσμό με τη Γαλλία», ήτοι σε ελάχιστους. Το σύνδρομο του Πολωνού υδραυλικού…
Παρεμπιπτόντως, ο δαιμόνιος ακροδεξιός διανοούμενος πληρώνει ακριβά τον έρωτά του για τον Πούτιν. Το 2020 τουίταρε υπέρ μιας συμμαχίας με τη Ρωσία, χαρακτηρίζοντάς την «πιο αξιόπιστο σύμμαχο για τη Γαλλία από ό,τι οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Βρετανία(!)».
Το πόσους έπεισε με την καταδίκη της ρωσικής εισβολής φάνηκε από την κατρακύλα του στις δημοσκοπήσεις (από 15-16% στο 11-12%), που έβαλε τέλος στα όνειρά του.
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr