Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΘΥΜΙΣΕ, έτσι, μια σκηνή βγαλμένη απ’ ευθείας από τον «Μπακαλόγατο». Ο αείμνηστος Χατζηχρήστος λέει με «τσαμπουκά» στον επίσης αείμνηστο Ρίζο «μαλώνεις ρε;». Για να πει μόνος του στη συνέχεια «ε, εγώ δεν μαλώνω»! Ενδιαμέσως διαμαρτυρόταν στη μεγάλη Μαρίκα Νέζερ «δεν με κρατάς όμως, κράτα με σου λέω»…

ΤΕΛΙΚΑ τι θέλει ο Α. Τσίπρας; Θέλει εκλογές; Αν τις θέλει, γιατί δεν τις ζητάει ευθέως και καθαρά; Μήπως δεν τις θέλει γιατί ξέρει το αποτέλεσμα και γι’ αυτό δεν τις ζητάει; Τότε γιατί «ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη»; Γιατί εκτίθεται με αυτή τη συμπεριφορά, που θυμίζει τον, συμπαθέστατο κατά τα άλλα, Ζήκο; Η αλήθεια είναι ότι ο Α. Τσίπρας βρίσκεται ουσιαστικά ακινητοποιημένος εν μέσω αντικρουόμενων πιέσεων. Οι «πολακικοί» και «ρεβανσιστές του 3%» τον πιέζουν να ζητήσει εκλογές, πιστεύοντας πως έτσι θα φύγει «μια ώρα αρχύτερα» ο «ακροδεξιός» Μητσοτάκης. Είναι οι ίδιοι που τον είχαν παρασύρει το 2019 ότι ήταν «στήθος με στήθος» με τη Ν.Δ., μέχρι που ήρθε η ψυχρολουσία-διαφορά των 10 μονάδων στις ευρωεκλογές του Μαΐου. Είναι αυτοί που ναι μεν βρίσκονται πιο κοντά στο πολιτικό DNA του, αλλά ποτέ δεν μπόρεσαν να διαβάσουν ούτε τις δημοσκοπήσεις ούτε την πραγματικότητα.

ΑΠΟ την άλλη, είναι ο Γ. Λούλης και οι πιο σώφρονες, οι οποίοι αν μη τι άλλο έμαθαν να διαβάζουν τις μετρήσεις. Αυτοί βλέπουν ότι αν ζητήσει εκλογές θα θυμίζει «το αρνί που εύχεται φέτος το Πάσχα να έρθει πιο νωρίς». Βλέπουν, επίσης, ότι η στροφή στην Κεντροαριστερά, μέχρι στιγμής, είναι κούφια λόγια που συνοδεύονται και επισκιάζονται από μια ακραία και διχαστική πολιτική. Είναι αυτοί που ξέρουν πως δεν μπορεί «να κερδίσει τον μεσαίο χώρο στρίβοντας αριστερά». Γιατί ξέρουν ότι αριστερά της μισαλλόδοξης πολιτικής που ακολουθεί είναι ο… τοίχος και όχι το Κέντρο.

Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ μπορεί να έχει πολλά αρνητικά χαρακτηριστικά ως προσωπικότητα, αλλά χαζός δεν είναι. Μπορεί η ψυχή του να είναι με τον «αψύ», αλλά έχει καταλάβει ότι ο μόνος τρόπος για να διασωθεί είναι να πάρει κι άλλο χρόνο στην ηγεσία ενός θεωρητικά κυβερνητικού κόμματος. Αποτέλεσμα αυτής της αντίφασης είναι να καταλήγει στην παραλυτική θεωρία του «ώριμου φρούτου». Γι’ αυτό και έφτασε στο σημείο να ομολογήσει την ηττοπάθειά του, μιλώντας για «νίκη με μια ψήφο», χωρίς να «αυξήσουμε τα ποσοστά μας»! Δεν έχει υπάρξει ξανά αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης που να «ελπίζει» σε νίκη χωρίς να επιδιώκει την αύξηση του ποσοστού του, αλλά ποντάροντας αποκλειστικά και μόνο στη μεγαλύτερη φθορά του αντιπάλου του.

ΜΟΝΟ γι’ αυτό ίδρωσε το πουκάμισό του στη Θεσσαλονίκη. Για να πάρει χρόνο. Ελπίζοντας ή ο Κ. Μητσοτάκης να αποφασίσει να… χάσει και να… φύγει μόνος του ή να βάλει ο Θεός το χέρι του και να γίνει κάποιο θαύμα.

ΞΟΡΚΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ «ΕΦΙΑΛΤΕΣ»…

Ξέροντας έναν-έναν όλους τους λόγους για τους οποίους έχασε (έστω κι αν δεν τους ομολόγησε ποτέ…), ο Α. Τσίπρας επιχειρεί να τους προσάψει όλους, έναν-έναν, στον Κ. Μητσοτάκη. Αυτά τα δύο χρόνια τον έχει αποκαλέσει «ψεύτη», «υποκριτή», «ανίκανο», μέχρι και «κωλοτούμπα» τον χαρακτήρισε.

Το «κοίτα ποιος μιλάει» είναι πολύ μικρό μπροστά στο θράσος που βρίσκεται πίσω από την απέλπιδα προσπάθεια του «θα σκίσω τα Μνημόνια με ένα νόμο κι ένα άρθρο» και «θα είναι ντάλα μεσημέρι».

Τις τελευταίες μέρες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ξεμπλέξει με έναν ακόμα από τους εφιάλτες που τον κυνηγούν. Χαρακτηρίζει συνεχώς «διχαστικό» και «τοξικό» τον πρωθυπουργό μπας κι απαλλαγεί απ’ αυτές τις δύο πολιτικές αμαρτίες που κουβαλά ενοχικά. Κι αυτό, ως ένα σημείο, είναι και ανθρώπινο και πολιτικά θεμιτό. Ανεξαρτήτως του πόσο πολιτικά φαιδρό μπορεί να είναι. Ως ένα σημείο όμως. Το οποίο ο Α. Τσίπρας το ξεπέρασε στη Θεσσαλονίκη λέγοντας ότι η κυβέρνηση «ανέχεται και υποθάλπει» εγκλήματα παιδεραστίας, βιασμών και κακοποίησης. Ετσι, χωρίς αιδώ και προσχήματα… Υπό στοιχειωδώς κανονικές συνθήκες μίνιμουμ ήθους και πολιτικής ευπρέπειας, είναι πραγματικά αδιανόητο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να απευθύνει τέτοιες και τόσο βαριές και αστήρικτες κατηγορίες. Κι αυτό στο όνομα του… εξορκισμού του… διχασμού.

Ομως, όπως είπε άθελά της, αλλά με μεγάλη ειλικρίνεια, η Ε. Αχτσιόγλου, η κανονικότητα δεν είναι ευνοϊκή για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το δε «ηθικό πλεονέκτημα» το οποίο επικαλέστηκε ο Α. Τσίπρας για να «τελειώσει με το παλιό και το διεφθαρμένο» αποδείχθηκε μια άκρως αντιθεσμική προσπάθεια «ελέγχου των αρμών της εξουσίας», «παραδικαστικό», σκευωρίες και πανηγυρισμοί για παραπομπές για «παράβαση καθήκοντος, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση». Ο δε αιφνίδιος «κήρυκας της ενότητας» και «πολέμιος του διχασμού» τυχαίνει να είναι ο άνθρωπος που είπε -και προσπάθησε- το αποτρόπαιο «ή εμείς ή αυτοί» και το «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν»…

Η δεύτερη παραπομπή υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ – 1

Σύμφωνα με όλα τα δεδομένα, ο Ν. Παππάς θα είναι σήμερα ο δεύτερος υπουργός του Α. Τσίπρα -μετά τον Δ. Παπαγγελόπουλο- ο οποίος παραπέμπεται στο Δικαστικό Συμβούλιο κι από εκεί, πιθανώς, στο ειδικό δικαστήριο. Τα πορίσματα τόσο της Ν.Δ. όσο και του ΚΙΝ.ΑΛ. είναι παραπεμπτικά για τον Ν. Παππά, ο οποίος υπό μια έννοια έχει αποδεχθεί το κατηγορητήριο. Αφενός απέφυγε να πάει στην Προανακριτική και να διεκδικήσει το δίκιο του, αλλά έστειλε ένα υπόμνημα ψυγείου. Και αφετέρου δεν μήνυσε τον Χρ. Καλογρίτσα, ο οποίος τον κατηγόρησε για τα μύρια όσα…

Οι πληροφορίες λένε πως ο ΣΥΡΙΖΑ πάει στη Βουλή με γραμμή πολιτικού κανιβαλισμού, έχοντας ως προμετωπίδα τις κατά παραγγελία «αποκαλύψεις» του ελεγχόμενου εκδότη της εφημερίδας «Ντοκουμέντο». Η Ν.Δ., σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, δεν πρόκειται να μπει στο παιχνίδι του αντιπερισπασμού της Κουμουνδούρου και θα σταθεί εντελώς θεσμικά…

Η δεύτερη παραπομπή υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ – 2

…Ομιλητές θα είναι κυρίως τα μέλη της Προανακριτικής Επιτροπής και, εφόσον χρειαστεί, τον πολιτικό χειρισμό εκ μέρους της κυβέρνησης θα τον έχει ο υπουργός Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτης. Ο Κ. Μητσοτάκης, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, δεν θα πάρει μέρος στη συζήτηση. Η εμφανής επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά από τη στιγμή που έχει προκύψει η πολιτική ταυτοπροσωπία Παππά-Τσίπρα, είναι η δημιουργία αντιπερισπασμού.

Με στόχο να περάσει σε δεύτερο πλάνο το μείζον πολιτικό γεγονός της παραπομπής ενός δεύτερου υπουργού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. Προφανώς, το παιχνίδι του αντιπερισπασμού θα το παίξει μόνος του ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος σύντομα θα κληθεί -αφού παραπεμφθεί ο «αντ’ αυτού»- να δώσει κι άλλες απαντήσεις, πέραν των αντιφατικών που λέει π.χ. για τους εμβολιασμούς ή το «διχασμό»…

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου