Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Διαμάντι στης γης το δακτυλίδι και όλα όσα εφευρίσκει η φαντασία της ωραιoποίησης μιας πραγματικότητας. Την απάντηση, απροσδόκητα, την πήρα από τον εγγονό μου, απλή και ξεκάθαρη: «Μας ξέμεινε, γιαγιά, από το Ράλι Ακρόπολης. Τι ήθελες να περάσουν από πάνω τα ωραιότερα αυτοκίνητα του κόσμου και να χτυπάνε ντουπ-ντουπ στις λακκούβες;».
Δεν θα ήθελα να χτυπούν στις λακκούβες, ούτε τα ωραιότερα αυτοκίνητα του κόσμου -ευγνώμονες για τη διαφήμιση που μας έκαναν- αλλά ούτε και τα δικά μας, τα οποία σίγουρα δεν διεκδικούν δόξα ράλι, αλλά μας εξυπηρετούν. Οπως λένε οι ειδήμονες όταν το οδόστρωμα του δρόμου είναι κατεστραμμένο, η ζημία που υφίστανται τα λάστιχα αλλά και οι αναρτήσεις ενός αυτοκινήτου είναι μεγάλη. Για τη δική μας ψυχική ηρεμία δεν λένε τίποτε…
Η πραγματικότητα είναι ότι οι δρόμοι της Αθήνας είναι όπως το Αιγαίον πέλαγος, με φουρτούνα γύρω στα οκτώ με εννέα μποφόρ. Και δεν αναφέρομαι, για παράδειγμα, σε κεντρικό δρόμο, στην Πανεπιστημίου, αλλά σε όλους τους δρόμους του ιστορικού κέντρου το οποίο δέχεται δεκάδες χιλιάδες τουρίστες.
Οσοι από αυτούς σέρνουν βαλίτσες θα νομίζουν ότι το οδικό δίκτυο της πρωτεύουσας είναι αφημένο στην τύχη του, λόγω κρίσης. Αλλά μήπως η Κηφισίας είναι σε καλύτερη κατάσταση ή η Βασιλέως Κωνσταντίνου που περνά μπροστά από το Καλλιμάρμαρο;
Οι δρόμοι της Πλάκας, από τους οποίους περνώ κάθε μέρα, έχουν οδόστρωμα με δεκάδες μπαλώματα. Σκάβει η ΕΥΔΑΠ, σκάβει η ΔΕΗ, σκάβει ο ΟΤΕ, σκάβουν και για τους υπόνομους, αλλά ο καθένας από αυτούς τους οργανισμούς λες και ανήκει σε διαφορετικές χώρες.
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Σκάβουν, ανοίγουν λάκκους και μετά, αφού αφήσουν τα χώματα κανένα μήνα, ασορτί με τις απαγορευτικές ταινίες διέλευσης, θυμούνται να εμφανιστούν κάποιοι εργάτες, ρίχνοντας λίγο τσιμεντάκι από πάνω.
Τι να σου κάνει το τσιμεντάκι πάνω στο χώμα; Μπάλωμα, στο μπάλωμα, η όδευση για τον πεζό είναι αδύνατη έως επικίνδυνη και η οδήγηση ανυπόφορη. Τώρα, γιατί δεν υπάρχει ένα γραφείο -στον Δήμο ή όπου αλλού- που να συντονίζει το σκάβε – κουκούλωνε των οργανισμών, δεν ξέρω.
Ποιος οργανισμός αναθέτει και με ποιες προϋποθέσεις στους εργολάβους την εκτέλεση των έργων -των λεγόμενων δημόσιων- ούτε αυτό το ξέρω. Ποιους ελέγχει μετά τις κακοτεχνίες και την προχειρότητα των εργολάβων και ποιος παραλαμβάνει «το έργο», άγνωστο κι αυτό.
Αλλά, πραγματικά, πιο άγνωστο παραμένει ποιος είναι υπεύθυνος για την κακή κατάσταση των δρόμων: Ο Δήμος, η Περιφέρεια, το υπουργείο Υποδομών; Και αναρωτιέμαι: Να δενδροφυτεύσουμε την κάτω πλευρά του Συντάγματος. Πολύ θα μας αρέσει. Αλλά τους δρόμους πέριξ του Συντάγματος ποιος θα τους φτιάξει; Γιατί εμείς κάθε μήνα πληρώνουμε για δρόμους, φώτα, σκουπίδια…
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr