Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΤΟ σύνθημα «Μητσοτάκη κάθαρμα» που ακούστηκε προχθές στη Μητρόπολη, από μια δράκα οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, και η οργανωμένη αποδοκιμασία του πρωθυπουργού πάνω από τη σορό του Μ. Θεοδωράκη χαρακτηρίζει απολύτως το «ανθρώπινο» ποιόν των κομματικών εγκάθετων. Αλλά είναι και μια χρήσιμη προειδοποίηση για το πώς είναι αποφασισμένος να πολιτευτεί από δω και πέρα ο ΣΥΡΙΖΑ: «Πεζοδρομιακά». Μια πολιτική συμπεριφορά που δεν έχει καμία σχέση με παλιότερους αγώνες της Αριστεράς που έγιναν στα πεζοδρόμια και τους δρόμους. Η «πεζοδρομιακή πολιτική» είναι άλλο πράγμα. Βγαλμένο απευθείας από το βυθό της πολιτικής αλητείας και του μισανθρωπισμού.

ΑΥΤΟΙ που γιουχάισαν και έβρισαν τον πρωθυπουργό στη διάρκεια όχι μιας πολιτικής εκδήλωσης, αλλά στη διάρκεια της εξοδίου ακολουθίας του οικουμενικού Μίκη είναι οι ίδιοι που χειροκρότησαν τον Α. Τσίπρα όταν πήγε στη Μητρόπολη. Είναι επίσης οι ίδιοι, μερικές δεκάδες εκπαιδευτικοί και φοιτητές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι είχαν κάνει προσυγκέντρωση στο Σύνταγμα και πήγαν συντεταγμένοι στη Μητρόπολη για να βυσσοδομήσουν πολιτικά προσβάλλοντας τη μνήμη του μεγάλου νεκρού. Τα μπλοκ του ΠΑΜΕ που είχαν την «περιφρούρηση» της τελετής δεν συμμετείχαν στις ασχήμιες των ολίγων εγκάθετων υβριστών. Πήγαν, εξέθεσαν δημοσίως την πολιτική ασχήμια τους κι έφυγαν χαρούμενοι, γιατί νόμισαν ότι έκαναν μια «δημοσκόπηση» του πεζοδρομίου.

ΤΟ ΜΕΓΑ πρόβλημα είναι ότι δεν υπήρξε μια οριζόντια καταδίκη απ’ όλο τον πολιτικό κόσμο για τα αίσχη των αχρείων. Το πολιτικό σύστημα, που έχει εμπειρία πια για τις συνέπειες τέτοιων συμπεριφορών, δεν σήκωσε μια ασπίδα προστασίας της Δημοκρατίας απέναντι στην πολιτική αλητεία. Γιατί οι ύβρεις δεν ήταν κυρίως κατά του Μητσοτάκη. Ηταν κατά της ίδιας της Δημοκρατίας και του πολιτισμού της. Οταν το 2018, στη διάρκεια της κηδείας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ακούστηκαν αποδοκιμασίες από μια μικρή ομάδα ασεβών φανατικών κατά του Α. Τσίπρα, η Ν.Δ., πριν καλά καλά τελειώσει η κηδεία, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία καταδίκαζε όσους ασχημόνησαν εναντίον του τότε πρωθυπουργού. Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο σιώπησε, αλλά δεν έκρυψε και τη χαρά του για τον πολιτικό κανιβαλισμό. Οι «αντιπρόσωποί» του στο Διαδίκτυο και τα ΜΜΕ το επιβεβαιώνουν με αδιάψευστο τρόπο. «Και για όσους δεν κατάλαβαν», που λέει και το γνωστό ανέκδοτο, φρόντισε χθες ο Χρ. Βερναρδάκης με την κατάπτυστη ανάρτηση που έκανε.

ΟΙ ΕΓΚΑΘΕΤΟΙ της Κουμουνδούρου έριξαν το επίπεδο του πολιτικού πολιτισμού στα τάρταρα, προσπαθώντας να το φέρουν στα μέτρα τους. Πρόσβαλαν ανερυθρίαστα τον νεκρό Μ. Θεοδωράκη, ο οποίος είχε κάνει σημαία της ζωής του την «ενότητα των Ελλήνων». Και έγραψαν προκλητικά στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την τελευταία επιθυμία του εκλιπόντος να επικρατήσει κλίμα σεβασμού και εθνικής ομοψυχίας στην κηδεία του.

ΤΟ γελοίο της υπόθεσης είναι ότι οι «αγανακτισμένοι» από την κατρακύλα του κόμματός τους είναι αυτοί που κατηγορούν για… διχασμό. Αυτοί, δηλαδή, που ανέτρεξαν στο 1965 -μια από τις πιο διχαστικές περιόδους της Ιστορίας- για να ανασύρουν συνθήματα για τον νεκρό πατέρα, προκειμένου να «χτυπήσουν» το γιο του, δηλαδή τον σημερινό πρωθυπουργό! Προφανώς «Δεν φταίνε αυτοί. Τόσοι ήταν». Είναι πρόβλημα όμως για τον δημόσιο βίο το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συνειδητά και συντεταγμένα επιστρέφει στο «πεζοδρόμιο». Ασχέτως αν η κοινωνία στην συντριπτική της πλειονότητα έχει γυρίσει την πλάτη σε αυτό το «πεζοδρόμιο».

ΑΙΔΩΣ κ. ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ

Εντάξει, μπορεί να εκτίει ακόμα ποινή, γιατί το 2019 -ως υπουργός και… ειδικός στις δημοσκοπήσεις- πήρε στο λαιμό του τον Α. Τσίπρα πείθοντάς τον ότι είναι στήθος με στήθος με τη Ν.Δ. και ότι μάλλον… κερδίζει στις ευρωεκλογές και έτσι να βρίσκεται στο βάθος του πάγκου. Αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να ιδρώνει τη φανέλα του πολιτικού εκχυδαϊσμού.

Ο Χρ. Βερναρδάκης έκανε χθες μια από τις πιο χυδαίες αναρτήσεις που μπορεί να κάνει κάποιος, ο οποίος έχει διατελέσει υπουργός. Ανέσυρε πρωτοσέλιδο της εποχής του 1965 που είχε ως τίτλο «Μητσοτάκη κάθαρμα» αναφερόμενο στον νεκρό πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού, προκειμένου να δικαιολογήσει το χυδαίο σύνθημα που ακούστηκε στη Μητρόπολη.

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς στο «πόνημα» του κ. Βερναρδάκη; Τη σπίλωση της μνήμης ενός νεκρού για να «χτυπήσει» το γιο του; Την αμάσητη υιοθέτηση της φασιστικής αντίληψης περί «οικογενειακής ευθύνης» από έναν γιαλαντζί αριστερό; Το πόσο δεν έχει πάρει χαμπάρι γρι απ’ ό,τι ήταν και πρέσβευε ο Μ. Θεοδωράκης; Ή μήπως το «ηθικό πλεονέκτημα» που ξεχειλίζει από την αήθη ανάρτησή του; Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο απ’ όλα. Είναι φανερό όμως ότι ο Π. Πολάκης απέκτησε ισχυρό αντίπαλο στην ξέφρενη κούρσα της χυδαιότητας και της πολιτικής αγυρτείας. Ο ίδιος μπορεί να το θεωρεί αυτό τίτλο τιμής. Αλλά είναι μόνο για ντροπή. Οπως ντροπή είναι και το retweet που έκανε στην ανάρτηση ένας άλλος πρώην υπουργός, ο κ. Γ. Μπαλάφας…

Γιατί χαίρονται με τη Νovartis;

Με πανηγυρισμούς υποδέχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και το ελεγχόμενο «παραδικαστικό κύκλωμα» του παραπεφθέντος Μ. Παπαγγελόπουλου την απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών να μην αφαιρεθούν οι κουκούλες από τους προστατευόμενους μάρτυρες. Ασφαλώς κι έχει τη σημασία του το γεγονός.

Αλλά μεγαλύτερη σημασία έχει η άλλη απόφαση που -απεκρύβη από το ίδιο «σύστημα»- πήρε το ίδιο θεσμικό όργανο: Να μην ασκηθεί δίωξη κατά του αντιεισαγγελέα του Α.Π. κ. Αγγελή. Η εξέλιξη αυτή θεωρείται ιδιαίτερης σημασίας από δικαστικούς κύκλους, κυρίως για τρεις λόγους: 1. Αναβαθμίζεται η σημασία και η αξιοπιστία των όσων σοβαρών έχει καταγγείλει ο κ. Αγγελής. 2. Καταρρίπτεται το βασικό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ πάνω στο οποίο στηρίχθηκε μεγάλο μέρος της σκευωρίας, ότι ο κ. Αγγελής κακώς αρνήθηκε να παραλάβει στοιχεία στη Γενεύη. 3. Αποδεικνύεται ότι η δικαστική έρευνα για τη σκευωρία Novartis και τον Μ. Παπαγγελόπουλο προχωράει κανονικά και μπαίνει σε «μεγαλύτερο βάθος», όπως λένε οι ίδιες πηγές. Εύλογο λοιπόν το ερώτημα, μετά την «πύρρειο νίκη της κουκούλας», γιατί χαίρονται;

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr