Γράφει ο Αντώνης Πανούτσος

Στο «Απόλυτοι φίλοι» του Τζον Λε Καρέ τη φράση λέει ο Σάσα, ένας βετεράνος sponti της εποχής των πολιτικών συγκρούσεων στο Βερολίνο. Η Ιστορία όμως δεν γνωρίζει χρόνο και παρατάξεις. Μια φράση καλή για έναν ακτιβιστή της δεκαετίας του ’70 μπορεί να είναι το ίδιο καλή για έναν κεντροδεξιό πολιτικό της δεύτερης δεκαετίας του 21^ου αιώνα.

ΤΟ «ΗΜΑΣΤΑΝ πάντα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας και το ίδιο κάνουμε και τώρα» του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει ανάλογη σημασία με το «Ανήκομεν στη Δύση» του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1975. Πενήντα χρόνια οι Ελληνες πολιτικοί ένιωθαν ότι για να πάρουν τα αριστερά «μπράβο» θα έπρεπε να δείχνουν στους πολίτες ότι μπορούν να πάνε κόντρα στην Αμερική και την Ευρώπη. Η επιλογή πλευράς στην Ιστορία από τον Μητσοτάκη παίρνει θέσεις, χωρίς «ναι μεν αλλά» και πρέπει να ψάξουμε τις συμμαχίες μας στη Βενεζουέλα ή τη Λιβύη. Ιδεολογικά, στρατιωτικά και πολιτιστικά είναι η καθαρότερη τοποθέτηση σε 50 χρόνια.

Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ βοήθεια στην Ουκρανία είχε ανάλογους συμβολισμούς. Το «Βασίλη, κάτσε φρόνιμα, να γίνεις νοικοκύρης» κανονικά θα έπρεπε να το λέει η Ν.Δ., το κόμμα των νοικοκυραίων. Οι νοικοκυραίοι και οι κυρ-Παντελήδες, όμως, μπορεί να θέλουν την ησυχία τους, αλλά όταν καταλάβουν ότι κάποιος θα τους καβαλήσει, δεν έχουν πρόβλημα να πάρουν το ρίσκο. Και από τους επαγγελματίες επαναστάτες προτιμούν τους πατριώτες. Οι οποίοι, όπως ο Κιγκινάτος οδήγησε τις ρωμαϊκές λεγεώνες εναντίον των Αικούων για να επιστρέψει πίσω στο χωράφι του, θα ξεσηκωθούν όταν καταλάβουν ότι ένας εισβολέας θα γίνεται πιο αδίστακτος αν μείνει ανενόχλητος την πρώτη φορά. Η χειρότερη ομηρία είναι η δειλία που μεταμφιέζεται σε σύνεση. Στην ουκρανική κρίση υπήρξαν πολλές σειρήνες που προσπαθούσαν να σπάσουν το ηθικό του κόσμου προβάλλοντας το στρατιωτικό μεγαλείο της Ρωσίας του Πούτιν.

ΚΑΙ ΑΝ ΟΛΑ τα προηγούμενα δεν φτάνουν, υπάρχει το «γιατί είναι εκεί». Το 1923 όταν ένας ρεπόρτερ των Times της Νέας Υόρκης είχε ρωτήσει τον Βρετανό ορειβάτη Τζορτζ Μάλορι γιατί θα δοκιμάσει για τρίτη φορά να ανέβει στο Εβερεστ, ο Μάλορι είχε απαντήσει το «Γιατί είναι εκεί». Η δυτική κουλτούρα έχει τέτοια ιστορία που κάποιες φορές δεν χρειάζεται να εξηγηθούν οι λόγοι μιας επέμβασης. Η βοήθεια στην Ουκρανία δεν χρειάζεται κάποιο καλύτερο επιχείρημα από το «γιατί έτσι πρέπει».

Περί προπαγάνδας…

Η προπαγάνδα εμφανίζεται σε θετική και αρνητική μορφή. Στη θετική, ο Σουετόνιος για να παρουσιάσει τον Αύγουστο θαρραλέο είχε γράψει ότι σε αγώνες μονομάχων είχε φύγει από το αυτοκρατορικό θεωρείο για να κάτσει στο πιο επικίνδυνο σημείο των εξεδρών επειδή ο κόσμος φοβόταν ότι η αρένα θα καταρρεύσει. Στο πιο φιλολαϊκό, η Ανγκελα Μέρκελ παρουσιαζόταν σε φωτογραφίες να τρώει σάντουιτς με παιδιά σε παιδικό σταθμό ή να περιμένει στο ταμείο του σούπερ μάρκετ. Στο αρνητικό, η συμμαχική προπαγάνδα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε κυκλοφορήσει ότι ο Αδόλφος Χίτλερ είχε σύφιλη που είχε κολλήσει από επαφή με πόρνη όταν ήταν 20 ετών.

Οπως είναι φυσικό, η αρνητική προπαγάνδα τραβάει περισσότερο το ενδιαφέρον. Ιδιαίτερα όταν το 80% των αναγνωστών διαβάζουν μόνο τον τίτλο και δεν πρόκειται να το ψάξουν. Φάνηκε με την απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού να ματαιώσει τη μετάδοση της Λίμνης των Κύκνων. Ενώ η απόφαση ήταν ανάλογη με του Βασιλικού Μπαλέτου του Λονδίνου και της Μητροπολιτικής Οπερας της Νέας Υόρκης, παρουσιάστηκε από τον ΣΥΡΖΑ σαν απόφαση της κυβέρνησης που σκοπεύει να απαγορεύσει τη ρωσική τέχνη, περιλαμβανομένου του Ντοστογιέφσκι. Οτι την ίδια μέρα στο θέατρο Αλκμήνη παιζόταν το «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλιτς» του Λέοντος Τολστόι ήταν μια λεπτομέρεια που δεν έπρεπε να καταστρέψει μια όμορφη ιστορία.

…και Ιστορίας

Τριάντα χρόνια πριν, με την Κίνα αναπτυσσόμενη χώρα, τη Ρωσία να προσπαθεί να συνέλθει από τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, η Αμερική ήταν μόνη υπερδύναμη. Οσο για την Ευρωπαϊκή Ενωση έμοιαζε να βυθίζεται σε ένα τέλμα που μόνη δύναμη ήταν του ευρώ και μόνη πνευματική ανησυχία μπας και είχε αδικήσει κάποια μειονότητα τα τελευταία δύο χιλιάδες χρόνια.

Με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία οι χαριτωμενιές τύπου Μπορέλ «Να δούμε από πού θα ψωνίζουν οι ολιγάρχες όταν δεν θα μπορούν από το Μιλάνο» και «πού θα πηγαίνουν για πάρτι όταν δεν μπορούν στο Σαν Τροπέ», μοιάζει να τελειώνουν.

Η απόφαση του Ολαφ Σολτς, η Γερμανία να εγκαταλείψει τον ρόλο του τραπεζίτη της Ευρώπης για να ενισχύσει με 100 δισ. ευρώ το πρόγραμμα των εξοπλισμών της, άλλαξε τα δεδομένα στην Ευρώπη.

Και επειδή χειρότερο από έναν λαό που δεν ξέρει την Ιστορία του είναι ένας λαός που την ξέρει λάθος, ο Τσόρτσιλ είπε το «Η Γερμανία πρέπει να βομβαρδίζεται κάθε 50 χρόνια. Δεν χρειάζεται να ξέρεις τον λόγο. Τον ξέρουν αυτοί» όσο ο Κίσινγκερ έχει πει να χτυπηθούν η γλώσσα και η θρησκεία των Ελλήνων. Υπάρχει αρκετή νέα προπαγάνδα για να προσθέσουμε και παλιά.

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις 

• Πόλεμος Ουκρανία Ρωσία: Live οι εξελίξεις από τα μέτωπα του πολέμου
• Φονικό στην Ανδραβίδα: Ομολόγησε την τετραπλή δολοφονία ο 60χρονος
• Θάνατος τριών παιδιών στην Πάτρα: Νέες αποκαλύψεις αλλάζουν τα δεδομένα – Μαρτυρία-σοκ στην Αγγελική Νικολούλη
• Πόλεμος Ουκρανία Ρωσία: Κατάπαυση του πυρός σε Μαριούπολη και Βολνόβακα ανακοίνωσαν οι Ρώσοι
• Τέλος οι μάσκες στους εξωτερικούς χώρους από σήμερα
• Το νέο τοπίο φέρνει σενάρια για πρόωρες εκλογές – Ποιες οι εισηγήσεις

Ειδήσεις σήμερα

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr