Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Για πρώτη φορά πήραμε πρωτάθλημα Ευρώπης στο ποδόσφαιρο και οι ιταλικές εφημερίδες μάς υμνούσαν. Magna Grecia έγραφε η «Repubblica». Διοργανώσαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες που μας «έκλεψε» η Ατλάντα το 1996, κατακτώντας 16 μετάλλια. Ο «ψαρωμένος» Ερντογάν (καμία σχέση με το σημερινό «θηρίο») προσφωνούσε με σεβασμό τον Κώστα Καραμανλή «πρωταθλητή Ευρώπης».

Ομως, την ίδια χρονιά είχαμε και πολιτικές νίκες, αφού η Κύπρος μπήκε στην Ε.Ε. παρά τη λυσσώδη αντίδραση της Τουρκίας, αποκρούοντας από πάνω το Σχέδιο Ανάν (διπλός ρούμπος). Ολα αυτά σε συνθήκες πρωτόγνωρης οικονομικής ευημερίας, ανυποψίαστοι για όσα έρχονταν…

Το 2021 οι Ιταλοί δεν ζουν πλούσια κι ανέμελα όπως παλιά, αλλά με το φόβο της πανδημίας και την οικονομική δυσπραγία του Νοτιοευρωπαίου. Οπως κάθε δοκιμαζόμενος λαός, διψούν για ημίθεους και ήρωες που θα σκοτώσουν τον κακό δράκο της καθημερινότητας. Ελα όμως που τον Δράκο τον έχουν ήδη – και είναι σωστός Αϊ-Γιώργης! Μάριο Ντράγκι, λοιπόν.

Ο άνθρωπος που ενέπνευσε τη «Σκουάντρα Ατζούρα» στον τελικό του Γουέμπλεϊ. Που έδωσε φτερά στον Μπερετίνι να προκριθεί στον τελικό του Γουίμπλεντον – κι ας έχασε από τον ανίκητο Τζόκοβιτς, δεν πειράζει. Που ανέβασε τους Maneskin στο πρώτο σκαλί της Eurovision.

Που πιστώνεται όσα καλά συμβαίνουν στη χώρα, που «εμπνέει την Ιταλία που διακρίνεται», που «μασάει σίδερα», που έκανε την Ιταλία πάλι αξιοσέβαστη στους Βορειοευρωπαίους, διαγράφοντας το υποτιμητικό στερεότυπο «πίτσα-μαφία-μαντολίνο».

Ολα αυτά τα φανφαρόνικα και εξόχως ιταλικά τα έγραψε ο Μάριο Αϊέλο στο κύριο άρθρο της «Messaggero», μάλλον υπό την επήρεια της τελευταίας απόκρουσης του Ντοναρούμα. Ισως και μιας γκράπας παραπάνω.

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr