Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΗΡΘΕ στους φοιτητές να χτίσουν αυθαίρετο μέσα στο Πολυτεχνείο; Κανένα πρόβλημα. «Προσέλαβαν» οικοδόμους και ξεκίνησαν την κατασκευή. Λες και δεν υπάρχουν κανόνες, δεν υπάρχουν νόμοι. Ακόμα κι αν υπάρχουν νόμοι και κανόνες, τηρούνται;

ΠΡΙΝ από λίγα χρόνια έγινε χαμός όταν «ανακαλύφθηκε» γιάφκα αντιεξουσιαστών με πολεμοφόδια για μπαχαλακισμούς στο υπόγειο της ΑΣΟΕΕ. Και τι έγινε; Συνεχίζει και λειτουργεί κανονικότατα το «στέκι». Oπως συνεχίζει και λειτουργεί το «γραφείο Ρουβίκωνα» στο ΕΚΠΑ. ΤΟ έμαθαν καλά το μάθημά τους οι αντιεξουσιαστές, από όσα συνέβαιναν επί δεκαετίες. Οποιος ήθελε πήγαινε και έχτιζε όπου ήθελε ένα αυθαίρετο σπίτι, έβαζε ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Στο τέλος τι θα γινόταν; Ποιος θα γκρέμιζε δεκάδες χιλιάδες κτίσματα. Ετσι, πολύ απλά νομιμοποιήθηκαν.

ΚΑΙ γιατί έγινε όλο αυτό το μπάχαλο; Γιατί η χώρα δεν διαθέτει ακόμα ολοκληρωμένο Kτηματολόγιο, ούτε δασικούς χάρτες. Εδώ καλά καλά δεν έχουν ξεκαθαριστεί οριστικά τα εντός και εκτός σχεδίου, δεν υπάρχουν περιφερειακά χωροταξικά σχέδια. Τελικά, χαμένοι ήμασταν όσοι δεν χτίσαμε αυθαίρετο. Η αυθαιρεσία, βέβαια, δεν είναι μόνο πολεοδομική ούτε… αντιεξουσιαστική. Είναι και… κρατική. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί διαδηλώνουν οργισμένοι για να μην αξιολογηθούν. Ενώ το επίπεδο του εκπαιδευτικού συστήματος διαρκώς φθίνει με αποτέλεσμα να τρίβουν τα χέρια τους τόσο τα φροντιστήρια όσο και τα ιδιωτικά σχολεία.

ΤΗΝ ίδια ώρα, ο υπουργός Εργασίας εγκαλεί τους εργαζομένους στον ΕΦΚΑ να κάνουν τη δουλειά τους. Αλλά δεν φαίνεται να ιδρώνει το αφτί τους. Οπως και σε δεκάδες άλλες δημόσιες υπηρεσίες, όπου «αυθαίρετοι» υπάλληλοι τσεπώνουν το μισθό και… κάθονται! Κορόιδα θα ήταν να δουλεύουν; Κανείς δεν τους ελέγχει, κανείς δεν τους αξιολογεί, κανείς δεν τους «πετάει από το παράθυρο»!

ΚΑΙ η αυθαιρεσία υπάρχει παντού στην καθημερινότητα. Στην οδήγηση, στο παρκάρισμα. Στην απόδειξη που δεν κόβει με τσαμπουκά ο ιδιοκτήτης καφέ ή ταβέρνας. Στην κομπίνα που στήνεται πίσω από την πλάτη του κράτους ή του κάθε ιδιώτη, που έχει ως αποτέλεσμα κάποιοι να πλουτίζουν. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1989 είχε πει ότι «η χώρα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο». Τώρα, ύστερα από τριάντα χρόνια, θα μπορούσαμε εύκολα να παραφράσουμε τη ρήση του και να πούμε ότι «είμαστε ένα απέραντο… αυθαίρετο»!

ΑΝ δεν γκρεμιστεί η αυθαιρεσία, δεν έχουμε καμία τύχη. Θα γκρινιάζουμε, θα μαλώνουμε, θα διχαζόμαστε και διαρκώς θα κάνουμε βήματα προς τα πίσω. Και άντε πάλι από την αρχή. Το πρόβλημα δεν λύνεται μόνο με νομοθετικές παρεμβάσεις. Δεν λύνεται μόνο με ελέγχους. Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς; Θέλει δουλειά πολλή. Και κυρίως θέλει δύσκολη δουλειά. Θέλει πλήρη αναμόρφωση της Παιδείας. Θέλει το κράτος να σέβεται τον πολίτη και ο πολίτης το κράτος. Θέλει ξεσηκωμό για τα αυτονόητα.

ΝΑΙ, μοιάζει απίθανο. Αλλά, αν δεν απαιτήσουμε τα αυτονόητα, τότε θα πρέπει να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε για τις παράλογες αυθαιρεσίες γύρω μας.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr