Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ των ΚΕΠ αρχικά υπονόμευσαν το freedom pass, επικαλούμενοι μια «εγκύκλιο» που «έλειπε». Βέβαια, χωρίς την «εγκύκλιο» είχαν υποβληθεί πάνω από 4.500 αιτήσεις μέσω των ΚΕΠ. Οι οποίες, όπως λένε οι πληροφορίες, ήταν για συγγενείς και φίλους κάποιων εργαζομένων στα ΚΕΠ. Και μόλις τέλειωσε αυτό το είδος «λευκής απεργίας», που δεν αφορούσε τους ημετέρους, κήρυξαν χθες «κανονική» απεργία ζητώντας 1.000 επιπλέον προσλήψεις. Ζητούν δηλαδή την αύξηση του προσωπικού των ΚΕΠ κατά… 33% (!) και μάλιστα την εποχή που η ψηφιοποίηση του κράτους τούς έχει απαλλάξει από ένα μέρος του φόρτου εργασίας που είχαν, αλλά και έχει διευκολύνει σημαντικά τη δική τους δουλειά, απλοποιώντας την. Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, από πέρσι έχουν εκδοθεί ψηφιακά 3.000.000 υπεύθυνες δηλώσεις και εξουσιοδοτήσεις, οι οποίες κάτω από άλλες συνθήκες θα σήμαιναν 3.000.000 επισκέψεις πολιτών στα ΚΕΠ…

ΜΕΣΑ στην πανδημία και την ύφεση που δημιούργησε, κάποιοι «ασφαλείς εργαζόμενοι» στο Δημόσιο νιώθουν την άνεση να ζητήσουν περισσότερα ή να διεκδικήσουν λιγότερη δουλειά. Ευτυχώς δεν είναι οι περισσότεροι, οι οποίοι μέσα στις αντίξοες συνθήκες δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Είναι κυρίως οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποί τους. Είτε πρόκειται για την ΟΛΜΕ είτε για τους εργαζόμενους στα ΚΕΠ. Οι οποίοι -αδίκως-χαρακτηρίζουν και στιγματίζουν με τη συμπεριφορά και τα αιτήματά τους ολόκληρους κλάδους δημοσίων υπαλλήλων. Βεβαίως αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες -έστω μέσω στρεβλών διαδικασιών- από κάποιους έχουν ψηφιστεί. Δεν αυτοδιορίστηκαν. Επομένως κι ένα τμήμα αυτών των κλάδων φέρουν την ευθύνη των επιλογών τους. Εστω κι αν είναι μειοψηφικό.

ΟΜΩΣ αυτή η αιφνίδια διεκδικητικότητα παράλογων αιτημάτων και προνομιών είναι δυο φορές προκλητική και αντικοινωνική. Μια γιατί είναι από μόνη της -ανεξαρτήτως συνθηκών- και μία γιατί ακόμα βρισκόμαστε ακόμα μέσα στη δίνη της πανδημίας. Και σίγουρα έχει τις ρίζες της στην παλαιοσυνδικαλιστική αντίληψη του «κατεβάζω τους διακόπτες της ΔΕΗ» ή «κατεβάζω τα παντελόνια» όσων θεωρώ αντιπάλους μου. Μια αντίληψη αργοσβήνει και βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από τη σύγχρονη κοινωνία, η οποία αντιλαμβάνεται πλέον. Οτι αυτού του είδους ο συνδικαλισμός δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους ως εργαζομένων και πολιτών. Εξυπηρετεί μόνο τους «σφραγιδοκράτορες» και τα κόμματα που βρίσκονται πίσω τους. Τα οποία συνεχίζουν να τάζουν «λαγούς με πετραχήλια» και έξτρα «αργίες». Κι ευλόγως ακολουθούν την ίδια φθίνουσα πορεία με τους συνδικαλιστοπατέρες.

ΟΞΥΜΩΡΟ «ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΠΑΠΠΑ»

Ο Ν. Παππάς έχει παραπεμφθεί με 178 ψήφους στο Δικαστικό Συμβούλιο, για ένα από τα πιο βαριά παραπτώματα που μπορεί να κάνει ένας υπουργός: «Παράβαση καθήκοντος κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση». Κι αυτό κατά την περίοδο του διαγωνισμού-φιάσκο με τις τηλεοπτικές άδειες, ο οποίος είναι τυλιγμένος με σκοτεινό πέπλο αδιαφάνειας.

Τα όσα έχουν καταθέσει ο Χρ. Καλογρίτσας και ο Σ. Μιωνή παραπέμπουν μόνο σε αδιαφάνεια. Χθες ο πρώην υπουργός έκανε μια ανάρτηση στο twitter η οποία, αν μη τι άλλο, προκαλεί εντύπωση και ως προς το περιεχόμενό της και ως προς την στιγμή όπου έγινε. Εγραψε, μεταξύ άλλων: «Υπάρχει μια 10ετής σύγκρουση με ένα καθεστώς απόκρυψης πλούτου και φοροδιαφυγής, από τη λίστα Λαγκάρντ ως τη Novartis συνδέονται με μια λεπτή γαλάζια γραμμή.

Σύγκρουση μεταξύ μιας παράταξης που οικοδομεί, υπηρετεί και ενσωματώνει τέτοια φαινόμενα και μιας άλλης που παλεύει για διαφάνεια». Είναι προφανές, ότι όταν μιλάει για την «άλλη» παράταξη εννοεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος «διαθέτει» ήδη 2 υπουργούς που έχουν παραπεμφθεί. Αλλά, όπως και να το δει κανείς, χτυπάει περίεργα, ένας πρώην υπουργός, ο οποίος ελέγχεται από τη Δικαιοσύνη, να κάνει κηρύγματα ηθικής και «πόλεμο» κατά της αδιαφάνειας.

Βρέχει, χιονίζει, έχει καύσωνα… αργία

Μάλλον άργησε αλλά κατέβηκε η φαεινή ιδέα του κ. Τσίπρα να κηρυχθεί… αργία η Δευτέρα «κολλάει και στο Σαββατοκύριακο) λόγω καύσωνα. Αν το είχε σκεφτεί νωρίτερα, π.χ. το χειμώνα, όταν χτύπησε η «Μήδεια», θα ήταν εξίσου λαϊκιστική, αλλά μάλλον θα έπιανε πιο πολύ τόπο. «Κάλλιο αργά, παρά ποτέ», θα πει κάποιος και ίσως έχει δίκιο. Τέτοιες μεγαλοφυείς πολιτικές συλλήψεις είναι κρίμα να μη «γίνονται πράξη».

Αφού είναι «δίκαιες»… Αλήθεια, δεν υπάρχει κάποιος στην Κουμουνδούρου να επισημάνει -προστατεύοντας τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης- ότι τα όρια μεταξύ του άκρατου λαϊκισμού και της πολιτικής γραφικότητας είναι πολύ δυσδιάκριτα; Και οδηγεί σε «αγωνιστικά αιτήματα» του τύπου «κάθε μορφή κακοκαιρίας και μια ακόμα αργία»…

Ποιοι είναι οι «αρνητές»

Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η έρευνα που έκανε η ALCO για λογαριασμό του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, με το προφίλ των ανεμβολίαστων. Οπως προκύπτει από τα ευρήματα της έρευνας, το 1/3 της κοινωνίας δεν φοβάται τον Covid-19, δεν πιστεύει ότι ο εμβολιασμός μπορεί να νικήσει τον κορoνοϊό.

Το 40% αυτού του 1/3 αποτελεί τον «σκληρό πυρήνα» των μη εμβολιασμένων και δηλώνει ότι δεν πρόκειται να εμβολιαστεί. Ενώ το 75% της ίδιας ομάδας δεν φοβάται ότι μπορεί να αρρωστήσει.

Εντυπωσιακό είναι και το εύρημα ότι μόνο 3 στους 10 δεν εμβολιάζονται, επειδή φοβούνται τις παρενέργειες. Οι 6 στους 10 έχουν αντιεμβολιαστική στάση εκ πεποιθήσεως. Το 1/3 που δεν εμβολιάζεται αποτελείται κυρίως από άνδρες και άτομα ηλικίας 17-24 και 25-44 ετών.

Κάπως παρήγορο είναι το γεγονός ότι το 12% των μη εμβολιασμένων δηλώνει ότι θα μπορούσε να επηρεαστεί από τον προσωπικό του γιατρό. Γιατί το γενικό συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως το ανεμβολίαστο 1/3 της κοινωνίας εμποδίζει σοβαρά τη δυνατότητα να επιτευχθεί ο στόχος της συλλογικής ανοσίας…

ΟΛΑ ΤΑ ’ΧΕ Η ΜΑΡΙΟΡΗ, ΤΑ «ΚΑΡΦΙΑ» ΤΗΣ ΕΛΕΙΠΑΝ…

Σε μείζον εσωκομματικό ζήτημα έχει αναγορευτεί από τους «προεδρικούς» ποιοι «καρφώνουν» και δίνουν πληροφορίες σε ΜΜΕ τα οποία έχουν μια κριτική ή και επικριτική στάση απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ.

«Ο εσωτερικός έλεγχος» της Κουμουνδούρου έχει επιδοθεί σε επίμονη προσπάθεια να εντοπιστούν οι «ύποπτοι» των διαρροών. Αθελά τους βέβαια… επιβεβαιώνουν την ακρίβεια των πληροφοριών, που δημοσιεύονται. Ομως αυτό φαίνεται πως είναι ήσσονος σημασίας θέμα, μπροστά στον εντοπισμό των «βαθιών λαρυγγιών».

Αλλωστε τα εσωκομματικά ξεκαθαρίσματα έχουν ιδιαίτερη ψηλή θέση στον κώδικα αξιών του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ούτως ή άλλως ρέπει στη συνωμοσιολογία. Για την… ιστορία, πάντως, και σύμφωνα με πληροφορίες, οι υποψίες στρέφονται εναντίον 4 στελεχών του κόμματος, που έχουν διατελέσει και υπουργοί…

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου