Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Εδώ και μήνες, βουλευτές και στελέχη, προεξάρχοντος του προέδρου του κόμματος, αγωνίζονται να παραμείνουν τα πανεπιστήμια υπό την εποπτεία των αριστεριστών, των αναρχικών γκρουπούσκουλων, των συλλογικοτήτων και μικρής ομάδας φοιτητών που νομίζουν ότι ζουν ηρωικές στιγμές -«εδώ Πολυτεχνείο!», αποκαλώντας, οι αγνώτες, «χούντα» την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

ΘΑ ΔΙΝΟΤΑΝ και η δυνατότητα στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ που αγωνίζεται να υπάρξει πολιτικά περιοδεύων, από χωρίου εις χωρίον, να διθυραμβολογήσει ότι εξανάγκασε τον Μητσοτάκη να καταπιεί τον νόμο που εξασφαλίζει όσα στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια αποτελούν καθημερινότητα. Σε ποιο πανεπιστήμιο, σε όλον τον κόσμο, «φοιτητές» εισέβαλαν σε γραφείο πρύτανη εξαναγκάζονtάς τον να περάσει στον λαιμό του ντροπιαστική πινακίδα, εξευτελίζοντας τον ακαδημαϊκό θεσμό;

ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ το ζήτημα δεν είναι αν θα πανηγύριζε ή όχι ο Τσίπρας ότι σέρνει την κυβέρνηση να μην εφαρμόσει τον νόμο για τον οποίο έδωσε μάχη στη Βουλή απέναντι στην οπισθοδρομική, παρωχημένη και ιδεολογικά αποξηραμένη αντιπολίτευση. Το μέγα ζήτημα θα ήταν το μήνυμα που θα περνούσε στους πολίτες.

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ψήφισαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Για το εκσυγχρονιστικό του πρόγραμμα. Για την αποφασιστική δέσμευσή του να κερδίσει η Ελλάδα τον ζημιογόνο και σκοτεινό καιρό της διακυβέρνησης Τσίπρα. Για τη στέρεα υπόσχεσή του ότι η Παιδεία θα αντιμετωπίσει τα ζωτικά της προβλήματα, έχοντας κερδίσει την εσωτερική ηρεμία που απαιτεί η διαδικασία της εκπαίδευσης, η κατάκτηση της γνώσης.

ΑΠ’ ΤΟ 1974 έως σήμερα τα πανεπιστήμια γίνονται είδηση για καταστροφές αμφιθεάτρων, για κλοπές υλικών, για χειροδικία και εκφοβισμό κατά καθηγητών, για συγκλήτους που δεν τους επιτρέπεται να συνεδριάσουν, για εκφοβισμό στις διαδικασίες εκλογής καθηγητών που δεν εγκρίνονται από τους κομματικούς ινστρούχτορες, για την επιχείρηση καθιέρωσης της ήσσονος προσπάθειας. Η Ελλάδα, επί Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει απομακρυνθεί από το δόγμα του «κράτους ανάδελφου». Τα ελληνικά πανεπιστήμια παραμένουν ακόμη ανάδελφα στη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ότι αυτή η κυβέρνηση με τον συγκεκριμένο πρωθυπουργό θα αναιρούσε την εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου που τον επέβαλε η ανάγκη του εκσυγχρονισμού των ΑΕΙ, θα ήταν αποκαλυπτικά απογοητευτικό για τους πολίτες που στηρίζουν, υπερασπίζονται, προσβλέπουν στην Ελλάδα του 21^ου αιώνα:

Αν σκέφτεσαι για ένα χρόνο, φύτεψε ένα σπόρο.

Αν σκέφτεσαι για δέκα χρόνια, φύτεψε ένα δέντρο.

Αν σκέφτεσαι για 100 χρόνια, δίδαξε ανθρώπους.