Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Φαίνεται ότι η συγκυβέρνηση με τον Καμμένο έμεινε αξέχαστη στον εξάδελφο Γιώργο. Λένε τόσα πολλά οι σύντροφοί του εις βάρος του Καμμένου -από τις 14 Ιανουαρίου και μετά, φυσικά!-, πιστεύοντας ότι η παρουσία του στάθηκε βαρίδι στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019. Αλλά είναι αγνώμονες, επειδή χωρίς Πάνο Καμμένο η Αριστερά εξουσία δεν έβλεπε ούτε με το Kepler της NASA που παρακολουθούσε τους εξωπλανήτες.

Ο εξάδελφος Γιώργος, αναμιμνησκόμενος ημερών αρχαίων και τη μετά Καμμένου κολιγιά, δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συγκροτήσει κυβέρνηση, στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση με απλή αναλογική, με «πολιτικούς της Κεντροδεξιάς»! Αλλά για να συμπλεύσει ο εξάδελφος Γιώργος με «πολιτικούς της Κεντροδεξιάς» πρέπει αφενός να βούλονται συνιέναι με την αποτυχούσα παταγωδώς Αριστερά και αφετέρου να συγκροτήσουν κόμμα το οποίο οι πολίτες θα στείλουν στη Βουλή. Χλομότατο το βλέπω. Αν, μάλιστα, ο εξάδελφος Γιώργος έχει στο μυαλό του «κεντροδεξιούς» τύπου Αντώναρου, μάλλον εγκαταβιώνει στη Νεφελοκοκκυγία.

Η συμφωνία Καμμένου-Τσίπρα, με μεσολαβητή τον Παππά του Πετσίτη, έγινε μέσα Απρίλη 2012. Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 είχε κυκλοφορήσει ως φήμη το σενάριο συνεργασίας Καμμένου-Τσίπρα. Μάλλον διέρρευσαν σκόπιμα οι ενδιαφερόμενοι την «είδηση της συμφωνίας» ως… λαγό, για να μετρηθούν οι εκατέρωθεν αντιδράσεις. Οθεν κι έγινε το «έλα να δεις» στην Αριστερά όσο και στη Λαϊκή Δεξιά, ώστε έσπευσαν να το μαζέψουν.

Ποια ήταν η αλήθεια; Την επομένη των εκλογών της 6ης Μαΐου, όποτε ανέβαινε ο Καμμένος στο βήμα για να καθυβρίσει τον Αντώνη Σαμαρά και να χυδαιολογήσει κατά της Νέας Δημοκρατίας που τον εξέθρεψε, ο Τσίπρας εξέφραζε την ευαρέσκειά του. Η συμφωνία ήταν ηλίου φαεινότερη. Ορκο, βέβαια, δεν πήραν ότι θα συνεργαστούν, αλλά την επομένη των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015 ανήγγειλαν τη συμπόρευσή τους, ενώ στις εκλογές της 21ης Σεπτεμβρίου 2015 εμφανίστηκαν αγκαλιά, μεσ’ την τρελή χαρά. Τι έκανε ο Τσίπρας; Αυτό που ξέρει να κάνει: «Κατάπιε» το κόμμα του Καμμένου. Αλλά ας πρόσεχε.

Το όνειρο του εξάδελφου Γιώργου Τσίπρα να αλωθεί η εξουσία μέσω δεξιών μοχλών το βίωσε η Ελλάδα ως τραγωδία από το 2015 ως το 2019. Η επανάληψη θα ήταν μια σπουδαία κωμωδία. Ούτε ο Κώστας Πρετεντέρης με τον Ασημάκη Γιαλαμά να την έγραφαν. Η «Δεσποινίς διευθυντής» σε ελεύθερη μεταγραφή «Ο Tσίπρας πρωθυπουργός» μάλλον θα ωχριούσε…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr