Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ο κ. Τσίπρας με την παραδοξότητα που διατύπωσε δημοσίως, ότι δηλαδή αριστερότερα θα βρει τους κεντρώους ψηφοφόρους, αποτύπωσε και το μεγάλο ιδεολογικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Κουμουνδούρου μιλάει για την ανάγκη μιας προοδευτικής συμπόρευσης, αλλά το 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές, επέλεξε τους ΑΝ.ΕΛ. ως κυβερνητικό εταίρο, και μάλιστα δύο φορές. Στην πράξη, η αξιωματική αντιπολίτευση κινείται χωρίς πυξίδα.

Στο χώρο του κέντρου κυριαρχεί ο Μητσοτάκης, η διεύρυνση της Νέας Δημοκρατίας με στελέχη από την Κεντροαριστερά, όπως ο κ. Πιερρακάκης, έχει περιορίσει τη δυνατότητα του κ. Τσίπρα να απευθυνθεί σε ευρύτερο ακροατήριο, με αποτέλεσμα ο ίδιος να περιχαρακώνεται σε σκληρές πολιτικές θέσεις που εκφράζουν μόνο τον πυρήνα των ψηφοφόρων του.

Εναλλακτικό πρόγραμμα δεν διαθέτει, οι υποσχέσεις για 800 ευρώ κατώτατο μισθό και 35ωρο χωρίς μείωση αποδοχών δεν γίνονται πιστευτές από τους πολίτες, νωπές είναι ακόμη οι μνήμες για το Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης που θα καταργούσε τη λιτότητα και οι δανειστές θα παρακαλούσαν να μας δανείσουν.

Και στο εσωτερικό του κόμματος διατυπώνονται φωνές που αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα της επίσημης αντιπολιτευτικής γραμμής, χωρίς και πάλι να προσφέρουν λύσεις για το πού πρέπει να πάει ο ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστική ήταν η ομιλία στην Προγραμματική Συνδιάσκεψη του πρώην υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη, ο οποίος μπορεί να επιτίθεται στην κυβέρνηση για «νεοσυντηρητικές πολιτικές» αλλά αναγνωρίζει ότι διαθέτει την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Σύμφωνα με τον κ. Φίλη, η Νέα Δημοκρατία δεν καταρρέει (επί του παρόντος, όπως λέει ο ίδιος, για να μην ξεπεράσει τη λεπτή κόκκινη γραμμή της κομματικής πίστης) ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται καθηλωμένος και σε υποχώρηση από το ποσοστό των εκλογών του 2019.

«Ο κίνδυνος να δημιουργηθεί στη χώρα μας το πολιτικό σύστημα του 1,5 κόμματος, δηλαδή ενός σταθερά κυβερνητικού και ενός μεγάλου αντιπολιτευτικού, που όμως δεν απειλεί το πρώτο, είναι μεγάλος και συνιστά απειλή για τα λαϊκά συμφέροντα και τη Δημοκρατία», ανέφερε ο κ. Φίλης, επισημαίνοντας ουσιαστικά ότι ο συσχετισμός δυνάμεων που εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις μπορεί να παγιωθεί.

Δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα η ανάλυση του κ. Φίλη. Με τη συμπλήρωση δύο χρόνων από τις κάλπες του Ιουλίου του 2019, η Νέα Δημοκρατία έχει ενισχύσει τα ποσοστά της και ο ΣΥΡΙΖΑ υπολείπεται σημαντικά του εκλογικού της αποτελέσματος.

Ο πρώην υπουργός Παιδείας τονίζει ότι η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύει ένα πρόβλημα φυσιογνωμίας. «Δεχόμαστε κριτική από πολλές κατευθύνσεις. Δεν ικανοποιεί η αντιπολιτευτική τακτική μας γιατί παραπέμπει σε έναν ανερμάτιστο πολυσυλλεκτισμό, με αποτέλεσμα να χάνουμε προς πολλές κατευθύνσεις χωρίς να κερδίζουμε σημαντικά από κάπου», ανέφερε χαρακτηριστικά θεωρώντας ότι «στις σημερινές συνθήκες, το θέμα της διακυβέρνησης τίθεται με όρους Δεξιάς-Αριστεράς, με τις αναγκαίες συμμαχίες. Οχι Κεντροαριστεράς-Κεντροδεξιάς».

Ο κ. Τσίπρας ουσιαστικά δεν γνωρίζει προς τα πού θα πάει. Κάποια στελέχη του πιστεύουν ότι πρέπει να απευθυνθεί στον κόσμο της Κεντροαριστεράς, άλλα όπως ο κ. Φίλης προτάσσει τις συμμαχίες στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς. Για αυτό και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να συγκεράσει τις απόψεις που διατυπώνονται στον ΣΥΡΙΖΑ δηλώνοντας ότι θα στρίψει αριστερά μήπως βρει το Κέντρο. Αδικος κόπος.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου